41. Drużynowe Mistrzostwa Świata w Brydżu Sportowym

41. Drużynowe Mistrzostwa Świata w Brydżu Sportowym – drużynowe mistrzostwa świata w brydżu sportowym, które odbyły się w dniach 16–29 września 2013 w Nusa Dua (Indonezja)[1].

Mapa konturowa Bali, na dole znajduje się punkt z opisem „Nusa Dua”
Nusa Dua – położenie na mapie Bali.

Były to jednocześnie:

W zawodach zwyciężyli:

  • W Bermuda Bowl:
 Włochy: Norberto Bocchi, Giorgio Duboin, Lorenzo Lauria, Agustin Madala, Antonio Sementa, Alfredo Versace;
  • W Venice Cup:
 Stany Zjednoczone USA-2: Hjordis Eythorsdottir, Jill Levin, Jill Meyers, Janice Seamon-Molson, Jenny Wolpert, Migry Zur-Campanile;
  • W d’Orsi Seniors Trophy[a]:
 Niemcy: Michael Elinescu, Ulrich Kratz, Reiner Marsal, Bernhard Strater, Ulrich Wenning, Entscho Wladow
 Stany Zjednoczone USA-2 Roger Bates, Garey Hayden, Marc Jacobus, Carolyn Lynch, Mike Passell, Eddie Wold
  • W zawodach transnarodowych:
 Stany Zjednoczone Gordon: David Berkowitz, Mark Gordon, Jacek Pszczoła, Pratap Rajadhyaksha, Michael Seamon, Alan Sontag.

Poprzednie DME w brydżu sportowym

Poprzednie drużynowe mistrzostwa świata odbyły się 15–29 października 2011 w Veldhoven, Holandia[2][3]:

40. Drużynowe Mistrzostwa Świata, Veldhoven 2011
MiejsceOpenKobietySeniorzyTransnarodowe
1  Holandia Netherlands
Sjoert Brink, Bas Drijver, Bauke Muller,
Ricco van Prooijen, Louk Verhees Jr., Simon de Wijs
 Francja France
Véronique Bessis, Bénédicte Cronier, Catherine d'Ovidio,
Danièle Gaviard, Joanna Zochowska, Sylvie Willard
 Francja France
Patrick Grenthe, Guy Lasserre, Francois Leenhardt,
Patrice Piganeau, Philippe Poizat, Philippe Vanhoutte
 Izrael Israel Juniors
Allon Birman, Lotan Fiszer, Gal Gerstner,
Moshe Meyuchas, Deror Padon
2  Stany Zjednoczone USA 2
Kevin Bathurst, Joe Grue, John Hurd,
Justin Lall, Joel Wooldridge, Daniel Zagorin
 Indonezja Indonesia
Lusje Olha Bojoh, Fera Damayanti, Suci Amita Dewi,
Kristina Wahyu Murniati, – Riantini, Julita Grace Tueje
 Stany Zjednoczone USA 2
Peter Boyd, Neil Chambers, Gaylor Kasle,
Larry Kozlove, Steve Robinson, John Schermer
 Australia OZ Open
Nabil Edgtto, John Paul Gosney, Hugh Grosvenor,
Sartaj Hans, Tony Nunn, George Bilski
3  Włochy Italy
Norberto Bocchi, Giorgio Duboin, Lorenzo Lauria,
Agustin Madala, Antonio Sementa, Alfredo Versace
 Holandia Netherlands
Carla Arnolds, Laura Dekkers, Marion Michielsen,
Jet Pasman, Anneke Simons, Bep Vriend
 Polska Poland
Julian Klukowski, Apolinary Kowalski, Krzysztof Lasocki,
Wiktor Markowicz, Jacek Romański, Jerzy Russyan
 Rosja Parimaych
Andriej Gromow, Jurij Chiuppenen, Jurij Chochłow,
Wadim Chołomiejew, Michaił Krasnosielski, Gieorgij Matuszko

Polskie drużyny w Veldhoven zdobyły miejsca:

  • 14 w kategorii open;
  • 11 w kategorii kobiet;
  • 3 w kategorii seniorów.

