Aino Aalto
Aino Aalto (ur. 25 stycznia 1894 w Helsinkach, zm. 13 stycznia 1949 tamże) – fińska architekt i projektantka form przemysłowych, współpracowała zawodowo z mężem projektantem i architektem Alvarem Aalto (1898–1976), dyrektor firmy Artek w latach 1941–1949.
 | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Życiorys
Aino Aalto urodziła się 25 stycznia 1894 roku w Helsinkach[1]. W 1913 roku ukończyła szkołę dla dziewcząt Helsingin Suomalainen Tyttökoulu[2]. W latach 1913–1920 studiowała architekturę na Technicznym Uniwersytecie w Helsinkach[1]. Interesowała się projektowaniem mebli i pierwsze zamówienie na projekt mebli do jadalni otrzymała w 1920 roku[1]. Po studiach pracowała w pracowni architekta Oivy Kallio (1884–1964) w Helsinkach[2] a w 1923 roku przeniosła się do biura Gunnara Wahlroosa w Jyväskylä, gdzie również swoją pracownię miał Alvar Aalto[1]. W 1924 roku Aalto zatrudnił Aino i para wzięła ślub[1][3]. W 1927 roku para przeniosła swoje biuro do Turku[1].
W swojej pracy Aalto koncentrowała się na projektach wnętrz oraz na projektach przedmiotów użytkowych, głównie mebli[1]. Aalto znana jest z serii naczyń szklanych „Bölgeblick” wyprodukowanej przez firmę Iittala w 1932 roku – seria produkowana jest do dziś[4].
Jej prace cechował funkcjonalizm[5]. Aalto współpracowała głównie z mężem Alvarem[4] a także z historykiem sztuki Nilsem-Gustavem Hahlem (1904–1941) i kolekcjonerką sztuki Maire Gullichsen (1907–2007) – współzałożycielami w 1935 roku, obok małżeństwa Aalto, firmy Artek[5]. Aino Aalto kierowała firmą od 1941 roku aż do śmierci w 1949[5].
Aalto zmarła 13 stycznia 1949 w Helsinkach[1].
Nagrody
- 1936 – grand prix za projekty dla Arteku na wystawie Triennale w Mediolanie[4]
- 1936 – złoty medal za serię „Bölgeblick” na wystawie Triennale w Mediolanie[4]