Alfredo Foni

Alfredo Foni
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1911 ; Udine
Data i miejsce śmierci	28 stycznia 1985 ; Lugano
Wzrost	172 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
1927–1929	Udinese Calcio
1929–1931	S.S. Lazio
1931–1934	Padova Calcio
1934–1947	Juventus
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1947–1948	SSC Venezia
1948–1949	FC Chiasso
1950–1951	UC Sampdoria
1953–1954	Inter Mediolan
1954–1958	Włochy
1960–1961	AS Roma
1961	FC Chiasso
1964–1967	Szwajcaria
1968–1969	Inter Mediolan
1970–1971	AC Bellinzona
1972–1973	AC Mantova
1974–1975	FC Lugano
1976–1977	FC Lugano
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alfredo Foni (ur. 20 stycznia 1911 w Udine, zm. 28 stycznia 1985 w Lugano^[1]) – włoski piłkarz i trener.

Kariera

Foni był obrońcą reprezentacji Włoch w latach 30. W 1936 roku zdobył z reprezentacją Włoch złoty medal olimpijski, w 1938 roku znalazł się w kadrze Włoch na mistrzostwa świata. Występował w Udinese Calcio, S.S. Lazio, Padovie Calcio i Juventusie.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej odnosił sukcesy w pracy trenerskiej. Był trenerem Interu Mediolan w latach 1952–1955 i 1968–1969), z którym zdobył mistrzostwo Włoch w 1953 i 1954 roku. Z reprezentacją Szwajcarii uczestniczył w mistrzostwach świata w 1966 roku. Prowadził też Sampdorię i AS Roma.

Przypisy

[1]

[a]