Formuła zawodów

Przepisy i reguły obowiązujące na 41. DMŚ zostały określone w osobnym dokumencie[4].

Sposób rozgrywania

  1. W DMŚ wystąpiły drużyny reprezentujące federacje brydżowe. Oprócz gospodarza (Indonezji), do uczestnictwa zakwalifikowało się: 6 drużyn ze strefy 1 (Europa), 3 drużyny ze strefy 2 (Ameryka Północna), 2 drużyny ze strefy 3 (Ameryka Południowa), 2 drużyny ze strefy 4 (Azja i Środkowy Wschód), 1 drużyna ze strefy 5 (Ameryka Centralna), 3 drużyny ze strefy 6 (Azja Pacyficzna), 2 drużyny ze strefy 7 (Południowy Pacyfik), 2 drużyny ze strefy 8 (Afryka).
  2. W każdej kategorii najpierw były rozgrywane mecze (16 rozdań) metodą każdy z każdym, przez 7 dni, po 3 mecze w ciągu dnia. Następnie były rozgrywane mecze ćwierćfinałowe (2 dni, 96 rozdań), półfinałowe (2 dni, 96 rozdań), mecz o 3 miejsce (2 dni, 64 rozdania) i finały (2 dni, 96 rozdań).
  3. Wynik w IMP były przeliczany na VP, po raz pierwszy w historii DMŚ w skali 0–20.
  4. Zawody drużyn transnarodowych odbyły się po rundzie „każdy z każdym” DMŚ. Przystąpić do tych zawodów mogli zarówno zawodnicy (dowolnej kategorii) uczestniczący w DMŚ (bez opłaty), jak i inni zawodnicy (wnosząc opłatę).
  5. Zawody transnarodowe w początkowej fazie rozgrywane były jako turniej na dochodzenie (tzw. „barometr szwajcarski”). Były to mecze 10-rozdaniowe. W ciągu dnia było rozgrywanych 5 meczów. W sumie było 150 rozdań w fazie eliminacyjnej. Następnie 8 najlepszych drużyn rozgrywało mecze systemem pucharowym (ćwierćfinały, półfinały i finał: 3 mecze po 16 rozdań na każdym etapie).
  6. Uczestnicy DMŚ, którzy odpadli po ćwierćfinałach mogli wziąć udział w zawodach transnarodowych. Zostały im przed rundą 11 przyznane 120 VP. W rundzie 11 (i tylko w 11) te dodatkowe zespoły nie mogły się spotkać ze sobą.

Kart konwencyjne

Uczestnicy 41. DMŚ mieli obowiązek przesłania do WBF kart konwencyjnych zawierających opis stosowanych systemów. Karty te są dostępne w internecie[5][6][7].

Stroje

  1. Zarówno gracze, jak i niegrający kapitanowie i trenerzy, musieli mieć jednakowe stroje na ceremonię otwarcia i zamknięcia.
  2. Zawodnicy w czasie gry musieli mieć jednakowe stroje zawierające logo kraju.

Przywileje zwycięzców

  1. Zdobywcy miejsc od 1 do 3 otrzymali medale: złote, srebrne i brązowe ME.
  2. Zajęte miejsca drużyn dały zawodnikom w nich startującym punkty dla rankingów i tytułów WBF.
  3. Zajęte miejsca drużyn polskich dają występującym w nich zawodnikom punkty dla polskich tytułów klasyfikacyjnych[8].

Transmisje z zawodów

Na stronie internetowej zawodów[1] były prezentowane wyniki meczów, zarówno w czasie trwania, jak i po ich zakończeniu.

W serwisie BBO były przeprowadzane transmisje[9] z 5 meczów każdej sesji (10 stołów). Z części meczów przeprowadzane były transmisje głosowe. Wykaz transmitowanych meczów każdego dnia znajdował się biuletynie zawodów.

Mecze (i transmisje) rozpoczynały się (od 17 września 2013) w godzinach 05:00, 08:30 i 11:20 czasu polskiego. Czas lokalny: 11:00, 14:30, 17:20.

