ਨੀਤਾ ਰਮਈਆ

ਨੀਤਾ ਰਮਈਆ ਦਾ ਜਨਮ 14 ਜੁਲਾਈ 1941 ਨੂੰ ਮੋਰਬੀ (ਹੁਣ ਗੁਜਰਾਤ, ਭਾਰਤ) ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ 1957 ਵਿੱਚ ਦਸਵੀਂ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ 1960 ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਬੀਏ ਅਤੇ 1962 ਵਿੱਚ ਐਮ.ਏ. ਉਸਨੇ 1962 ਤੋਂ 1966 ਤੱਕ ਐਮਜੀਐਸਐਮ ਕਾਲਜ, ਮਾਟੁੰਗਾ, ਬੰਬਈ (ਹੁਣ ਮੁੰਬਈ) ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਸਟੱਡੀਜ਼, SNDT ਵੂਮੈਨਜ਼ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ^[1] ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਐਮਰੀਟਸ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।^[2]

ਉਹ ਇੱਕ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਕਵਿਤਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪਿਤਾਪੁਰਖੀ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦਾਖਲਾ ਤਾਰੀਕੇ ਸਟਰੀ (1994) ਵਿੱਚ।^[3] ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਔਰਤ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਬਰਾਬਰੀ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਹੋਰ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਸ਼ਬਦਾਨੇ ਰਾਸਤੇ (1989), ਤੇ ਜਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਛੇ (1998), ਇਰਾਨ ਦੇਸ਼ (2002), ਰੰਗ ਦਰਿਓ ਜੀ ਰੇ (2008), ਮਾਰੀ ਹਥਲੀਮਾ (2009), ਜਸੂਦਨਾ ਫੂਲ (2013) ਹਨ।

ਉਸਨੇ ਬਾਲ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਹੈ। ਧਮਾਚਕੜੀ (1986) ਅਤੇ ਖਿਲ ਖਿਲ ਖਿਲ ਤੁਰਕ ਤੁਰੁਕ (1998) ਉਸਦੇ ਬਾਲ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹਨ।

ਉਸਨੇ 1991 ਵਿੱਚ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਕਵੀ ਮਾਰਗਰੇਟ ਐਟਵੁੱਡ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕਵੀਵਿਸ਼ਵ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ।^[4] ਪਨੂੰ ਰਹਿ ਜੁਵੇ ਛੇ (1991) ਉਸਦੀਆਂ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਹੈ। ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਸ਼ਬਦਖੰਡ ਭਾਰਤ ਪ੍ਰਵਾਸੇ (1995), ਸਟ੍ਰੀਸੁਕਤ (2002, ਮਰਾਠੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ), ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਨਾ ਬੋਲਤਾ ਪੱਤਰ (2003), ਏਕ ਅਜਾਨਿਓ ਮਾਰੀ ਨਵਮਾ (2007, ਕਹਾਣੀ), ਇਰਾਨ ਦੇਸ਼ੋ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤਿਕ ਧਬਕਰ: ਪਾਰਸੀਅਨ ਕਹੇਵਤੋ (2007) ਉਸਦੇ ਅਨੁਵਾਦ ਹਨ।

• ਗੁਜਰਾਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