Andrzej Zalewski (dziennikarz)

W czasie II wojny światowej był zaangażowany w działalność konspiracyjną jako harcerz ZHP, a później jako żołnierz Armii Krajowej (Ponurego i Nurta).

Od lat 50. XX wieku w radiu i telewizji tworzył programy o tematyce wiejskiej, rolniczej, ekologicznej i meteorologicznej. W 1964 roku został stypendystą Organizacji Wyżywienia i Rolnictwa Narodów Zjednoczonych oraz Rządu Austriackiego, w 1978 – Departamentu Stanu USA. Po powrocie z wyjazdu został odsunięty od pracy w telewizji. W 1985 roku przeszedł na emeryturę. Trzy lata później rozpoczęła się jego współpraca z Programem IV Polskiego Radia. Od 1990 do czerwca 2011, czyli prawie do swojej śmierci, prowadził Ekoradio nadawane na antenie Programu I Polskiego Radia – codzienne felietony radiowe, połączone z przedstawieniem prognozy pogody, będące jego autorskim pomysłem^[2].

Inicjator Święta Polskiej Niezapominajki. W 2008 otrzymał odznaczenie Zasłużony dla Ziemi Jordanowskiej przyznawane każdego roku przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Jordanowskiej. Współpracował z Robertem K. Leśniakiewiczem w ramach Eko Radia, dzięki czemu w audycji pojawiały się informacje dotyczące Jordanowa i prognozy pogody dla tego miasta.

Pogrzeb Andrzeja Zalewskiego odbył się 27 lipca 2011 w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 175-1-5)^[3]. Mszy Świętej pogrzebowej przewodniczył oraz homilię wygłosił ks. bp Józef Zawitkowski^[4].

4 listopada 2011 za wybitne zasługi dla Polskiego Radia został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[5][6].

W 2016 roku przy Zespole Szkół im. bł. ks. Piotra Dańkowskiego w Jordanowie odsłonięto pamiątkowy obelisk poświęcony pamięci dziennikarza^[7].

1 września 2016 Szkole Podstawowej w Świnkowie jako pierwszej w Polsce nadano imię Andrzeja Zalewskiego^[8].

• Strona Ekoradia i Andrzeja Zalewskiego
• Rolniczy Magazyn Elektroniczny Biogram Andrzeja Zalewskiego. Centralna Biblioteka Rolnicza, Warszawa 2009.