Uczestnicy mistrzostw

Zespoły uczestniczące w 41. DMŚ

Do udziału w DMŚ zostały zakwalifikowane zespoły z Indonezji oraz po 21 zespołów w każdej kategorii:

Uczestnicy DMŚ
NrStrefaBermuda BowlVenice Cupd’Orsi Seniors Trophy
1.EuropaAnglia, Holandia, Monako, Niemcy,
Polska i Włochy
Anglia, Francja, Holandia, Polska,
Szwecja i Turcja
Belgia, Dania, Francja, Holandia,
Niemcy Polska i Szkocja
2.Ameryka PółnocnaKanada, USA 1 i USA 2Kanada, USA 1 i USA 2Kanada, USA 1 i USA 2
3.Ameryka PołudniowaArgentyna i BrazyliaArgentyna i BrazyliaBrazylia
4.Azja i Środkowy WschódBahrajn i IndieIndie i PakistanBangladesz i Indie
5.Ameryka CentralnaGwadelupaGwadelupaGwadelupa
6.Azja PacyficznaChiny, Japonia i Chińskie TajpejChiny, Filipiny i JaponiaChiny, Filipiny i Japonia
7.Południowy PacyfikAustralia i Nowa ZelandiaAustralia i Nowa ZelandiaAustralia i Nowa Zelandia
8.AfrykaEgipt i Republika Południowej AfrykiEgipt i Republika Południowej AfrykiEgipt i Republika Południowej Afryki

Zespoły z Europy

Dla zespołów europejskich kwalifikacjami do 41. DMŚ były 51. Drużynowe Mistrzostwa Europy w Brydżu Sportowym, które odbyły się w czerwcu 2012 roku w Dublinie (Irlandia).

Poniższa tabela pokazuje po 6 pierwszych drużyn w każdej kategorii w 51. DME, które to miejsca gwarantowały udział w Mistrzostwach Świata w roku 2013[10].

51. DME. Klasyfikacja końcowa czołowych drużyn.
MOtwartaKobietySeniorzy
1Monako Anglia Francja
2Holandia Francja Polska
3Włochy Turcja Szkocja
4Anglia Holandia Dania
5Polska Polska Niemcy
6Niemcy Izrael Belgia

Polska, jako jedyny kraj z Europy, wprowadziła w ten sposób do mistrzostw świata 2013 drużyny we wszystkich 3 kategoriach. W mistrzostwach seniorów, po rezygnacji zespołu z Ameryki Południowej, ze strefy europejskiej jako 7 drużyna z Europy startował zespół z Holandii, która dzięki temu także występowała w każdej kategorii.

Składy polskich zespołów na 41. DMŚ

Polskie drużyny na 41. DMŚ wystąpiły w następujących składach:

Oficjalna delegacja PZBS na 41. DMŚ

Na mistrzostwa oprócz zawodników pojechali[11]:

  • Radosław Kiełbasiński – wiceprezydent WBF, delegat na kongres WBF, posiedzenie kilku komisji WBF;
  • Rudolf Borusiewicz – delegat na Kongres WBF, członek Komisji Internetowej WBF;
  • Igor Chalupec – delegat na Kongres WBF, kandydat PZBS do Komisji Marketingowej WBF;
  • Sławomir Latała – szef ekipy, sędzia, członek Komisji Sędziowskiej WBF.

Wyniki zawodów

Poniższa lista zawiera listę zespołów, które zdobyły medalowe pozycje.

