Bernadeta Soubirous
Bernadetta Soubirous (właśc. fr. Bernarde-Marie Soubirous lub Maria Bernada Sobirós; ur. 7 stycznia 1844 w Lourdes, zm. 16 kwietnia 1879 jako siostra zakonna Zgromadzenia Sióstr Miłości w Nevers (fr. Soeurs de la Charité et de l’Instruction Chrétienne de Nevers)) – francuska święta Kościoła katolickiego oraz wizjonerka.
dziewica | |
![]() Bernadeta Soubirous (ok. 1858) | |
Data i miejsce urodzenia | 7 stycznia 1844 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 16 kwietnia 1879 |
Czczona przez | |
Beatyfikacja | 14 czerwca 1925 |
Kanonizacja | |
Wspomnienie | |
Atrybuty | lilia |
Patronka | pasterzy |
Szczególne miejsca kultu | kaplica domu zakonnego Sióstr Miłości w Nevers |
Życiorys
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Bernadette_Soubirous_en_1861_photo_Bernadou_1.jpg/220px-Bernadette_Soubirous_en_1861_photo_Bernadou_1.jpg)
Bernadeta była najstarszą córką z dziewięciorga dzieci ubogiego młynarza Franciszka Soubirous i Luizy Casterot. Od dzieciństwa była słabego zdrowia i często chorowała. Mając 11 lat przeżyła epidemię cholery. Zachorowała wtedy na astmę i gruźlicę. W wieku 14 lat, w 1858 – osiemnastokrotnie ujrzała Matkę Bożą w grocie Massabielle w Lourdes.
Cel objawień został ukazany przez samą Maryję, gdy przedstawiła się Bernadecie w miejscowej odmianie dialektu gaskońskiego języka oksytańskiego: Que soy era Immaculada Councepciou[1][2] – „Jestem Niepokalane Poczęcie”. Było to cztery lata po uroczystym ogłoszeniu przez papieża Piusa IX dogmatu o zachowaniu Matki Chrystusa od zmazy grzechu pierworodnego. Matka Boża miała poprosić Bernadetę, by odgarnęła nieco ziemi pod skałą i odkryła źródło, które zaczęło wypływać coraz obficiej[3]. Źródło to istnieje do dziś i jest celem pielgrzymek milionów chorych, z których wielu[wymaga doprecyzowania] daje świadectwo duchowego i fizycznego uzdrowienia po kąpieli w nim. Maryja poleciła też, by dziewczyna modliła się na różańcu.
Bernadeta była chorowitym dzieckiem; przez większość życia cierpiała na astmę. Przez sobie współczesnych była uważana za osobę naiwną i prostoduszną, a pomimo surowych przesłuchań, zarówno przez oficjeli Kościoła katolickiego, jak i rządu francuskiego, konsekwentnie obstawała przy swojej historii.
W 1866 roku wstąpiła do klasztoru Nôtre Dame de Nevers, unikając w ten sposób powszechnego zainteresowania, jakie budziła z powodu otrzymanych objawień. Spędziła w Nevers resztę swojego życia. Zmarła w wieku 35 lat na gruźlicę.
Beatyfikacja i kanonizacja
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/25/Bernadette_soubirous_exhumated_1925.jpg/220px-Bernadette_soubirous_exhumated_1925.jpg)
W czasie procesu kanonizacyjnego w 1919 roku stwierdzono, że ciało Bernadety mimo upływu czasu pozostało nienaruszone.
W 1925 papież Pius XI, w obecności ostatniego z jej braci, ogłosił Bernadetę-Marię błogosławioną, a w roku 1933 tenże papież zaliczył ją uroczyście w poczet świętych[4].
