Chelonoidis niger hoodensis
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
Chelonoidis niger hoodensis | |||
(Van Denburgh, 1907) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | |||
Podgatunek | Chelonoidis niger hoodensis | ||
Synonimy | |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() | |||
|
Chelonoidis niger hoodensis – podgatunek[1] żółwia słoniowego, gatunku żółwia z rodziny żółwi lądowych (Testudinidae). Występuje na wyspie Española (dawniej Hood) w archipelagu wysp Galapagos[2].
Żółw lądowy, dostosowany do żerowania na kaktusach i innych wysokich roślinach kserofitowych. Skorupa siodłowanego kształtu[2]. Długość karapaksu – u samców do około 97 cm, u samic do około 78 cm[3].
Dojrzałość płciową osiąga ok. 20 roku życia, dożywa ok. 60 lat. Zasiedla wyspę Española, zajmując ok. 10% powierzchni wyspy (6 km²). Kolejne 24 km² określa się jako terytorium zdatne do zasiedlenia przez tego żółwia. Gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem, chroniony na podstawie krajowych przepisów, poprzez objęcie siedliska terenem Parku Narodowego Galapagos oraz poprzez uwzględnienie w załączniku I do konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem[2].
Występujące w przeszłości polowania na żółwie, a następnie sprowadzenie na wyspy kóz stały się główną przyczyną wymierania galapagoskich żółwi. Proces usuwania kóz na Españoli zakończono w 1978 r. Do 1960 r. na wyspie przetrwało 14 osobników żółwi (12 samic i dwa samce). Podgatunek objęto programem wspomaganego rozrodu, osobniki przeniesiono do centrum hodowlanego. W 1975 r. populację zasilił sprowadzony z zoo w San Diego osobnik nazwany Diego, który został ojcem przynajmniej 800 potomków, w związku z czym zaczął być nazywany przez pracowników przydomkiem „Super Diego”[4][5]. Na skutek interwencji populacja rośnie[4].
Do środowiska wypuszczono łącznie ponad 1900 osobników, z czego przeżyło ok. 50%. W 1990 r. zaobserwowano samodzielny rozród osobników reintrodukowanych. W 2010 r. całkowitą populację szacowano na ok. 800 osobników[2].
Na sąsiedniej wyspie Santa Fé wprowadzono program introdukcji żółwia tego podgatunku w miejsce wymarłego w połowie XIX w., nieopisanego naukowo gatunku, co ma zapewnić powrót do równowagi ekologicznej środowiska wyspy. Powodem wyboru Ch. niger hoodensis było najbliższe pokrewieństwo genetyczne i podobieństwo morfologiczne do oryginalnej populacji z wyspy Santa Fé. Populacja wprowadzona na tę wyspę stanowi także zabezpieczenie przed wyginięciem Ch. niger hoodensis w razie nieprzewidzianej katastrofy naturalnej na Españoli[2].