Bawełniak szczeciniasty

Bawełniak szczeciniasty występuje w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, od południowej Nebraski, południowo-wschodniego Kolorado i południowo-wschodniej Arizony na wschód do Wirginii, Karoliny Północnej, Karoliny Południowej, Georgii i Florydy oraz na południe przez Teksas do Nuevo León i Tamaulipas, z odosobnioną populacją w dolnym biegu rzeki Kolorado w południowo-zachodniej Arizonie, południowo-wschodniej Kalifornii i skrajnie północno-zachodniej Sonory^[19].

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1825 roku amerykańscy przyrodnicy Thomas Say i George Ord nadając mu nazwę Sigmodon hispidus^[2]. Holotyp pochodził z obszaru rzeki St. Johns, w Florydzie, w Stanach Zjednoczonych^[20].

Dane chromosomalne i molekularne oparte o analizy filogenetyczne ograniczają S. hispidus do Stanów Zjednoczonych i dwóch obszarów w północnym Meksyku i wykluczają taksony obecnie rozpoznawane jako S. arizonae, S. hirsutus, S. inopinatus, S. mascotensis, S. peruanus, S. toltecus i S. zanjonensis^[19]. Biorąc pod uwagę radykalną rekonstrukcję S. hispidus, jakiekolwiek rozpoznanie podgatunków jest niemożliwe bez nowych badań^[19]. Przynależność okazów odniesionych do S. hispidus z meksykańskich stanów Chihuahua i Coahuila wymaga potwierdzenia danymi molekularnymi lub chromosomalnymi^[19]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy rozpoznają podgatunków^[19].

• Sigmodon: gr. σῖγμα sigma „litera Σ”; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos „ząb”; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte^[21].
• hispidus: łac. hispidus „włochaty, szczeciniasty, kudłaty”^[22].

Długość ciała (bez ogona) 125–227 mm, długość ogona 81–166 mm, długość ucha 16–24 mm, długość tylnej stopy 28–41 mm; masa ciała 100–225 g^[23]. Ubarwienie futra w części grzbietowej szare, od spodu przechodzące w jasne. Ogon pokryty drobnymi łuskami, słabo owłosiony^[18].

Bawełniak szczeciniasty prowadzi nocny tryb życia. Żyje około jednego roku zamieszkując tereny pól i zarośli. Na żerowisko wychodzi w nocy, jest wszystkożerny i wyrządza wiele szkód w uprawach, szczególnie na plantacji uprawy trzciny cukrowej^[18].

Po ciąży trwającej 27 dni w miocie samica rodzi 5-6 młodych^[18].

Bawełniak szczeciniasty jest wszystkożerny, najchętniej jednak zjada pokarmy roślinne^[18].

• A.H. Howell. Two new cotton rats from Florida. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 56, s. 73–75, 1943. (ang.).