ਲਾਲ ਸ਼ਾਹਬਾਜ਼ ਕਲੰਦਰ

ਲਾਲ ਸ਼ਾਹਬਾਜ਼ ਦਾ ਜਨਮ ਈਰਾਨ - ਅਜ਼ਰਬਾਈਜਾਨ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਉੱਤੇ ਸਥਿਤ ਮਰਵੰਦ ਵਿੱਚ 1177 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਉਹ (ਮੌਜੂਦਾ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ) ਦੇ ਇੱਕ ਦਰਵੇਸ਼ ਸੱਯਦ ਇਬਰਾਹੀਮ ਕਬੀਰ ਉੱਦ ਦੀਨ ਦੇ ਬੇਟੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਨ ਦੀ ਭਟਕਣ ਕਈ ਸਥਾਨਾਂ ਉੱਤੇ ਲੈ ਗਈ। ਇਸ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਗ਼ਜ਼ਨਵੀ ਔਰ ਗ਼ੋਰੀ ਸਲਤਨਤਾਂ ਦਾ ਮੁਸ਼ਾਹਿਦਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸਲਾਮੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਖੂਬ ਸਫ਼ਰ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਭਟਕਣ ਭਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫ਼ਾਰਸੀ, ਅਰਬੀ, ਤੁਰਕੀ, ਸਿੰਧੀ ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ। ਉਹ ਰੁਹਾਨੀਅਤ ਦੀ ਉੱਚੀ ਮੰਜਲ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵੱਡਾ ਸਤਿਕਾਰ ਸੀ। ਉਹ ਸੁਰਖ਼ ਲਿਬਾਸ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਾਲ਼ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਝੂਲੇ ਲਾਲ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਆਖ਼ਿਰਕਾਰ ਉਹ ਸਿੰਧ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਸੇਹਵਾਨ ਵਿੱਚ ਆ ਬਸੇ।