Anatolij Tymoszczuk

Wychowanek klubu Wołyń Łuck, w składzie którego 10 września 1995 roku debiutował w Mistrzostwach Ukrainy. Pierwszy trener Wołodymyr Bajsarowycz. Po dwóch sezonach zimą 1998 roku przeniósł się do Szachtara Donieck. Na początku 2002 roku został kapitanem drużyny.

W sierpniu 2006 roku, Tymoszczuk wraz z Szachtarem dwukrotnie zmierzył się z Legią Warszawa w eliminacjach do Ligi Mistrzów. Szachtar wygrał w pierwszym meczu 1:0, a w rewanżu zwycięstwo 3:2 dało awans Ukraińcom.

27 lutego 2007 roku, kapitan Szachtara przeszedł do rosyjskiego Zenitu Petersburg za 30 milionów dolarów. Już na początku kariery w tym klubie otrzymał opaskę kapitana.

29 sierpnia 2008 roku wraz ze swoją drużyną klubową zdobył Superpuchar Europy, pokonując Manchester United 2:1. Na swoim koncie ma również triumf w Pucharze UEFA i jeden tytuł mistrza Rosji.

Od lipca 2009 roku Tymoszczuk był graczem Bayernu Monachium. Po zdobyciu z klubem Ligi Mistrzów w 2013 roku jako wolny agent odszedł z Bayernu i powrócił do Zenitu Petersburg podpisując z rosyjskim klubem dwuletni kontrakt^[1]. Grał z numerem 44^[2]. Po wygaśnięciu kontraktu latem 2015 opuścił Zenit^[3]. 5 lipca 2015 roku podpisał półtoraroczny kontrakt z Kajratem Ałmaty^[4][5][6]. W listopadzie 2016 roku po wygaśnięciu kontraktu opuścił Kajrat^[7].

26 marca 2000 roku Anatolij Tymoszczuk debiutował w reprezentacji Ukrainy w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Bułgarią, grając do 61 minuty, kiedy to został zmieniony.

22 grudnia 2005 roku wziął udział w Meczu Przeciwko Ubóstwu, który odbył się na LTU Arena w Düsseldorfie w Niemczech. Wówczas to zespół przyjaciół Zidane’a, w którym grał Tymoszczuk, pokonał drużynę przyjaciół Ronaldo 4:2.

Doświadczony zawodnik wziął udział w Mistrzostwach Świata w 2006 roku w Niemczech, gdzie z zespołem Ukrainy doszedł do przegranego 0:3 ćwierćfinału z Włochami.

11 października 2010 roku Tymoszczuk rozegrał swój setny mecz reprezentacyjny, którym było przegrane 0:2 spotkanie z Brazylią^[8]. Jest drugim po Andriju Szewczence ukraińskim piłkarzem, któremu udało się zaliczyć 100 występów, za co otrzymał nagrodę od UEFA^[9]

Tymoszczuk zagrał we wszystkich trzech meczach fazy grupowej na Mistrzostwach Europy w 2012 roku w Polsce i Ukrainie. W ostatnim meczu z Anglią wyszedł w podstawowej jedenastce z opaską kapitana.

W sierpniu 2016 roku zakończył reprezentacyjną karierę, mając na koncie 144 rozegrane mecze (rekord Ukrainy) i 4 strzelone gole^[10].

11 lutego 2017 roku Tymoszczuk otrzymał licencję trenerską PRO po uczestnictwie w programie szkoleniowym UEFA^[11]. 17 marca 2017 roku dołączył do sztabu trenerskiego Zenitu Petersburg w charakterze asystenta trenera^[12].

Po inwazji Rosji na Ukrainę w lutym 2022 roku Anatolij Tymoszczuk nie zrezygnował z pracy asystenta trenera w Zenicie Petersburg, a także nie potępił samej inwazji^[13]. Jedyną reakcją Tymoszczuka na rosyjską agresję było oświadczenie, że z powodu nałożonych na Rosję sankcji nie będzie w stanie płacić alimentów na swoje dwie córki^[14].

