Chiharu Igaya

W połowie lat 50' XX wieku Chiharu Igaya wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kształcił się w Dartmouth College. W tym czasie wywalczył pięć tytułów mistrza USA: w kombinacji alpejskiej w latach 1954 i 1955, w slalomie w 1955 roku, zjeździe w 1955 roku oraz w gigancie w 1960 roku^[1].

W 1952 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Oslo, zajmując między innymi jedenaste miejsce w slalomie i dwudzieste w slalomie gigancie. Największy sukces osiągnął podczas igrzysk w Cortina d’Ampezzo w 1956 roku. Wywalczył tam srebrny medal w slalomie, rozdzielając na podium Austriaka Toniego Sailera i Stiga Sollandera ze Szwecji. Został tym samym pierwszym azjatyckim zawodnikiem w historii, który wywalczył medal olimpijski w narciarstwie alpejskim. Medal wywalczony przez Igayę jest też jedynym medalem olimpijskim dla Japonii w narciarstwie alpejskim. Na tych samych igrzyskach był też jedenasty w gigancie, a w biegu zjazdowym został zdyskwalifikowany. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Badgastein zdobył brązowy medal w slalomie. W zawodach tych wyprzedzili go tylko dwaj Austriacy: Josef Rieder i Toni Sailer. W Badgastein był ponadto szósty w gigancie i czwarty w kombinacji, w której w walce o podium lepszy okazał się Roger Staub ze Szwajcarii. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley w 1960 roku, gdzie jego najlepszym wynikiem było dwunaste miejsce w slalomie. W 1960 roku zakończył karierę.

Po ukończeniu studiów i zakończeniu kariery Igaya pracował w branży ubezpieczeniowej, zostając prezydentem japońskiej filii American International Group. Równocześnie był też działaczem sportowym, zostając między innymi członkiem komitetu narciarstwa alpejskiego Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS) oraz wiceprezydentem Międzynarodowego Związku Triathlonu. W latach 1982–2012 był członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, a w latach 2005–2009 był jego wiceprezydentem. Od 2012 roku jest honorowym członkiem MKOl. Procował także przy organizacji zimowych igrzysk olimpijskich w latach 1992–2006 oraz był doradcą Ministerstwa Edukacji i Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Rządzie Japonii^[2].

W 2012 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Japońskiego Uniwersytetu Nauk Sportowych. W tym samym roku otrzymał także Order Olimpijski^[3].

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-23)]. (ang.).