Boks na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984
zawody sportowe
Boks na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 w Los Angeles odbył się w dniach od 29 lipca do 11 sierpnia[1]. Zawodnicy startowali w 12 kategoriach wagowych: papierowej, muszej, koguciej, piórkowej, lekkiej, lekkopółśredniej, półśredniej, lekkośredniej, średniej, półciężkiej, ciężkiej oraz superciężkiej. W tabeli medalowej zwyciężyli gospodarze igrzysk, którzy zdobyli 9 złotych medali.
 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie 1984 Los Angeles | |
| Data | 29 lipca – 11 sierpnia |
|---|---|
| Liczba konkurencji | 12 |
| Liczba zawodników | 354 |
Medaliści[2]
| Kategoria wagowa |  |  |  |
| Waga papierowa (–48 kg) |  Paul Gonzales |  Salvatore Todisco |  Marcelino Bolívar |
| Waga musza (–51 kg) | Steve McCrory |  Redžep Redžepovski |  Eyüp Can |
| Waga kogucia (–54 kg) | Maurizio Stecca |  Héctor López |  Dale Walters |
| Waga piórkowa (–57 kg) | Meldrick Taylor |  Peter Konyegwachie | Omar Catarí |
| Waga lekka (–60 kg) | Pernell Whitaker |  Luis Ortíz |  Chun Chil-sung |
| Waga lekkopółśrednia (–63,5 kg) | Jerry Page |  Dhawee Umponmaha |  Mircea Fulger |
| Waga półśrednia (–67 kg) | Mark Breland | An Young-su |  Joni Nyman |
| Waga lekkośrednia (–71 kg) | Frank Tate | Shawn O'Sullivan |  Christophe Tiozzo
|
| Waga średnia (–75 kg) | Sin Jun-seop | Virgil Hill | Aristides González
|
| Waga półciężka (–81 kg) | Anton Josipović |  Kevin Barry | Evander Holyfield
|
| Waga ciężka (–91 kg) | Henry Tillman | Willie DeWit | Angelo Musone |
| Waga superciężka (+91 kg) | Tyrell Biggs | Francesco Damiani | Aziz Salihu |
Tabela medalowa zawodów
| Miejsce | Państwo | | | | Łącznie |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Stany Zjednoczone | 9 | 1 | 1 | 11 |
| 2 | Włochy | 1 | 2 | 2 | 5 |
| 3 | Jugosławia | 1 | 1 | 2 | 4 |
| 4 | Korea Południowa | 1 | 1 | 1 | 3 |
| 5 | Kanada | 0 | 2 | 1 | 3 |
| 6 | Portoryko | 0 | 1 | 1 | 2 |
| 7 | Meksyk | 0 | 1 | 0 | 1 |
| 7 | Nigeria | 0 | 1 | 0 | 1 |
| 7 | Tajlandia | 0 | 1 | 0 | 1 |
| 7 | Nowa Zelandia | 0 | 1 | 0 | 1 |
| 11 | Wenezuela | 0 | 0 | 2 | 2 |
| 11 | Turcja | 0 | 0 | 2 | 2 |
| 11 |  Algieria | 0 | 0 | 2 | 2 |
| 14 |  Kenia | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 |  Dominikana | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 |  Zambia | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 | Rumunia | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 |  Kamerun | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 | Finlandia | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 | Francja | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 |  RFN | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 |  Holandia | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 14 |  Wielka Brytania | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Łącznie | Państwo | 12 | 12 | 24 | 48 |
Zobacz też
Przypisy
🔥 Top keywords: Wikipedia:Strona głównaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024Specjalna:SzukajWikipedia:O WikipediiMichał ProbierzMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020Kylian MbappéMistrzostwa Europy w piłce nożnejMistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2022Antoine GriezmannNicola ZalewskiMistrzostwa świata w piłce nożnej mężczyznReprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyznDzień OjcaTaras RomanczukRomelu LukakuMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyznAdam BuksaZofia Noceti-KlepackaPolskaDidier DeschampsRobert LewandowskiMistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2026FentanylMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2028N’Golo KantéOndrej DudaPałac Stolbergów we WrocławiuSłowacjaGheorghe HagiMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/FinałCristiano RonaldoReprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyznMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2012Tadeusz GapińskiMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024 (eliminacje)Olivier GiroudDawid Podsiadło