Andrzej Badeński

Brązowy medalista olimpijski z Tokio (1964), 40-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1961–1973 (77 startów, 17 zwycięstw indywidualnych), 27-krotny rekordzista kraju (400 m i sztafety: 4 × 400 m – klubowa i reprezentacyjna, 4 × 200 m reprezentacyjna oraz sztafeta szwedzka klubowa i reprezentacyjna) i 10-krotny mistrz Polski: 400 m (1962–1965, 1967), 4 × 400 m (1963, 1965, 1966) i 4 × 100 m (1965, 1969).

Był trzynastokrotnym mistrzem Polski w biegach na dystansie 400 metrów oraz w sztafetach 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów. Rekord życiowy w biegu na 400 m ustanowiony w 1968 – 45,42 s.

Czterokrotnie reprezentował Polskę na mistrzostwach Europy (1962, 1966, 1969, 1971) zdobywając podczas nich 3 medale: złoty w sztafecie 4 × 400 m. i srebrny w biegu na 400 m. w Budapeszcie w 1966 oraz srebrny w sztafecie 4 × 400 m. w Helsinkach w 1971. Był również 3-krotnym uczestnikiem finału Pucharu Europy (1965, 1967, 1970)^[2]. Trzykrotnie startował w europejskich igrzyskach halowych (1967, 1968, 1969) oraz 3-krotnie w halowych mistrzostwach Europy (1970, 1971, 1972) podczas których zdobył 10 medali: złoty dwukrotnie w biegu na 400 m (1968, 1971) i pięciokrotnie złoty w sztafetach. Był również 3-krotnym uczestnikiem finału Pucharu Europy (1965, 1967, 1970)^[3].

W 1974 wyjechał jako kibic na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w RFN. Do Polski już jednak nie powrócił. Niedługo po tym skończył szkołę filmową w Norymberdze i został technikiem dźwięku. Wyuczenie nowego zawodu pozwoliło mu na podjęcie pracy w niemieckich stacjach telewizyjnych.

Od tego momentu komunistyczne władze PRL objęły wszelkie informacje na jego temat cenzurą. Tomasz Strzyżewski w swojej książce o peerelowskiej cenzurze publikuje notkę informacyjną 7 sierpnia 1974 roku Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk z wytycznymi dla cenzorów: "Wszelkie informacje dotyczące polskiego lekkoatlety Andrzeja Badeńskiego, który przedłużył samowolnie swój pobyt w RFN, mogą być podawane wyłącznie za PAP."^[4].

• Tokio 1964
  • 3. miejsce (bieg na 400 metrów, czas: 45,64 s)
  • 6. miejsce (sztafeta 4 × 400 metrów, czas: 3:05,3 s; w składzie: Marian Filipiuk, Ireneusz Kluczek, Stanisław Swatowski, Badeński)
• Meksyk 1968
  • 4. miejsce (sztafeta 4 × 400 m, czas: 3:00,58 s; w składzie: Jan Balachowski, Stanisław Grędziński, Jan Werner, Badeński)
  • 7. miejsce (bieg na 400 m, czas: 45,42 s)
• Monachium 1972
  • 5. miejsce (sztafeta 4 × 400 m, czas: 3:01,05 s; w składzie: Balachowski, Werner, Zbigniew Jaremski, Badeński)

• Belgrad 1962
  • 6. miejsce (bieg na 400 m, czas: 47,4 s)
• Budapeszt 1966
  • 1. miejsce (sztafeta 4 × 400 m, czas: 3:04,5 s; w składzie: Werner, Edmund Borowski, Grędziński, Badeński)
  • 2. miejsce (bieg na 400 m, czas: 46,2 s)
• Ateny 1969
  • 6. miejsce (bieg na 400 m, czas: 46,0 s)
  • 4. miejsce (sztafeta 4 × 400 m, czas: 3:03,1 s; w składzie: Balachowski, Grędziński, Badeński, Werner)
• Helsinki 1971
  • 2. miejsce (sztafeta 4 × 400 m, czas: 3:03,6 s; w składzie: Badeński, Balachowski, Waldemar Korycki, Werner)

• Madryt 1968
  • 1. miejsce (bieg na 400 m, czas: 47,0 s)
  • 1. miejsce (sztafeta 4 × 2 okrążenia, czas: 2:48,9 s; w składzie: Korycki, Balachowski, Werner, Badeński)
  • 2. miejsce (sztafeta 1+2+3+4 okrążenia, czas: 3:54,96 s; w składzie: Marian Dudziak, Korycki, Badeński, Borowski)
• Belgrad 1969
  • 1. miejsce (sztafeta 4 × 2 okrążenia, czas: 3:01,9 s; w składzie: Werner, Jan Radomski, Badeński, Balachowski)
  • 1. miejsce (sztafeta 1+2+3+4 okrążenia, czas: 4:16,4 s; w składzie: Edward Romanowski, Badeński, Henryk Szordykowski, Radomski)

• Wiedeń 1970
  • 2. miejsce (bieg na 400 m, czas: 46,9 s)
  • 2. miejsce (sztafeta 4 × 400 m, czas: 3:07,5 s; w składzie: Werner, Grędziński, Balachowski, Badeński)
• Sofia 1971
  • 1. miejsce (bieg na 400 m, czas: 46.8 s)
  • 1. miejsce (sztafeta 4 × 400 m, czas: 3:11.1 s)
• Grenoble 1972
  • 1. miejsce (sztafeta 4 × 2 okrążenia, czas: 2:46,4 s; w składzie: Werner, Korycki, Balachowski, Badeński)

Trener: Gerard Mach

Na stadionie

• bieg na 100 metrów – 10,4 s (21 września 1966, Radom)
• bieg na 200 metrów
  • 20,7 s (24 maja 1964, Jena) – pomiar ręczny
  • 21,28 s (15 sierpnia 1964, Londyn) – pomiar elektroniczny
• bieg na 400 metrów
  • 45,42 s (18 października 1968, Meksyk) – pomiar elektroniczny (13. wynik w historii polskiej lekkoatletyki)^[5]
• bieg na 800 metrów – 1:49,3 s (16 sierpnia 1970, Warszawa)

W hali

• bieg na 400 metrów – 46,6 s (10 marca 1968, Madryt) – pomiar ręczny

• Tomasz Strzyżewski: Wielka księga cenzury PRL w dokumentach. Warszawa: Prohibita, 2015, s. 114. ISBN 978-83-61344-70-4.

• Sylwetka Andrzeja Badeńskiego. Polski Związek Lekkiej Atletyki, 2009-08-26. [dostęp 2014-09-24]. (pol.).