Bogucice Pierwsze

wieś w województwie świętokrzyskim

Bogucice Pierwszewieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Pińczów.

Bogucice Pierwsze
wieś
Ilustracja
Kościół Nawiedzenia NMP w Bogucicach
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

pińczowski

Gmina

Pińczów

Liczba ludności (2019)

506[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-400[3]

Tablice rejestracyjne

TPI

SIMC

0262668[4]

Położenie na mapie gminy Pińczów
Mapa konturowa gminy Pińczów, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Bogucice Pierwsze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bogucice Pierwsze”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Bogucice Pierwsze”
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego
Mapa konturowa powiatu pińczowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bogucice Pierwsze”
Ziemia50°29′10″N 20°35′34″E/50,486111 20,592778[1]
Strona internetowa

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części wsi

Integralne części wsi Bogucice Pierwsze[5][4]
SIMCNazwaRodzaj
0262674Parcelacja Pierwszaczęść wsi
0262680Skałkiczęść wsi
0262697Stara Wieśczęść wsi
0262705Zakościeleczęść wsi

Historia Bogucic

W 1783 r. Bogucice położone wówczas w powiecie wiślickim w województwie sandomierskim, były własnością starosty zagojskiego Feliksa Łubieńskiego.

W czasie II wojny światowej 5 września 1939 r. w lesie obok Bogucic zakwaterował jeden z oddziałów wycofującej się armii „Kraków”. Była nim Krakowska Brygada Kawalerii[6]. Pod koniec 1942 r. mieszkaniec Bogucic Bronisław Chojnowski zorganizował Oddział Specjalny Batalionów Chłopskich liczący około 35 ludzi.

W Bogucicach urodził się Mieczysław Orzeł – żołnierz Batalionów Chłopskich.

Zabytki

  • Kościół pw. Nawiedzenia NMP z 1630 ufundowany przez kanonika wiślickiego Tomasza Szawockiego. W prezbiterium zachowały się pozostałości gotyckiego kościoła z XIV w. Świątynia składa się z dwuprzęsłowej nawy o zbliżonym do kwadratu rzucie oraz węższego i niższego od niej, zamkniętego półkoliście prezbiterium. W barokowym ołtarzu głównym umieszczony jest obraz MB z Dzieciątkiem z pierwszej połowy XVIII w. Ołtarze boczne pochodzą z końca XVIII w.
Kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.645 z 16.10.1956 i z 21.06.1967)[7].
  • Cmentarz parafialny z ok. połowy XIX w. (nr rej.: A.646 z 23.12.1992)[7].

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784. Warszawa 2006.
  • P.Z.- Kalendarium działalności bojowej Batalionów Chłopskich 1940-1945, LSW Warszawa 1983.
  • Władysław Steblik – Armia „Kraków” 1939. Warszawa 1989, s. 221.