ਸ਼ਈਓ ਦੀ ਪਾਗਲ ਔਰਤ

ਨਾਟਕ ਦਾ ਦੇਸ਼ਕਾਲ ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਸ਼ਈਓ ਕੁਆਟਰ ਦੇ ਇੱਕ ਕੈਫ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸੈੱਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਮੀਟਿੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸ ਵਿੱਚ ਪਰੌਸਪੈਕਟਰ, ਪ੍ਰਧਾਨ, ਅਤੇ ਬੈਰਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਤੇਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਰਿਸ ਨੂੰ ਖੋਦਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਹੈ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਹੇਠ ਪਿਆ ਹੈ।

ਯਾਂ ਜਿਰਾਦੂ ਦੇ ਇਸ ਨਾਟਕ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਰੇ ਦੀ ਪਾਗਲ ਔਰਤ ਸਿਰਲੇਖ ਹੇਠ ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਰੂਪ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।

<poem>ਮੇਰੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ, ਸੈਆਂ ਹੀ ਅੜਚਨਾਂ ਨੇਕਿੰਨੇ ਹਸੀਨ ਚਿਹਰੇ, ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਗੋਲ ਘੇਰੇਸ਼ਾਮਾਂ ਅਤੇ ਸਵੇਰੇਮੇਰੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ, ਸੈਆਂ ਹੀ ਅੜਚਨਾਂ ਨੇਮੇਰਾ ਰਾਜ਼ਦਾਨ ਸ਼ੀਸ਼ਾ, ਮੇਰਾ ਕਦਰਦਾਨ ਸ਼ੀਸ਼ਾਮੈੰਨੂ ਆਖਦਾ ਏ ਸੋਹਣੀ, ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਸ਼ੀਸ਼ਾਏਹੋ ਤਾਂ ਮੁਸ਼ਿਕਲਾਂ ਨੇਮੇਰੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ, ਸੈਆਂ ਹੀ ਅੜਚਨਾਂ ਨੇਇੱਕ ਆਸ ਏ ਮਿਲਣ ਦੀ, ਮੇਰੇ ਸਾਂਵਰੇ ਸੱਜਣ ਦੀਕੁਝ ਕਹਿਣ ਦੀ ਸੁਣਨ ਦੀਇਹ ਕਹਿਕੇ ਉਸਨੇ ਸੀਨੇ, ਲੱਗਣਾ ਤੇ ਸਿਸਕਣਾ ਏਮੇਰੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ, ਸੈਆਂ ਹੀ ਅੜਚਨਾਂ ਨੇਇੱਕ ਰਾਤ ਹੋਈ ਮੇਰੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਨਾਲ ਅਣਬਣਮੈ ਮਰਨ ਤੁਰੀ ਤਾਂ ਲੱਗ ਪਈ,ਪਾਜੇਬ ਮੇਰੀ ਛਣਕਣਬਾਹੋਂ ਪਕੜ ਬਿਠਾਇਆ, ਟੁੱਟ ਪੈਣੈ ਕੰਗਣਾ ਨੇਮੇਰੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ, ਸੈਆਂ ਹੀ ਅੜਚਨਾਂ ਨੇਸੂਰਜ ਅਤੇ ਸਿਤਾਰੇ, ਮੇਰੇ ਰਾਹ ‘ਚ ਚੰਨ ਤਾਰੇਮੈਨੂੰ ਘੇਰਦੇ ਨੇ ਸਾਰੇ, ਆ ਜਾ ਕੇ ਖੇਡਣਾ ਏਮੇਰੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ, ਸੈਆਂ ਹੀ ਅੜਚਨਾਂ ਨੇ