Jego postawa wzbudziła na Ukrainie wiele krytyki^[13]. W związku z nią 11 marca 2022 roku Ukrajinśka asociacija futbołu (UAF) pozbawiła Tymoszczuka:

• licencji trenerskiej nabytej w UAF,
• wszelkich nagród i tytułów honorowych,
• wszystkich tytułów i medali za mistrzostwo, Puchar i Superpuchar Ukrainy,
• obecności w oficjalnym rejestrze piłkarzy kadry narodowej,
• możliwości prowadzenia jakiejkolwiek działalności piłkarskiej na Ukrainie na okres dożywotni^[15][16][17].

Tymoszczuk złożył zażalenie na decyzję UAF dotyczącą odebrania tytułów i licencji trenera oraz wykluczenia z ukraińskiego futbolu, jednak komitet apelacyjny UAF pod koniec stycznia 2023 roku oddalił skargę byłego piłkarza^[18].

Były agent Tymoszczuka przedstawił dokumenty mogące potwierdzać, że piłkarz był agentem rosyjskiej Federalnej Służby Bezpieczeństwa (FSB)^[16].

6 stycznia 2023 roku prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski wydał realizujący decyzję Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony dekret o nałożeniu sankcji na 119 rosyjskich i ukraińskich-prorosyjskich osób publicznych, wśród których znalazł się również Tymoszczuk^[19][20][13]. Na mocy dekretu Tymoszczuk nie może wjechać na terytorium Ukrainy przez okres dziesięciu lat, ponadto wszystkie jego aktywa na Ukrainie zostały zamrożone^[13].

Szachtar Donieck

• mistrz Ukrainy (3x): 2002, 2005, 2006
• wicemistrz Ukrainy (7x): 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2007
• zdobywca Pucharu Ukrainy (4x): 1997, 2001, 2002, 2004
• finalista Pucharu Ukrainy (2x): 2003, 2007
• zdobywca Superpucharu Ukrainy: 2005
• finalista Superpucharu Ukrainy (3x): 2004, 2006, 2007
• zdobywca Pucharu Pierwogo Kanału: 2006

Zenit Petersburg

• mistrz Rosji: 2007, 2015
• wicemistrz Rosji: 2014
• zdobywca Superpucharu Rosji: 2008
• zdobywca Pucharu UEFA: 2008
• zdobywca Superpucharu Europy: 2008

Bayern Monachium

• mistrz Niemiec (2×): 2010, 2013
• wicemistrz Niemiec: 2012
• zdobywca Pucharu Niemiec (2×): 2010, 2013
• zdobywca Superpuchar Niemiec (2×): 2010, 2012
• finalista Ligi Mistrzów UEFA (2×): 2010, 2012
• zdobywca Ligi Mistrzów UEFA: 2013

Kajrat Ałmaty

• wicemistrz Kazachstanu (2x): 2015, 2016
• zdobywca Pucharu Kazachstanu: 2015
• finalista Pucharu Kazachstanu 2016
• zdobywca Superpucharu Kazachstanu: 2016

• ćwierćfinalista Mistrzostw Świata: 2006

• najlepszy piłkarz Ukrainy: 2006, 2007
• najlepszy piłkarz Mistrzostw Rosji według Sport-Ekspress: 2007
• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy Mistrzostw Rosji: 2007, 2008

• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu Ukrainy(inne języki): 2005^[21]
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu Rosji(inne języki): 2008^[22]
• tytuł Zasłużonego Pracownika Kultury Fizycznej i Sportu Ukrainy(inne języki): 2008^[23]
• Order „Za odwagę” III klasy: 2006^[24]
• tytuł honorowego obywatela miasta Łuck: 2008^[25]
• Nagroda „Zastrzeżona Broń Palna”(inne języki): 2015^[26]

• A. Tymoshchuk, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
• Anatolij Tymoszczuk w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Anatolij Tymoszczuk w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
• Anatolij Tymoszczuk w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
• Anatolij Tymoszczuk w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Anatolij Tymoszczuk w bazie Football Facts (ros.)
• Anatolij Tymoszczuk w bazie National Football Teams (ang.)
• Anatoliy Tymoshchuk, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .