Bąków (województwo śląskie)
Bąków (czes. Bonkov, niem. Bonkau) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Strumień.
| wieś | |
 Ewangelicki Dom Modlitwy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) | 1875[2] |
| Strefa numeracyjna | 33 |
| Kod pocztowy | 43-246[3] |
| Tablice rejestracyjne | SCI |
| SIMC | 0068021 |
Położenie na mapie gminy Strumień  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
 49°53′48″N 18°43′41″E/49,896667 18,728056[1] | |
_COA.svg)
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.
Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś leży w regionie Dolina Górnej Wisły, będącej częścią Kotliny Oświęcimskiej[4]. Powierzchnia sołectwa wynosi 591 ha[5], a liczba ludności 1875.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0068038 | Dwór | część wsi |
| 0068044 | Łęg | część wsi |
| 0068050 | Nowy Świat | część wsi |
| 0068067 | Rychułd | część wsi |
Historia
Po raz pierwszy Rychułd wzmiankowano w 1416[8], zaś Bąków w 1536[9]. W 1552 Bąków został podarowany przez księcia Wacława III Adama Piotrowi Czelo z Czechowic na Małych Kończycach[9]. W posiadaniu tej rodziny zarówno Bąków, jak i Rychułd były jeszcze na początku XVII w., lecz w 1619 przeszły w posiadanie Bludowskich poprzez małżeństwo Fryderyka Bludowskiego z Katarzyną Czelo. Dobra te w 1737 Gottlieba Agnet, ich prawnuczka, sprzedała Christianowi Kalischowi[10].
W XIX w. Bąków i Rychułd zyskały wspólnego wójta i urząd gminny Bąków – Rychułd, co trwało do 1945[11].
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 49 budynkach w Bąkowie (w tym 20 w Rychułdzie) na obszarze 523 hektarów mieszkało 403 osób (w tym 180 w Rychułdzie), co dawało gęstość zaludnienia równą 77,1 os./km². z tego 162 (40,2%) mieszkańców było katolikami (115, 51,6% w Bąkowie a 47, 26,1% w Rychułdzie), 235 (58,3%) ewangelikami (108, 48,4% w Bąkowie a 127, 70,6% w Rychułdzie) a 6 (3,3%) wyznawcami judaizmu (wszyscy w Rychułdzie), 379 (94%) było polsko- a 9 (2,2%) niemieckojęzycznymi (w tym 8 w Rychułdzie)[12]. Do 1910 liczba mieszkańców wzrosła do 428 (251 w Bąkowie, a 177 w Rychułdzie), z czego 417 zameldowanych było na stałe. Ze względu na używany język potoczny 46 (11%, 40 z nich w Rychułdzie) osób było niemiecko- a 371 (88,97%) polskojęzycznymi. Podział według religii kształtował się następująco: 205 (47,9%, w tym 135 w Bąkowie i 70 w Rychułdzie) katolików, 214 (50%, w tym 116 w Bąkowie i 98 w Rychułdzie) ewangelików i 9 (2,1%, wszyscy w Rychułdzie) wyznawców judaizmu[13].
Po zakończeniu I wojny światowej tereny, na których leży miejscowość - Śląsk Cieszyński stał się punktem sporu pomiędzy Polską i Czechosłowacją. W 1918 roku na bazie Straży Obywatelskiej miejscowi Polacy utworzyli lokalny oddział Milicji Polskiej Śląska Cieszyńskiego, który podlegał organizacyjnie 13 kompanii w Strumieniu[14].
Religia
Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzą następujące Kościoły:
Edukacja
- Zespół Szkolno-Przedszkolny;
- Przedszkole;
- Szkoła Podstawowa.
Galeria
OSP w Bąkowie przed remontem w 2013
Katolicki kościół parafialny Miłosierdzia Bożego
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Szczurek: Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego. O milicjach ludowych w latach 1918-1920. Cieszyn: Nakładem Grupy Związku Powstańców Śląskich w Cieszynie, 1933.