41. Drużynowe Mistrzostwa Świata, Nusa Dua (Indonezja) 2013
MiejsceOpenKobietySeniorzyTransnarodowe
1  Włochy
Norberto Bocchi, Giorgio Duboin, Lorenzo Lauria,
Agustin Madala, Antonio Sementa, Alfredo Versace
 Stany Zjednoczone USA-2
Hjordis Eythorsdottir, Jill Levin, Jill Meyers,
Janice Seamon-Molson, Jenny Wolpert, Migry Zur-Campanile
 Niemcy
Michael Elinescu, Ulrich Kratz, Reiner Marsal,
Bernhard Strater, Ulrich Wenning, Entscho Wladow
 Stany Zjednoczone Gordon
David Berkowitz, Mark Gordon, Jacek Pszczoła,
Pratap Rajadhyaksha, Michael Seamon, Alan Sontag
2  Monako
Fulvio Fantoni, Geir Helgemo, Tor Helness,
Franck Multon, Claudio Nunes, Pierre Zimmermann
 Anglia
Sally Brock, Fiona Brown, Heather Dhondy,
Nevena Senior, Nicola Smith, Susan Stockdale
 Stany Zjednoczone USA-2
Roger Bates, Garey Hayden, Marc Jacobus,
Carolyn Lynch, Mike Passell, Eddie Wold
 Chiny SAIC VW
Dai Jianming, Hu Maoyuan, Liu Yiqian,
Shao Zijian, Yang Lixin, Zhuang Zejun
3  Polska
Cezary Balicki, Adam Żmudziński, Krzysztof Buras,
Grzegorz Narkiewicz, Krzysztof Jassem, Marcin Mazurkiewicz
 Holandia
Carla Arnolds, Marion Michielsen, Jet Pasman,
Anneke Simons, Meike Wortel, Wietske van Zwol
 Polska
Julian Klukowski, Apolinary Kowalski, Krzysztof Lasocki,
Wiktor Markowicz, Jacek Romański, Jerzy Russyan
 Holandia White House
Jan Jansma, Gert-Jan Paulissen, Richard Ritmeijer,
Magdaléna Tichá

Wyniki polskich zawodników

W 41. DMŚ polscy zawodnicy zdobyli 2 brązowe medale:

Zespół kobiet (Venice Cup) w składzie Cathy BałdyszAnna Sarniak, Katarzyna DufratJoanna Taczewska, Danuta KazmuchaJustyna Żmuda doszedł do ćwierćfinałów zajmując ostatecznie miejsce 5–9.

W turnieju transnarodowym do ćwierćfinałów doszedł zespół Polish Students w składzie: Stanisław Gołębiowski, Paweł Jassem, Michał Klukowski, Piotr Tuczyński, Jakub Wojcieszek, Piotr Zatorski.

W zwycięskiej drużynie Gordon występował były długoletni reprezentant Polski, Jacek Pszczoła (od roku 2006 reprezentant USA).

Podsumowanie wyników zawodów narodowych

Runda każdy z każdym

Poniższa tabela pokazuje plan gier oraz wyniki polskich drużyn w poszczególnych sesjach rundy „każdy z każdym”.

Wyniki polskich drużyn[12]
DataGodzina
(CET)
OtwartaKobietySeniorzy
SKrajFWynΣMSKrajFWynΣMSKrajFWynΣM
17 września
wtorek
05:00O1Kanada 2,972,9719K1Pakistan 18,4418,445S1Nowa Zelandia 11,7611,769
08:30O2Brazylia 12,8015,7718K2Anglia 10,0028,446S2Gwadelupa 15,5627,325
11:10O3Nowa Zelandia 16,2632,039K3Szwecja 12,0340,475S3Afryka Południowa 9,6937,016
18 września
środa
05:00O4Monako 14,6047,107K4Indie 18,0958,561S4Bangladesz 10,9147,928
08:30O5USA 1 17,4564,155K5Indonezja 17,9776,533S5Holandia 16,4264,636
11:10O6USA 2 15,9280,073K6Australia 13,9790,501S6USA 2 5,2069,838
19 września
czwartek
05:00O7Egipt 19,0799,141K7Egypt 20,00110,501S7Egipt 17,1786,807
08:30O8Bahrajn 18,77117,911K8Holandia 2,03112,533S8Kanada 11,7698,567
11:10O9Chińskie Tajpej 8,24126,152K9Afryka Południowa 12,80125,332S9Australia 6,03104,599
20 września
piątek
05:00O10Argentyna 13,97143,081K10Chiny 2,83128,164S10Chińskie Tajpej 19,34123,935
08:30O11Holandia 5,20153,052K11Brazylia 9,09137,257S11Indie 11,48135,415
11:10O12Włochy 6,25154,534K12Japonia 19,25156,505S12Japonia 8,80144,216
21 września
sobota
05:00O13Afryka Południowa 13,97168,502K13Filipiny 17,85174,353S13Francja 1,67145,889
08:30O14Niemcy 10,00178,505K14USA 2 17,85192,202S14Dania 15,38161,269
11:10O15Chiny 8,24186,746K15Gwadelupa 20,00210,092S15Indonezja 2,83164,0912
22 września
niedziela
05:00O16Indonezja 15,00201,745K16Francja 9,09219,182S16Hongkong 15,38179,4711
08:30O17Australia 13,75205,496K17Kanada 14,18233,362S17Brazylia 16,09195,569
11:10O18Anglia 1,34206,838K18USA 1 8,24241,602S18Belgia 17,97213,537
23 września
poniedziałek
05:00O19Gwadelupa 19,07225,606K19Turcja 1,67243,273S19Niemcy 14,80228,338
08:30O20Indie 12,03237,635K20Nowa Zelandia 20,00263,273S20Szkocja 12,29240,627
11:10O21Japonia 20,00257,634K21Argentyna 16,88280,153S21USA 1 18,55259,175

