Chomicznik

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji^[4][5][6].

Długość ciała (bez ogona) 70–103 mm, długość ogona 5–15 mm, długość ucha 8–16 mm, długość tylnej stopy 10–15 mm; masa ciała 19–28 g^[5][7].

Rodzaj zdefiniował w 1910 roku amerykański zoolog i botanik Gerrit Smith Miller na łamach Smithsonian Miscellaneous Collections^[1]. Na gatunek typowy Miller wyznaczył (oryginalne oznaczenie) chomicznika malutkiego (P. roborovskii)

• Phodopus: gr. φως phos, φωδος phodos „bąbel, pęcherz”^[8]; πους pous, ποδος podos stopa^[9].
• Cricetiscus: rodzaj Critecus Leske, 1779 (chomik); łac. przyrostek zdrabniający -iscus^[10]. Gatunek typowy: Cricetulus campbelli O. Thomas, 1905.

Do rodzaju należą następujące gatunki^{[11][7][4][3]}:

• Phodopus roborovskii (Satunin, 1903) – chomicznik malutki
• Phodopus campbelli (O. Thomas, 1905) – chomicznik zabajkalski
• Phodopus sungorus (Pallas, 1773) – chomicznik dżungarski

Opisano również gatunek wymarły z pliocenu z Kazachstanu^[12]:

• Phodopus minutus Tyutkova, 1992

• Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062  (ang.).