Asan Tachtachunow

W lipcu 2002 po raz pierwszy w karierze wystąpił w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego. W konkursie rozgrywanym w Velenje zajął wówczas 75. miejsce^[7]. Wystąpił jeszcze w dwóch kolejnych konkursach cyklu^[8][9][10]. Wystartował także w dwóch konkursach zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego. W żadnych zawodach nie znalazł się wśród najlepszych trzydziestu zawodników i tym samym nie zdobył punktów do klasyfikacji^[11].

Pierwsze punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego zdobył w lipcu 2003 w Park City, gdzie uplasował się na 26. miejscu. Zdobyte przez Kazacha pięć punktów pozwoliło mu zająć 90. miejsce w klasyfikacji generalnej^[12]. W zimowej edycji PK w sezonie 2003/2004 czterokrotnie zdobywał punkty. Dwukrotnie zajmował miejsca w czołowej dziesiątce. Po raz pierwszy miało to miejsce 17 stycznia 2004 w Bischofshofen, gdzie był ósmy. Drugi raz w dziesiątce zawodów został sklasyfikowany 31 stycznia tego roku w Brotterode (9. miejsce)^[13]. W sezonie 2003/2004 zadebiutował też w zawodach Pucharu Świata. Po raz pierwszy w konkursie tej rangi wystąpił 30 listopada 2003 w Ruce, gdzie był 49. Dwukrotnie awansował do serii finałowej. Miało to miejsce 10 stycznia 2004 w Libercu (27. miejsce) i 14 marca tego roku w Oslo (29. miejsce). Były to jedyne punkty Pucharu Świata zdobyte przez Tachtachunowa^[13] i dały mu 70. miejsce w klasyfikacji generalnej^[14].

Sezon 2004/2005 rozpoczął od startów w Letnim Pucharze Kontynentalnym, w którym dwukrotnie zapunktował w Oberstdorfie. W pierwszym konkursie zajął szesnaste miejsce, a w drugim był 29. Zdobyte w ten sposób 17 punktów dało mu 60. miejsce w klasyfikacji generalnej. Startował także w zawodach Letniego Grand Prix i zdobył cztery punkty do klasyfikacji – 26 września 2004 w Hakubie był 27. Był w składzie kazachskiej reprezentacji w dwóch konkursach drużynowych LGP w Hinterzarten i Zakopanem, w obu przypadkach zajmując dwunaste miejsce.

W zimowej części sezonu dwukrotnie zdobył punkty Pucharu Kontynentalnego^[15], dzięki czemu zajął 133. miejsce w klasyfikacji generalnej^[16]. Uczestniczył także w kilku konkursach Pucharu Świata, jednak ani razu nie awansował do serii finałowej. Dwukrotnie wystąpił w zawodach drużynowych PŚ (w Willingen i Pragelato), zajmując z zespołem Kazachstanu jedenaste i dziesiąte miejsce^[15]. 9 stycznia w Willingen, podczas serii treningowej przed kwalifikacjami do konkursu indywidualnego, Asan Tachtachunow uzyskał 137 metrów i zajął drugie miejsce za Sigurdem Pettersenem. Z uwagi na to, że w tym samym dniu planowano przeprowadzić kwalifikacje i dwie serie konkursowe, w treningu wystartowało jednak tylko 29 spośród sześćdziesięciu zawodników^[17]. Po skoku Kazacha jury obniżyło rozbieg o dwie platformy startowe^[18]. Również w styczniu tego roku po raz pierwszy w karierze wystąpił na zimowej uniwersjadzie. W obu konkursach indywidualnych został sklasyfikowany na 35. miejscu, a w zawodach drużynowych zajął czwarte miejsce^[19][20][21]. Do zdobycia brązowego medalu kazachskiej drużynie zabrakło 31,5 punktu^[21]. W lutym 2005 zadebiutował na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. Nie zakwalifikował się do żadnego z konkursów indywidualnych, a w zmaganiach drużynowych uplasował się na jedenastej pozycji^[15]. Funkcję szkoleniowca reprezentacji Kazachstanu pełnił wówczas Kajrat Bijekienow. Trener uznawał Tachtachunowa za lidera kazachskiego zespołu i wiązał z nim nadzieje, zwłaszcza w kontekście zbliżających się zimowych igrzysk olimpijskich. Zdaniem Bijekenowa skoczkowi brakowało jednak stabilności^[22].