Po raz pierwszy w historii drużynowych mistrzostw świata do ćwierćfinałów przeszły polskie drużyny we wszystkich kategoriach.

Ćwierćfinały

Poniższe tabele pokazują wyniki wszystkich sesji wszystkich meczów ćwierćfinałowych.

W niektórych meczach odbyło się tylko 5 sesji. W tych meczach ustalono wynik 6 sesji jako 0:0.

Czerwonym kolorem wyróżniono zwycięzców meczów ćwierćfinałowych.

Bermuda Bowl. Mecze ćwierćfinałowe[12]
NrFZespółP24 września (wtorek)25 września (środa)
5:008:3011:205:008:3011:20
Q1ΣQ2ΣQ3ΣQ4ΣQ5ΣQ6Σ
OQ1 Kanada1,671920,73050,72171,747118,712130,728158,7
USA-101717446141102171196218133214
OQ2 Włochy06161541154215744201412420242
Chiny2,332224,35175,327102,324126,320146,30146,3
OQ3 Anglia4,331923,386109,310119,330149,334183,343226,3
Monako062623910155156361925624830278
OQ4 Polska05353621153815332185572420242
Holandia6,31319,32645,32368,338106,313119,30119,3


Venice Cup. Mecze ćwierćfinałowe[12]
NrFZespółP24 września (wtorek)25 września (środa)
5:008:3011:205:008:3011:20
Q1ΣQ2ΣQ3ΣQ4ΣQ5ΣQ6Σ
KQ1 Holandia8374558103161197126212838166
Turcja01919274616611576189437131
KQ2 Anglia066663510138139121511716835203
USA-18152323469551772189048138
KQ3 Polska12304254713601777229926125
USA-201313617429103351381114924173
KQ4 Francja0474711583896521482817616192
Chiny22931781099118361542217628204
d'Orsi Trophy. Mecze ćwierćfinałowe[12]
NrFZespółP24 września (wtorek)25 września (środa)
5:008:3011:205:008:3011:20
Q1ΣQ2ΣQ3ΣQ4ΣQ5ΣQ6Σ
SQ1 Holandia020201535124728751691091
Francja163046601061912542167842510251
SQ2 USA-2165066651315919064254342880288
Szkocja035353974239719116231390139
SQ3 Indonezja03939488723110121222815022172
Niemcy1525402421759591184615666222
SQ4 Polska133043448745132381703120135236
Belgia062622789291281192314221163


Półfinały

Bermuda Bowl. Mecze półfinałowe[12]
NrFZespółP26 września (czwartek)27 września (piątek)
5:008:3011:205:008:3011:20
S1ΣS2ΣS3ΣS4ΣS5ΣS6Σ
OS1 Monako0,674040,72767,747114,749163,727190,751241,7
USA-1033331144216531962812436160
OS2 Polska088142226483179079079
Włochy7455255107431505120102010201


