András Hargitay

W 1972 roku na igrzyskach olimpijskich w Monachium zdobył brązowy medal w konkurencji 400 m stylem zmiennym, uzyskawszy czas 4:32,70. Na dystansie dwukrotnie krótszym był piąty, a na 200 m stylem motylkowym zajął szóste miejsce^[1].

Rok później, podczas pierwszych mistrzostw świata w Belgradzie zwyciężył na dystansie 400 m stylem zmiennym^[2].

Na mistrzostwach Europy w Wiedniu wywalczył trzy medale. Złoto zdobył na 200 m stylem motylkowym i 400 m stylem zmiennym, a w ostatniej z tych konkurencji pobił rekord świata (4:28,89)^[3]. Na dystansie 200 m stylem zmiennym był trzeci^[4].

W 1975 roku podczas mistrzostw w kolumbijskim Cali został mistrzem świata w konkurencjach 200 i 400 m stylem zmiennym^[2], a rok później reprezentował Węgry na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, gdzie uplasował się na czwartej pozycji na dystansie 400 m stylem zmiennym (4:27,13). Startował także na 200 m stylem motylkowym, ale odpadł w eliminacjach^[1].

Swój trzeci tytuł mistrza Europy zdobył w 1977 roku w Jönköping w konkurencji 200 m stylem zmiennym^[4]. Kilkanaście dni później zwyciężył na dystansie 400 m stylem zmiennym podczas uniwersjady w Sofii^[5].

W sierpniu 1978 roku na mistrzostwach świata w Berlinie Zachodnim wywalczył brąz na dystansie 400 m stylem zmiennym^[2].

Podczas igrzysk w Moskwie w tej samej konkurencji z czasem 4:24,48 zajął czwarte miejsce, tracąc 0,24 s do trzeciego na mecie Zoltána Verrasztó^[6].

Konkurencja	Rezultat	Basen	Data	Miejsce	Status
400 m stylem zmiennym	4:28,89	50-metrowy	20 sierpnia 1974	Wiedeń	do 2 kwietnia 1976 Zoltán Verrasztó