Agnieszka Cianciara

polska politolożka

Agnieszka Katarzyna Cianciara (ur. 10 kwietnia 1981 w Warszawie[2]) – polska politolog, dr hab. nauk społecznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk[1][3][4], Kierowniczka Zakładu Badań Organizacji Międzynarodowych i Bezpieczeństwa Globalnego[5].

Agnieszka Cianciara
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1981
Warszawa

doktor habilitowany nauk społecznych
Specjalność: europeistyka, socjologia polityki, stosunki międzynarodowe[1]
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

26 listopada 2010[1] – nauki o polityce
Instytut Studiów Politycznych PAN

Habilitacja

22 czerwca 2018[1] – nauki o polityce
Instytut Studiów Politycznych PAN

Badaczka
instytut

Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk

Okres zatrudn.

od 2011

Strona internetowa

Życiorys

W 2005 ukończyła studia w zakresie nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim[1][6], w latach 2005–2006 studiowała w Kolegium Europejskim w Brugii[2]. 26 listopada 2010 obroniła w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk napisaną pod kierunkiem Krzysztofa Jasieckiego pracę doktorską Polski lobbing gospodarczy w Unii Europejskiej: perspektywa neoinstytucjonalna. 22 czerwca 2018 habilitowała się w Instytucie Studiów Politycznych PAN na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Europejska Polityka Sąsiedztwa w perspektywie konstruktywizmu. Aktorzy, narracje, strategie[1].

Od 2011 związana zawodowo z Instytutem Studiów Politycznych PAN. W latach 2016–2020 pełniła tamże funkcję zastępczyni dyrektora[1].

W latach 2006–2012 była asystentką w Kolegium Europejskim[1] w Natolinie.

Jej zainteresowania naukowe obejmują takie kwestie jak: integracja europejska, zróżnicowana integracja i dezintegracja; polska polityka europejska; reprezentacja interesów w Unii Europejskiej; Europejska Polityka Sąsiedztwa i Partnerstwo Wschodnie[3].

Publikacje

  • 2012: Polski lobbing gospodarczy w Unii Europejskiej: perspektywa neoinstytucjonalna[1][7]
  • 2014: Gospodarcze uwarunkowania polityki wschodniej Niemiec i Francji[1]
  • 2014: Partnerstwo Wschodnie 2009–2014: geneza, funkcjonowanie, uwarunkowania[1][8]
  • 2015: Europeizacja partii politycznych i grup interesu w wybranych krajach Partnerstwa Wschodniego i kandydujących do Unii Europejskiej[1]
  • 2016: Europeanization as a legitimation strategy of political parties: the cases of Ukraine and Georgia[9]
  • 2017: Europejska Polityka Sąsiedztwa w perspektywie konstruktywizmu: aktorzy, narracje strategie[10]
  • 2017: Stability, security, democracy: explaining shifts in the narrative of the European Neighbourhood Policy[11]
  • 2020: The Politics of the European Neighbourhood Policy[12]
  • 2020: Differentiation, Brexit and EU-Turkey relations[13]
  • 2020: Differentiated integration: towards a new model of European Union–Turkey relations?[14]
  • 2021: Asymmetric Bilateralism and the Struggle over Status in the EU Field of Power[15]
  • 2021: Between EU’s aspiring saint and disillusioned rebel. Hegemonic narrative and counter-narrative production in Poland[16]

Przypisy

Linki zewnętrzne

  • Agnieszka Cianciara [online], Agnieszka Cianciara [dostęp 2021-12-01] (ang.).