Venice Cup. Mecze półfinałowe[12]
NrFZespółP26 września (czwartek)27 września (piątek)
5:008:3011:205:008:3011:20
S1ΣS2ΣS3ΣS4ΣS5ΣS6Σ
KS1 Holandia3222521463783261092613530165
USA-2025253257389526121211429151
KS2 Anglia0454511564399451444118534219
Chiny7,51724,51236,52662,53193,535128,59137,5
d'Orsi Trophy. Mecze półfinałowe[12]
NrFZespółP26 września (czwartek)27 września (piątek)
5:008:3011:205:008:3011:20
S1ΣS2ΣS3ΣS4ΣS5ΣS6Σ
SS1 Niemcy02525426741108161243916351214
Francja13839377626102191214416512177
SS2 Polska0161631472774371112413543178
USA-2104656379327120421624220443247


Finały i mecze o 3 miejsca

Bermuda Bowl. Mecz o 3 miejsce[12]
NrFZespółP28 września
(sobota)
29 września
(niedziela)
5:008:3011:205:00
F1ΣF2ΣF3ΣF4Σ
OR Polska11,675162,72284,749133,713146,7
USA-1028283159369547142
Bermuda Bowl. Mecz finałowy[12]
NrFZespółP28 września
(sobota)
29 września
(niedziela)
5:008:3011:205:008:3011:20
F1ΣF2ΣF3ΣF4ΣF5ΣF6Σ
OF Monako0292916452473481169729126
Włochy64654459915114201345418822210


Venice Cup. Mecz o 3 miejsce[12]
NrFZespółP28 września
(sobota)
29 września
(niedziela)
5:008:3011:205:00
F1ΣF2ΣF3ΣF4Σ
KR Holandia14405442963813418152
Chiny0484815633910237139
Venice Cup. Mecz finałowy[12]
NrFZespółP28 września
(sobota)
29 września
(niedziela)
5:008:3011:205:008:3011:20
F1ΣF2ΣF3ΣF4ΣF5ΣF6Σ
KF USA-2052527595311211138419732229
Anglia2,333638,33270,337107,349156,333189,331220,3


d'Orsi Trophy. Mecz o 3 miejsce[12]
NrFZespółP28 września
(sobota)
29 września
(niedziela)
5:008:3011:205:00
F1ΣF2ΣF3ΣF4Σ
SR Polska033333770259535130
Francja142539165515701080
d'Orsi Trophy. Mecz finałowy[12]
NrFZespółP28 września
(sobota)
29 września
(niedziela)
5:008:3011:205:008:3011:20
F1ΣF2ΣF3ΣF4ΣF5ΣF6Σ
SF USA-2143441559177622983713526161
Niemcy05858248220102181201713735172


Rok po zakończenia zawodów drużynie Niemiec odebrano złoty medal w kategorii Seniorów[a]. Kolejność drużyn w tej kategorii jest następująca:

  • USA-2,
  • Polska,
  • Francja.

Zawody transnarodowe

Zawody transnarodowe były rozgrywane w kilku fazach:

  • turniej na dochodzenie (tzw. „barometr szwajcarski”) bez udziału ćwierćfinalistów DMŚ;
  • turniej na dochodzenie z udziałem ćwierćfinalistów DMŚ;
  • ćwierćfinały;
  • półfinały;
  • finał.

Zespoły z polskimi zawodnikami w zawodach transnarodowych

ZG PZBS zdecydował o dofinansowaniu reprezentacji akademickiej na Mistrzostwa Teamów Transnational na Bali[11]. Wystąpili oni jako zespół „Polish Students”.Oprócz tego występowały 3 drużyny z polskimi zawodnikami (na zasadzie zgłoszenia do zawodów):

  • „Bridge24PL”,
  • „Consus Red Poland”,
  • „Gromov”.

W turnieju tym wystąpiła również Polska reprezentacja kobiet, która nie przeszła rozgrywek ćwierćfinałowych DMŚ.