Latem 2005 wystąpił w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie i kilku konkursach Letniej Grand Prix. W ostatnim starcie w Grand Prix, 11 września w Hakubie, zajął 28. miejsce i zdobył trzy punkty do klasyfikacji generalnej. Były to jedyne punkty do klasyfikacji międzynarodowych zawodów, które zdobył w tym sezonie^[23].

W listopadzie 2005 ogłosił koniec kariery zawodniczej^[24]. Oficjalną przyczyną, którą podał, były poważne problemy zdrowotne. Media kazachskie domniemywały jednak, że przyczyną zakończenia kariery był spór z trenerem reprezentacji^[25]. Zakończenie kariery przez Tachtachunowa oznaczało, że pomimo wcześniejszego pozwolenia na występ olimpijski^[25], nie wystartuje on w igrzyskach w Turynie. Jego miejsce w kadrze olimpijskiej zajął Aleksiej Korolow^[25]. Tuż przed igrzyskami, po trzymiesięcznej przerwie, wrócił do uprawiania sportu^[25]. Chciał wystartować w konkursach olimpijskich. Uzyskał pozwolenie ówczesnego przewodniczącego Komitetu ds. Turystyki i Sportu – Däuleta Bołatuły Turłychanowa^[25]. Następnie zgłosił się w tej sprawie do wiceprezesa Kazachskiej Federacji Skoków Narciarskich i Kombinacji Norweskiej – Dmitrija Czwykowa. Nie uzyskał jednak jego zgody na start, głównie ze względu na brak kondycji fizycznej^[26].

Występy w sezonie 2006/2007 rozpoczął w grudniu 2006 w Rovaniemi podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego. W tym sezonie nie zdobył jednak ani jednego punktu PK, a najwyższe miejsce zajął w styczniu 2007 na normalnej skoczni w Planicy, gdzie był 43. W styczniu wystąpił też w zawodach z cyklu FIS Cup w Seefeld i zajął w nich 21. miejsce. Następnie wystartował na zimowej uniwersjadzie w Pragelato i uplasował się na 17. i 25. miejscu w konkursach indywidualnych oraz na piątej pozycji w rywalizacji drużynowej. W styczniu i lutym wystąpił w kilku konkursach Pucharu Świata, jednak indywidualnie nie zdobył punktów^[27]. W zawodach drużynowych w Willingen, wspólnie z Iwanem Karaułowem, Radikiem Żaparowem i Nikołajem Karpienko, zajął szóste miejsce^[28]. Był to najlepszy występ kazachskiej drużyny narodowej w zawodach Pucharu Świata w skokach narciarskich^[29]. Pod koniec lutego Tachtachunow uczestniczył w mistrzostwach świata w Sapporo. Jego jedynym występem w konkursie głównym był start w zawodach drużynowych, które reprezentacja Kazachstanu ukończyła na jedenastej pozycji^[27].

W sezonie 2007/2008 dziewięciokrotnie uczestniczył w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata. W konkursie głównym indywidualnie wystąpił raz i miało to miejsce w grudniu 2007 w Villach. Zajął wówczas 46. miejsce. Ponadto dwukrotnie wystąpił w drużynowych konkursach PŚ. Zarówno w listopadzie w Ruce, jak i w lutym w Willingen, kazachski zespół z Tachtachunowem w składzie zajął dwunaste miejsce. Zawodnik trzykrotnie wystąpił też w zawodach Pucharu Kontynentalnego, jednak nie zdobył punktów do klasyfikacji generalnej^[30]. W lutym 2008 został powołany do kazachskiej reprezentacji na mistrzostwa świata w lotach narciarskich w Oberstdorfie. Nie przebrnął kwalifikacji do zawodów indywidualnych^[31], a drużynowo zespół kazachski uplasował się na ostatnim, trzynastym miejscu^[32].

