Aleksander Medyceusz
Aleksander Medyceusz, wł. Alessandro de' Medici (ur. w 1510, zm. 6 stycznia 1537 we Florencji) – książę Florencji w latach 1532-1537[1]. Prawdopodobnie nieślubny syn papieża Klemensa VII.
książę Florencji | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | nieznana |
Żona | |
Dzieci | Juliusz, Julia i Porcja |
Życiorys
Istniało podejrzenie, że Aleksander Medyceusz był nieślubnym dzieckiem Klemensa VII i czarnoskórej niewolnicy[2][3]. Historyk i znawca Medyceuszy, Alfred von Reumont, obalał ten pogląd[2]. Kardynał Gasparo Contarini twierdził, że Aleksander był synem Wawrzyńca Medyceusza[2]. Współcześni badacze przychylają się jednak do tezy, że Aleksander faktycznie był synem papieża, a następnie został adoptowany przez Wawrzyńca II[1][4].
W 1522 roku został mianowany władcą Penne i Leonessy[1]. Z rekomendacji papieża był gubernatorem Florencji od 30 lipca 1524 do 16 maja 1527[1]. 1 maja 1532 został suwerennym władcą Florencji[1]. Władzę dzielił tam ze swoim kuzynem Hipolitem, prowadząc rządy twardej ręki[5]. W 1535 Hipolit zmarł na skutek gorączki lub trucizny podanej najprawdopodobniej przez Aleksandra[5].
W 1536 roku Aleksander poślubił Małgorzatę Parmeńską, z którą nie doczekał się potomstwa[1]. Miał jednak troje nieślubnych dzieci:
- Juliusza (1533-1600) – rycerza Zakonu św. Stefana[1],
- Julię (zm. po 1588) – żonę Franciszka Cantelma (hrabiego Alvito) i Bernarda Medyceusza (księcia Ottaiano)[1],
- Porcję (ur. 1538) – ksienię zakonu św. Klemensa we Florencji[1].
Rok po ślubie, ze względu na okrucieństwo w sprawowaniu rządów, Aleksander został zamordowany przez swojego dalekiego kuzyna, Wawrzyńca Medyceusza[5].