Andrea Stramaccioni

włoski piłkarz

Andrea Stramaccioni (ur. 9 stycznia 1976 w Rzymie) – włoski trener piłkarski, a wcześniej zawodowy piłkarz.

Andrea Stramaccioni
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1976
Rzym

Informacje klubowe
Klub

Al-Gharafa (trener)

Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
1994–1995Bologna FC0(0)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2001–2002AZ Sport Allievi
2002–2005Romulea Giovanissimi
2005–2006AS Roma Escordienti
2006–2009AS Roma Giovanissimi Nazionali
2009–2011AS Roma Allievi
2011–2012Inter Mediolan Primavera
2012–2013Inter Mediolan[1]
2014–2015Udinese Calcio
2015–2016Panathinaikos AO
2017–2018Sparta Praga
2019Esteghlal
2021–Al-Gharafa

Kariera

Piłkarz

Grał na pozycji obrońcy w trzecioligowej Bologni w sezonie 1994–1995, jednak jego dobrze zapowiadającą się karierą karierę piłkarską bardzo szybko przerwała kontuzja kolana. Zdarzenie to powodowało, że popadł w depresję. Wyszedł z niej dzięki nauce. Rozpoczął studia prawnicze, które ukończył w 2010 r. Jego praca magisterska dotyczyła inwestycji klubów na rynkach finansowych[2].

Trener

Karierę trenerską rozpoczął w rodzinnym Rzymie po otrzymaniu w 2003 r. uprawnień trenera juniorów, do czego nakłonił go jego piłkarski agent. W wieku 25 lat został trenerem młodzieżowej rzymskiej drużyny AZ Sport (U-16) z którą zdobył tytuł mistrzowski na szczeblu regionalnym. Kolejnym etapem w jego karierze była praca dla rzymskiej drużyny - Romulea (U-14). Z zespołem tym wygrał regionalne rozgrywki. W roku 2005 rozpoczął pracę z zespołami młodzieżowymi AS Romy zaczynając najpierw od Esordienti Roma (10-12 lat). Zatrudnienie zawdzięczał Bruno Contiemu - szefowi akademii Romy, który dojrzał w nim potencjał. Przez 6 lat pracy zdobył dwa młodzieżowe tytuły mistrza Włoch : z Giovanissimi Nazionali (U-14) w 2007 roku i z Allievi Nazionali (U-16) w 2010 roku. 9 Maja 2009 r. otrzymał licencję UEFA A. Później przeniósł się do Mediolanu, gdzie podpisał trzyletni kontrakt z Nerazzurrimi i rozpoczął pracę z młodzieżą Interu[3]. Odrzucił wówczas ofertę Arrigo Sacchiego objęcia posady selekcjonera młodzieżowej reprezentacji Włoch do lat 17.

Inter Mediolan Primavera

W 2011 r. zastąpił Fulvia Peę na stanowisku trenera Primavery (U-20)[3]. Primaverę Interu poprowadził 25 marca 2012 r. do zwycięstwa (5:3 po karnych z Ajaxem po 90 min. 1:1) w prestiżowym turnieju NextGen Series (2011/2012) uznawanym za nieoficjalne Mistrzostwa Europy drużyn młodzieżowych. Zespół zakończył sezon 2011/12 wywalczeniem młodzieżowego Mistrzostwa Włoch.

Inter Mediolan

26 marca 2012 roku objął posadę trenera seniorskiej drużyny Interu Mediolan, zastępując tym samym na tym stanowisku Claudio Ranierego[4] stając się trzecim najmłodszym trenerem w historii Interu[5]. Ofertę poprowadzenia Nerazzurrich otrzymał zaledwie dzień po sukcesie. Z Interem zakończył sezon 2011/12 na szóstym miejscu w lidze. Latem 2012 przedłużył kontrakt o dalsze trzy lata[6]. FIGC wyraziła zgodę na prowadzenie przez niego zespołu pierwszoligowego pod warunkiem, że w czerwcu 2013 uzyska Licencję Pro. 3 listopada poprowadził Inter do zwycięstwa 3:1 nad Juventusem, które kładło kres passie 49 meczów tego klubu bez porażki[7].Stramaccioni preferuje grę z różnymi schematami taktycznymi, bez przywiązywania się szczególnie do jednego z nich. W wielu aspektach przypomina José Mourinho, dlatego bywał nazywany jego następcą[8].

Po zakończeniu sezonu 2012/13, w którym prowadzony przez niego Inter zajął 9. miejsce, został zwolniony i zastąpiony przez Waltera Mazzarriego.

Sukcesy

  • Scudetto Giovanissimi Dilettanti: 2002–03 z Romuleą,
  • Scudetto Giovanissimi Nazionali: 2006–07 z Primaverą Romy,
  • Scudetto Allievi Nazionali: 2009–10 z Primaverą Romy,
  • NextGen Series: 2011–12 z Primaverą Interu.

Przypisy