W sezonie letnim w 2008 roku występował w Letniej Grand Prix^[33]. 4 sierpnia 2008 w Pragelato zajął drugie miejsce w serii treningowej przed zawodami Letniej Grand Prix. Na obiekcie HS140 uzyskał wówczas 132,5 metra i przegrał tylko z Vincentem Descombesem Sevoie^[34]. W samym konkursie nie powtórzył jednak tego wyniku i zajął 38. miejsce. Pięciokrotnie zakwalifikował się do konkursów indywidualnych, jednak nie zdobył punktów do klasyfikacji. Najbliżej tego był podczas dwóch wrześniowych konkursów w Hakubie, gdzie został sklasyfikowany na 31. miejscu. Wystartował także w czterech konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego (w Villach i Oberstdorfie), jednak i w tych zawodach nie znalazł się w czołowej trzydziestce. W sezonie zimowym trzykrotnie uczestniczył w seriach kwalifikacyjnych do zawodów Pucharu Świata. Miało to miejsce w grudniu w Pragelato i dwukrotnie w styczniu w Zakopanem. Ani razu nie awansował do zawodów. W trakcie sezonu występował w konkursach Pucharu Kontynentalnego. Jedyne punkty zdobył w lutym w Zakopanem^[33]. Zajął wówczas dwunaste miejsce w konkursie składającym się z jednej serii^[35]. W klasyfikacji końcowej zajął 116. miejsce w gronie 169 skoczków^[36].

W 2009 zdobył złoty medal kazachskich igrzysk zimowych w drużynowym konkursie skoków narciarskich. Zwycięstwo odniósł z drużyną obwodu wschodniokazachstańskiego, w której wystąpił z Radikiem Żaparowem i Nikołajem Karpienko^[37].

Latem 2009 wystąpił w pięciu konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego, jednak nie zdobył punktów do klasyfikacji. Najwyższe miejsce osiągnął w Kranju, gdzie był 63. Wystartował też w zawodach z cyklu FIS Cup w Villach i również był 63. W listopadzie został zgłoszony do kwalifikacji do konkursu Pucharu Świata w Ruce, jednak nie stawił się na starcie. W grudniu wystąpił w czterech zawodach Pucharu Kontynentalnego. Najwyżej sklasyfikowany został w Rovaniemi, gdzie był 54^[38].

W sezonie letnim 2010 wystartował w pięciu konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego. Podobnie jak w poprzednich latach nie zdobył jednak żadnych punktów do klasyfikacji. Najbliżej tego osiągnięcia był we wrześniu 2010 w Ałmaty, gdzie zajął 37. miejsce. Zimą wystąpił w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu, plasując się pod koniec stawki oraz w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata w Zakopanem, nie uzyskując awansu^[39]. Na przełomie stycznia i lutego wziął udział w konkursach skoków rozgrywanych w ramach Zimowych Igrzysk Azjatyckich 2011. W obu zawodach indywidualnych zajął dziesiąte miejsce w gronie dwunastu zawodników. Wyprzedził wówczas tylko reprezentantów Chińskiej Republiki Ludowej^[40][41].

W sierpniu 2011 wziął udział w zawodach Letniej Grand Prix w Ałmaty. Zajął ostatnie, 39. miejsce^[42]. Był to ostatni występ Tachtachunowa w międzynarodowych zawodach rozgrywanych przez Międzynarodową Federację Narciarską^[43].

Podczas występów na międzynarodowej arenie skakał na nartach firmy Rossignol, używał wiązań Silvretta i butów marek Jalas oraz Adidas^[1].

• TAKHTAKHUNOV Assan - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-26]. (ang.).
• Adam Kwieciński: TACHTAHUNOV Asan 1986.09.25 KAZ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-10-26].