Tylko zespół „Polish Students” zakwalifikował się do rundy ćwierćfinałowej.

Turniej na dochodzenie

Turniej na dochodzenie był rozgrywany jako mecze 10-rozdaniowe. W ciągu dnia było rozgrywanych 5 meczów.

W początkowym etapie, 24 i 25 września, startowało 99 zespołów.

26 września zostało dołączonych kilka zespołów. Między innymi reprezentantki Polski, które przegrały ćwierćfinałowy mecz z holenderkami. W sumie 26 września było 101 zespołów.

Do dalszych gier zostało zakwalifikowało się 8 zespołów:

  1. Yeh Mix (218,83 VP):  Chiny: Sun Ming, Wang Ping, Zhang Yalan;  Chińskie Tajpej: Shih Juei-yu, Chen Yeh
  2. Fleisher (193,66 VP):  Stany Zjednoczone: Martin Fleisher, Mike Kamil, Zia Mahmood, Chip Martel, Michael Rosenberg, Chris Willenken
  3. Gordon (192,44 VP):  Stany Zjednoczone: David Berkowitz, Mark Gordon, Jacek Pszczoła, Pratap Rajadhyaksha, Michael Seamon, Alan Sontag
  4. P D Times (192,13 VP):  Chiny: Chen Ji, Fu Zhong, Li Jie,  Chińskie Tajpej: Patrick K. H. Huang;  Stany Zjednoczone: Joe Grue, Brad Moss
  5. SAIC VW (189,50 VP):  Chiny: Dai Jianming, Hu Maoyuan, Liu Yiqian, Shao Zijian, Yang Lixin, Zhuang Zejun
  6. Polish Students (185,15 VP):  Polska: Stanisław Gołębiowski, Paweł Jassem, Michał Klukowski, Piotr Tuczyński, Jakub Wojcieszek, Piotr Zatorski
  7. Indonesia Open (183,79 VP):  Indonezja: Taufik Gautama Asbi, Julius Anthonius George, Franky Steven Karwur, Denny Sacul, Clif Micael Tangkuman, Robert Parasian Tobing
  8. White House (183,04 VP):  Holandia: Jan Jansma, Gert-Jan Paulissen, Richard Ritmeijer, Magdalena Ticha, Gert-Jan Paulissen

Ćwierćfinały, półfinały i finał były rozgrywane jako 3 mecze po 16 rozdań na każdym etapie.

Ćwierćfinały

Transnational. Mecze ćwierćfinałowe[12]
NrFZespółP27 września (piątek)
5:008:3011:20
Q1ΣQ2ΣQ3Σ
TQ1 Yeh Mix03319221840
White House069695112042162
TQ2 Gordon02020325263115
Polish Students06969168520105
TQ3 P D Times04040206073153
Indonesia Open042424183285
TQ4 Fleisher017178254873
SAIC VW057577112852180


Półfinały

Transnational. Mecze półfinałowe[12]
NrFZespółP28 września (sobota)
5:008:3011:20
S1ΣS2ΣS3Σ
TS1 White House024245293564
Gordon04545287336109
TS2 P D Times0202014343468
SAIC VW019194234871


Finał i mecz o 3 miejsce

Transnational. Mecze o 3 miejsce[12]
NrFZespółP29 września (niedziela)
5:008:00
R1ΣR2Σ
TR White House017173855
P D Times025252651
Transnational. Mecze finałowy[12]
NrFZespółP29 września (niedziela)
5:008:0011:20
F1ΣF2ΣF3Σ
TF SAIC VW0454522671481
Gordon0222245672592


Wykluczenie pary niemieckiej

W czasie zawodów nabrano podejrzeń a później przy pomocy nagrań potwierdzono, że para niemiecka Michael Elinescu oraz Entscho Wladow przekazywała sobie nielegalne informacje w czasie gry[13].

Rok później, w czasie kongresu WBF w Chinach, drużynie Niemiec odebrano złoty medal w kategorii Seniorów[a].

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

Biuletyny Mistrzostw
Zdjęcia