Ásgeir Sigurvinsson
Ásgeir Sigurvinsson (ur. 8 maja 1955 w Vestmannaeyjar[1]) – islandzki piłkarz, reprezentant kraju grający na pozycji pomocnika.
| Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1955 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera piłkarska
Sigurvinsson urodził się w Vestmannaeyjar i swoją przygodę z futbolem rozpoczynał w 1971 w zespole z tego miasta, ÍBV. Z drużyną sięgnął po Puchar Islandii w 1972. Po dobrych występach w rodzimej lidze, w 1973 został piłkarzem Standardu Liège[2]. Z zespołem Les Rouches zdobył Puchar Belgii w sezonie 1980/81 oraz Puchar Ligi Belgijskiej w 1975. Przez 8 lat stanowił o sile Standardu, dla którego w 249 spotkaniach ligowych strzelił 57 bramek[3].
Sezon 1981/82 spędził w Bayernie Monachium, z którym zdobył Puchar Niemiec oraz dotarł do finału Pucharu Europy, w którym Bayern uległ Aston Villi 0:1. Sigurvinsson nie wystąpił w finale.
Po tym sezonie przeniósł się do VfB Stuttgart, z którym zdobył tytuł mistrza kraju w sezonie 1983/84. Sigurvinsson w mistrzowskim sezonie strzelił 12 bramek. Dotarł z zespołem także do finału Pucharu UEFA w sezonie 1988/89. Dwumecz zakończył się zwycięstwem SSC Napoli, a Sigurvinsson wystąpił w obu spotkaniach. Dla Die Schwaben zagrał przez 8 lat w 194 spotkaniach, w których strzelił 38 bramek[4]. W 1990 zakończył karierę piłkarską. W 2003 został uznany najlepszym piłkarzem 50-lecia Islandii z okazji jubileuszu UEFA.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1971 | ÍBV |  Islandia | 1. deild | 0 | 0 |
| 1972 | 14 | 5 | |||
| 1973 | 7 | 2 | |||
| 1973/74 | Standard Liège |  Belgia | Division 1 | 20 | 5 |
| 1974/75 | 35 | 3 | |||
| 1975/76 | 34 | 11 | |||
| 1976/77 | 31 | 5 | |||
| 1977/78 | 31 | 6 | |||
| 1978/79 | 34 | 8 | |||
| 1979/80 | 33 | 11 | |||
| 1980/81 | 31 | 8 | |||
| 1981/82 | Bayern Monachium |  RFN | Bundesliga | 17 | 1 |
| 1982/83 | VfB Stuttgart | 23 | 4 | ||
| 1983/84 | 31 | 12 | |||
| 1984/85 | 16 | 3 | |||
| 1985/86 | 32 | 9 | |||
| 1986/87 | 25 | 1 | |||
| 1987/88 | 16 | 5 | |||
| 1988/89 | 28 | 3 | |||
| 1989/90 | 23 | 1 |
Kariera reprezentacyjna
Sigurvinsson w reprezentacji Islandii zadebiutował 3 lipca 1972 w przegranym 2:5 spotkaniu z Danią. Przez 17 lat gry w drużynie narodowej grał udział w wielu meczach eliminacyjnych do Mistrzostw Świata 1974 (3 mecze), 1978 (5 spotkań, 1 gol), 1982 (5 spotkań, 2 gole), 1986 (3 mecze) i 1990 (5 spotkań)[5].
Wystąpił także w spotkaniach eliminacji do Mistrzostw Europy 1976 (6 spotkań, 1 gol), 1980 (5 spotkań), 1984 (1 mecz) i 1988 (4 mecze). Po raz ostatni w kadrze Islandii zagrał 20 września 1989 w meczu z Turcją, wygranym 2:1. Łącznie w latach 1972–1989 wystąpił w 45 spotkaniach, w których strzelił 5 bramek[5].
Kariera trenerska
Sigurvinsson w 1993 pracował w zespole Fram. W 2003 został selekcjonerem reprezentacji Islandii[6]. Prowadził drużynę podczas eliminacji do Mistrzostw Europy 2004 i Mistrzostw Świata 2006.
Sigurvinsson pracował z drużyną narodową Islandii do 2005, prowadząc ją w 24 spotkaniach (6 zwycięstw, 5 remisów, 13 porażek). Kadra Islandii była ostatnim zespołem, z jakim Sigurvinsson miał okazję pracować.
Sukcesy
ÍBV
- Puchar Islandii (1): 1972
Standard Liège
- Puchar Belgii (1): 1980/81
- Puchar Ligi Belgijskiej (1): 1975
Bayern Monachium
- Puchar Niemiec (1): 1981/82
- Finał Pucharu Europy (1): 1981/82
VfB Stuttgart
- Mistrzostwo Bundesligi (1): 1983/84
- Finał Pucharu UEFA (1): 1988/89
Przypisy
Linki zewnętrzne
- A. Sigurvinsson, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2023-02-22].
- Ásgeir Sigurvinsson w bazie National Football Teams (ang.)
- Ásgeir Sigurvinsson, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2023-02-22].
- Profil na stronie eu-football.info (ang.)