Aryskotraci

Aryskotraci (ang. The Aristocats) – amerykański film animowany z 1970 roku w reżyserii Wolfganga Reithermana i wytwórni Walt Disney Productions[1]. Film ten uważa się za ostatni, który został zaaprobowany przez Walta Disneya (który zmarł w 1966 roku, kiedy film był jeszcze we wczesnym etapie produkcji). The Aristocats był po raz pierwszy wyświetlony w kinach 11 grudnia 1970 roku przez Buena Vista Distribution Company. Tytuł filmu jest rodzajem kalamburu nawiązującego do słów arystokraci i kot.

Aryskotraci
The Aristocats
Gatunek

przygodowy, komedia

Rok produkcji

1970

Data premiery

11 grudnia 1970
27 maja 1994 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

78 minut

Reżyseria

Wolfgang Reitherman

Scenariusz

Ken Anderson, Larry Clemmons

Główne role

Phil Harris
Eva Gabor
Roddy Maude-Roxby
Gary Dubin
Louise English
Dean Clark

Muzyka

George Bruns

Montaż

Tom Acosta

Produkcja

Wolfgang Reitherman, Winston Hibler

Wytwórnia

Walt Disney Productions

Dystrybucja

Buena Vista Distribution Company

Budżet

4 mln USD

Przychody brutto

37,7 mln USD

Strona internetowa
Figurki przedstawiające wybranych bohaterów filmu.

Fabuła

Akcja filmu toczy się w 1910 w Paryżu[2]. Bogata dama Adelajda jest właścicielką kotki Duchessa i trójki kociąt: Marie, Toulouse’a i Berlioza. Pewnego dnia sprowadza do domu zaprzyjaźnionego adwokata Georges Hautecourta, by spisać testament, według którego całą jej fortunę odziedziczyć mają jej koty, a dopiero po ich śmierci majątek i dom mają przypaść jej mało inteligentnemu kamerdynerowi, Edgarowi. Ten, dowiedziawszy się o zapisie testamentu, usypia koty i porzuca je na wsi, wcześniej umykając dwóm psom – Napoleonowi i Lafayette’owi[3].

Kocia rodzina poznaje Tomasza O’Malleya, kocura wagabundę żyjącego na własny rachunek, który jest zauroczony Duchessą z wzajemnością. Postanawia pomóc jej i kociętom wrócić do właścicielki zamartwiającą się ich nieobecnością. Tymczasem o intrydze Edgara dowiadują się klacz powozowa Frou Frou i zaprzyjaźniona z kotami mysz Roquefort. Edgar obawia się zdemaskowania, jako że porwanie kotów zostało odnotowane w gazetach i planuje wrócić tam, gdzie zostawił koty, by pozbyć się ewentualnych dowodów. Koty w drodze do domu spotyka wiele przygód[3].

Tomasz podczas ratowania Marie z rwącej rzeki zostaje porwany przez prąd wody. Ratują go dwie brytyjskie gęsi Abigail i Agatha, które są na wakacjach i kierują się do Paryża, by spotkać z ich wujem Waldim. Gdy wszyscy tam docierają, spotykają się z pijanym Waldim przy Le Petit Cafe, gdzie miał zostać przeznaczony na pieczeń. Gęsi odchodzą w swoją stronę[3].

Tej samej nocy, po kolejnej walce z Napoleonem i Lafayettem, którzy zrobili łóżka i inne rzeczy z rzeczy, Edgar ucieka ze swoimi rzeczami, eliminując w ten sposób wszelkie dowody swojego występku[3].

Tomasz, widząc zmęczenie kociąt, decyduje się przenocować je i ich matkę w swoim mieszkaniu. Z wizytą do Tomasza przybyli także jego znajomi koci muzycy – Scat-kot, chiński Shun Gon, angielski Hit-katt, włoski Peppo i rosyjski Billy Boss. Prezentują Duchessie i kociętom muzykę swingową, co się rozwija w imprezę na część alei. Gdy kocięta idą spać, Tomasz wyznaje miłość Duchessie i chęć wspólnego życia. Duchessa niechętnie odmawia, głównie z powodu lojalności wobec Adelajdy. Podsłuchujące kocięta są również rozczarowane, gdyż Tomasz chce zostać ich ojcem[3].

Edgar świętuje sukces, lecz jego radość mija, gdy Tomasz odprowadza Duchessę z kociętami pod dom Adelajdy. Edgar nie chce dopuścić do spotkania kotów z Adelajdą, dlatego je więzi. Roquefort dostaje od nich informacje, by wezwał na pomoc Tomasza. Roquefort znajduje Tomasza, który każe mu wezwać zespół Scat-kota. Edgar z kolei dzwoni po ciężarówkę i chce wysłać kocią rodzinę do Timbuktu. Z pomocą przychodzi Tomasz i Frou Frou. Roquefort w porę przybywa z przyjaciółmi Tomasza i w wyniku ich działań to Edgar zostaje wysłany do Timbuktu, a koty wracają do domu. Tomasz zostaje partnerem życiowym Duchessy i zamieszkuje z nią i kociętami u Adelajdy, która postanowiła założyć fundację dla bezdomnych kotów z Paryża[3].

Obsada głosowa

PostaćWersja oryginalna[1]Wersja polska[4]
Tomasz O’Malley[a]Phil HarrisAndrzej Zieliński
DuchessaEva Gabor (dialogi)Karina Szafrańska
Robie Lester (śpiew)
EdgarRoddy Maude-RoxbyAndrzej Tomecki
ToulouseGary DubinDominik Koniusz
MarieLouise EnglishDominika Sell
BerliozDean ClarkAgnieszka Para
RoquefortSterling HollowayJacek Jarosz
Madame Adelajda BonfamilleHermione BaddeleyAleksandra Koncewicz
Scat-kotScatman CrothersMarian Opania
Shun GonPaul WinchellJacek Czyż
Hit-kattLord Tim Hudsonbrak danych
PeppoVito Scotti
Billy BossThurl RavenscroftMariusz Leszczyński
Frou-FrouNancy Kulp (dialogi)Anna Apostolakis
Ruth Buzzi (śpiew)
NapoleonPat ButtramWłodzimierz Bednarski
LafayetteGeorge LindseyAndrzej Arciszewski
Abigail GęgaczMonica EvansJoanna Wizmur
Amelia GęgaczCarole Shelleybrak danych
Wujek WaldiBill ThompsonAndrzej Gawroński
Georges HautecourtCharles LaneMieczysław Gajda
mleczarzPeter Renadaybrak danych
kucharz Le Petit CafeJerzy Mazur
tragarz #1brak danych
tragarz #2Mariusz Leszczyński
Opracowanie: Studio Opracowań Filmów w Warszawie – na zlecenie Disney Character Voices

Reżyseria: Miriam Aleksandrowicz
Dialogi: Elżbieta Łopatniukowa
Dźwięk i montaż: Jerzy Januszewski
Teksty piosenek: Marcin Sosnowski
Kierownik muzyczny: Marcin Głuch
Organizacja produkcji: Elżbieta Araszkiewicz(inne języki)
Wykonanie piosenek:

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

John Grant: The Encyclopedia of Walt Disney’s Animated Characters. Nowy Jork: Harper & Row Publihsers, 1993. ISBN 0-06-015777-1. [dostęp 2023-05-25]. (ang.).f

Linki zewnętrzne