Akkineni Nageshwara Rao

Urodził się w biednej rodzinie rolniczej w Ramapuram w dystrykcie Krishna, we współczesnym stanie Andhra Pradesh. Ze względu na trudną sytuację materialną formalną edukację zakończył na szkole podstawowej^[2]. Karierę aktorską rozpoczął już w dzieciństwie, występując w sztukach odgrywanych przez teatry uliczne. W początkowym okresie swej aktywności artystycznej często wcielał się w role kobiece. W kinie zadebiutował dzięki filmowi Dharmapatni z 1941^[3]. Mający premierę w kolejnym roku Sita Rama Jananam, w którym to wcielił się w boga Ramę, zapoczątkował jego występy w obrazach o tematyce mitologicznej. Były one dlań początkowo wyzwaniem, wymagały bowiem porzucenia stylu gry, który wypracował, odgrywając role kobiece^[4]. Wkrótce stał się jednym z najważniejszych aktorów obsadzanych w głównych rolach męskich w filmach kręconych w języku telugu. Odgrywał początkowo ludowych bohaterów (choćby w filmach Balaraju z 1948 oraz Keelu Gurram z 1949). Po sukcesie kasowym Laila Majnu, w którym to wystąpił w duecie z P. Bhanumathi, stopniowo zmienił swój wizerunek sceniczny. Jako istotny w owym procesie zmiany wymienia się film Samsaram. Zaczął pojawiać się zatem w głośnych i cenionych przez krytyków melodramatach, chociażby w Devadasu (1953). Z jego późniejszych filmów o podobnie melodramatycznym charakterze wymienić można Meghasandesam (1982)^[4]. Jego filmografia jako aktora obejmuje przeszło 260 tytułów^[5], nie tylko w ojczystym telugu, ale także w języku tamilskim^[6].

Zaangażował się w produkcję filmową. Założył wytwórnię Annapurna Studios (1957). Odegrał kluczową rolę w przenosinach infrastruktury filmowej przemysłu filmowego skupionego na produkcjach w telugu z Ćennaj do Hajdarabadu^[7]. Za swoją aktywność był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. Otrzymał przyznawane przez indyjski rząd federalny ordery Padma Shri, Padma Bhushan oraz Padma Vibhushan. Uhonorowany także prestiżową nagrodą imienia Dadasaheba Phalke^[8]. Opublikowano jego napisaną przez Krishnakumari biografię^[4].