Aegaeon (księżyc)
Aegaeon (Ajgajon, Saturn LIII) – niewielki księżyc Saturna, zaobserwowany na zdjęciach zrobionych przez sondę Cassini w 2008 roku. Jego nazwa pochodzi od Ajgajona, jednego z hekatonchejrów w mitologii greckiej. Przed nadaniem nazwy księżyc ten posiadał oznaczenie tymczasowe S/2008 S 1.
Aegaeon jest widoczny jako kropka w obrębie pierścienia, przemieszczająca się w kolejnych ujęciach | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | Cassini Imaging Team |
Data odkrycia | 15 sierpnia 2008 |
Tymczasowe oznaczenie | S/2008 S 1 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 167 425 km[1] |
Mimośród | 0,0002[1] |
Okres obiegu | 0,808 d[1] |
Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a | 0,001°[1] |
Długość węzła wstępującego | 317,202°[1] |
Argument perycentrum | 152,905°[1] |
Anomalia średnia | 322,771°[1] |
Własności fizyczne | |
Wymiary | 1,4 × 0,5 × 0,4 km[2] |
Średnia gęstość | 0,54 +0,16−0,13 g/cm³[2] |
Okres obrotu wokół własnej osi | prawdopodobnie synchroniczny |
Albedo | <0,15 |
Księżyc ten krąży w obrębie pierścienia G, prawdopodobnie jest także źródłem jego materii[3]. Orbita księżyca podlega niewielkim oscylacjom z okresem ok. 4 lat, ze względu na rezonans orbitalny 6:7 z wielokrotnie większym Mimasem[4].
27 stycznia 2011 roku w odległości niecałych 15 000 km od satelity przeleciała sonda Cassini, wykonując zdjęcia o rozdzielczości lepszej niż 100 metrów na piksel. Ujawniły one, że księżyc ten jest silnie wydłużony, o wymiarach 1,4 × 0,5 × 0,4 km. W czasie obserwacji dłuższa oś zwrócona była w kierunku Saturna, co zgadza się z przewidywaniami dotyczącymi synchronicznego obrotu ciała. Powierzchnia Aegaeona jest czerwonawa i bardzo ciemna (ciemniejsza niż jakiegokolwiek innego księżyca wewnątrz orbity Tytana). Możliwym wyjaśnieniem jest, że materiał pierścienia G, z którym oddziałuje Aegaeon pochodzi z powierzchni małych ciał wystawionych na bombardowanie przez komety i meteoroidy. Powierzchnie krążących w pierścieniu E satelitów są natomiast rozjaśniane przez czyste ziarna lodu wyrzucone z Enceladusa. Alternatywna hipoteza proponuje niedawne zderzenie, które mogło pozbawić księżyc zewnętrznej, bogatej w lód powierzchni, pozostawiając ciemne wnętrze[5].
Zobacz też
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Saturna – zestawienie podstawowych danych
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Aegaeon. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).