Big Fat Lie (album Nicole Scherzinger)

Wraz z zakończeniem dziewiątej edycji brytyjskiej wersji X Factor, Scherzinger postanowiła skupić się na drugim albumie studyjnym^[4]. W marcu 2013 roku wydała singel „Boomerang” jako główny utwór z nowego wydawnictwa, jednakże sukces piosenki nie był zadowalający z powodu braku dostatecznej ilości grywania przez stacje radiowe (mimo to, utwór ten zajął miejsce w pierwszej dziesiątce notowania w Wielkiej Brytanii)^[5]. Według Nicole, Will.i.am był głównym producentem albumu i współpracowali z takimi producentami i tekściarzami jak Afro Jack, Dallas Austin, Toby Gad czy Sandy Vee^[6]. Scherzinger mając w planie wydanie płyty w listopadzie miała wątpliwości co do uczestnictwa w kolejnej edycji X Factora, gdyż promocja wydawnictwa zbiegałaby się z odcinkami na żywo w studiu^[7]. W efekcie jednak Nicole została jurorem w 10. edycji programu jednocześnie wstrzymując się z zamiarem wydania drugiej płyty^[7][8].

W lutym 2014 roku pojawiła się wiadomość, że Nicole Scherzinger podpisała wielomilionowy kontrakt z Sony Music oraz jej siostrzaną wytwórnią RCA Records. Przy drugim albumie Nicole współpracowała z duetem producentów The Dream i „Tricky” Stewartem, którzy są wyłącznymi producentami nowego wydawnictwa. 20 maja na swoim koncie społecznościowym Twitter, Nicole podała informację o tym, iż kręci teledysk do nowego singla na plaży w Malibu^[9]. Trzy dni później, artystka podała tytuł singla oraz datę premiery radiowej utworu. 29 maja całość utworu została zamieszczona na oficjalnym profilu Nicole na portalu SoundCloud^[10].

W wielu wywiadach Nicole wspominała o wydaniu amerykańskiej wersji płyty, której wydanie planowane jest na początek 2015 roku. Pierwszym singlem pochodzącym z albumu jest utwór „Run”^[11]. Teledysk do singla kręcony był w Londynie, 26 września 2014 roku^[12].

Artystka w wielu wywiadach opisywała drugi album jako popowy z wpływami takich stylów jak urban oraz R&B. Głównymi inspiracjami były także album The Velvet Rope (z 1997 r.) Janet Jackson oraz Sade. Według Sony Music Entertainment Poland, „krążek (...) jest porywający od strony muzycznej i bardzo osobisty w warstwie tekstowej”^[13].

• Okładka. a4.mzstatic.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-08)].