Božidar Stanišić
Božidar Stanišić, ps. Cikota (cyr. Божидар Станишић; ur. 21 października 1938 w Hercegu Novim, zm. 3 stycznia 2014 tamże) – czarnogórski waterpolista, reprezentujący Jugosławię.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 21 października 1938 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 stycznia 2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 187 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | PKV Jadran Herceg Novi | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Lata młodości
Pływanie i piłkę wodną zaczął uprawiać w 1951 w Jadranie Herceg Novi[1].
Kariera klubowa
W 1954 został włączony do pierwszego zespołu Jadrana, z którym zdobył mistrzostwo kraju w 1958 i 1959 oraz puchar kraju w 1959, a także został królem strzelców ligi w latach 1963, 1965 i 1966[2][3]. Grał w tym klubie przez 17 lat i zdobył 191 goli w 219 meczach, a następnie przeszedł do Mladosti Bijela. Z 269 golami ligowymi znajduje się na 33. miejscu listy najlepszych strzelców ligi jugosłowiańskiej wszech czasów[2][3].
Kariera reprezentacyjna
W 1956 zadebiutował w reprezentacji Jugosławii[1]. Wraz z kadrą został wicemistrzem Europy w 1958[4], zajął 4. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1960 i zdobył srebro olimpijskie w 1964[5]. Łącznie w reprezentacji rozegrał 99 meczów. Jako jedyny w historii czterokrotnie został sportowcem roku w Czarnogórze (1959, 1961, 1963, 1965)[6]. Trzykrotnie zajmował też drugie miejsce, dwukrotnie trzecie i raz czwarte w głosowaniu na najlepszego sportowca roku w Czarnogórze[2].
Losy po zakończeniu kariery
Po zakończeniu kariery pracował jako trener piłki wodnej oraz prawnik[1]. W 2000 został uznany najlepszym sportowcem Herceg Novi XX wieku, a w 2012 został honorowym członkiem klubu Jadran[3]. Zmarł 3 stycznia 2014[1][7], a pochowany został dwa dni później[8].
Przypisy
Bibliografia
- Zapis iz knjige „Vaterpolo, ponos Crne Gore“: Šjor Cikota, bi l’ to ponovili. pobjeda.me, 2014-01-04. [dostęp 2014-10-21]. (czarnog.).