Relikwie
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/98/Bernadette_Soubirous-sarcophagus.jpg/220px-Bernadette_Soubirous-sarcophagus.jpg)
Po ekshumacji okazało się, że jej ciało nie uległo rozkładowi. W 1925 roku okazało się jednak, że twarz i dłonie (jedyne obecnie widoczne części ciała) uległy częściowemu rozkładowi i sczernieniu. Wtedy to wykonano woskową maskę twarzy na podstawie zachowanych zdjęć, oraz odlew ręki, które są eksponowane zwiedzającym. Doktor Thérèse Valot opierając się na raporcie dwóch lekarzy, którzy badali jej ciało i trumnę, stwierdziła, że Bernadetę mumifikowano: „[…] Mumifikację ciała Bernadetty wspomagały środki chemiczne – węgiel drzewny i sole”[5][6]. Dokładniejsze badania wykazały, że świadcząca o rozkładzie pleśń wyrosła jedynie powierzchniowo na zanieczyszczonej poprzednią ekshumacją skórze. Wciąż nienaruszone rozkładem ciało zostało przeniesione do relikwiarza w kaplicy kościoła klasztoru w Nevers, gdzie jest dostępne dla zwiedzających[7].
W kulturze masowej
Życie Bernadety Soubirous stało się kanwą powieści Franza Werfla Pieśń o Bernadecie, która została zekranizowana.
Pieśni kościelne
Postać Bernadetty oraz doznanych przez nią objawień jest przywoływana w pieśni maryjnej Po górach, dolinach[8].
Kinematografia
- Pieśń o Bernadette – amerykański film z 1943 roku[9] (wyk. Jennifer Jones)
- Bernadette – francusko-szwajcarsko-luksemburski film z 1988 roku[10] (wyk. Sydney Penny)
- La Passion de Bernadette – francuski film z 1989 roku (wyk. Sydney Penny)
- Bernadeta – księżniczka z Lourdes – amerykański film animowany z 1990 roku
- Św. Bernadeta z Lourdes – francusko-włosko-luksemburski film telewizyjny z 2000 roku[11] (wyk. Angéle Osinsky)
- Bernadetta. Cud w Lourdes – francuski film z 2011 roku[12] (wyk. Katia Miran)
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Święci na każdy dzień. T. II: Kwiecień. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 62/68. ISBN 978-83-7558-294-9.
- O. Antonio Sicari: Święta Bernadetta Soubirous. [w:] NOWE PORTRETY ŚWIĘTYCH [on-line]. mateusz.pl.
- Św. Bernadeta Soubirous – pogodna i odważna na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
Linki zewnętrzne
- Maria Di Lorenzo Santa Bernardetta Soubirous (wł.)
- Objawienia Niepokalanej Dziewicy w Lourdes 1858 roku. sanctus.pl. [dostęp 2018-02-10].
- Objawienia Matki Bożej w Lourdes. [w:] Fundacja Marypages [on-line]. marypages.com. [dostęp 2018-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-11)].
- ~1879~ MARIE-BERNARDE [BERNADETTE] SOUBIROUS (MARIE-BERNARD) (proces kanonizacyjny). newsaints.faithweb.com. [dostęp 2018-02-10]. (ang.).
- Św. Bernadetta Soubirous. apokalipsa.info.pl. [dostęp 2018-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)].
- ISNI: 0000000121200720
- VIAF: 9843075
- ULAN: 500487305
- LCCN: n81018719
- GND: 118509713
- NDL: 00457200
- LIBRIS: 75kmp5cr5bmlt0g
- BnF: 11891469v
- SUDOC: 026721511
- SBN: SBLV169953
- NLA: 53004695
- NKC: jn20000700160
- BNE: XX1016183
- NTA: 069364214
- BIBSYS: 90385514
- Open Library: OL4933436A, OL5499709A
- PLWABN: 9810599619005606
- NUKAT: n95005564
- J9U: 987007258503505171
- CANTIC: a1197039x
- CONOR: 23453027
- BNC: 000038352
- ΕΒΕ: 109684
- BLBNB: 000642861
- LIH: LNB:V*3511;=yh