Bernard Zabłocki
Bernard Zabłocki (ur. 1 stycznia 1907 w Nowogródku, zm. 14 marca 2002 w Delcie w prowincji Kolumbia Brytyjska w Kanadzie[1]) – polski profesor nauk medycznych, specjalista w dziedzinie mikrobiologii i immunologii[2]. Wykładowca i profesor na Uniwersytecie Łódzkim, a także na miejscowej Akademii Medycznej[3]. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk od 1965 roku, w poczet członków rzeczywistych tej instytucji został przyjęty w 1973[4].
 Tablica pamiątkowa na budynku A Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | 14 marca 2002 |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: immunologia, mikrobiologia | |
| Alma Mater | |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status | członek zmarły rzeczywisty |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Łódzki – 1980 | |
Wsławił się wyodrębnieniem endotoksyny pałeczki duru brzusznego (1934) oraz określeniem jej struktury chemicznej[1][3][5].
Życiorys
Absolwent studiów chemicznych na Uniwersytecie Wileńskim, ukończył także studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim[3]. Początkowo pracował w Państwowym Zakładzie Higieny (dzisiejszy Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny), w czasie II wojny światowej był żołnierzem i lekarzem w partyzantce radzieckiej[3]. Swoje późniejsze życie zawodowe związał z Łodzią, gdzie był między innymi kierownikiem Katedry Mikrobiologii UŁ[3]. W latach 1974–1982 był prezesem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego[6].
W 1980 roku przyznano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego[7].
Zmarł 14 marca 2002 w Kanadzie w wieku 95 lat.
Książki
Bernard Zabłocki jest autorem lub współautorem następujących publikacji książkowych: