ਝਰਨਾ

ਝਰਨਾ ਉਹ ਥਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਕਿਸੇ ਦਰਿਆ ਜਾਂ ਨਾਲੇ ਦਾ ਪਾਣੀ ਇੱਕ ਖੜ੍ਹਵੇਂ ਗਿਰਾਅ ਜਾਂ ਉਤਾਰ ਉੱਤੋਂ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਸੇ ਬਰਫ਼-ਤੋਦੇ ਜਾਂ ਹਿਮ-ਵਾਧਰੇ ਤੋਂ ਡਿੱਗਦੇ ਹੋਏ ਪਿਘਲੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਵੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇਗੁਆਜ਼ੁ ਫਾਲ੍ਸ, ਅਰਜਨਟੀਨਾ

ਕਿਸਮਾਂ

  • ਟੋਟਾ: ਪਾਣੀ ਕਿਸੇ ਵੱਡੇ ਦਰਿਆ ਜਾਂ ਨਾਲੇ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।[1][2]
  • ਆਬਸ਼ਾਰ: ਪਾਣੀ ਚਟਾਨਾਂ ਦੀ ਪੌੜੀਆਂ ਦੀ ਲੜੀ ਉੱਪਰੋਂ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ।[2]
  • ਝਲਾਰ: ਇੱਕ ਮੋਕਲਾ ਅਤੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਝਰਨਾ।
  • ਪਾੜਛਾ: ਪਾਣੀ ਦੀ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਕਿਸੇ ਭੀੜੀ, ਖੜ੍ਹਵੀਂ ਰਾਹਦਾਰੀ 'ਚੋਂ ਧਕੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[1]
  • ਪੱਖੀ: ਪਾਣੀ ਅਧਾਰ-ਚਟਾਨ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਡਿੱਗਦੇ ਹੋਏ ਦਿਸਹੱਦੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਫੈਲਦਾ ਹੈ।[1]
  • ਜੰਮਿਆ: ਕੋਈ ਵੀ ਝਰਨਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਰਫ਼ ਦੀਆਂ ਟੁਕੜੀਆਂ ਹੋਣ।[1]
  • ਘੋੜਪੂਛੀ: ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਦਾ ਪਾਣੀ ਅਧਾਰ ਚਟਾਨਾਂ ਨਾਲ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।[1]
  • ਚੁੱਭੀ: ਪਾਣੀ ਖੜ੍ਹਵੇਂ ਰੂਪ 'ਚ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਧਾਰ-ਚਟਾਨ ਦੇ ਤਲ ਤੋਂ ਸੰਪਰਕ ਤੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।[1]
  • ਜਾਮ-ਪਿਆਲਾ: ਪਾਣੀ ਭੀੜੀ ਧਾਰਾ ਬਣ ਦੇ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੌੜੇ ਤਲਾਅ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1]
  • ਖਿੰਡਿਆ: ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਦੇ ਹੋਏ ਵਹਾਅ ਦਾ ਨਿਖੜਨਾ।[1]
  • ਕਤਾਰੀ: ਪਾਣੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ।[1]
  • ਬਹੁ-ਕਦਮੀ: ਇੱਕ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ ਦੂਜੇ ਪੈਂਦੇ ਲਗਭਗ ਸਮਾਨ ਅਕਾਰ ਦੇ ਝਰਨਿਆਂ ਦੀ ਲੜੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰੇਕ ਝਰਨੇ ਦਾ ਆਪਣਾ ਚੁੱਭੀ-ਤਲਾਅ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[1]

ਗੈਲਰੀ

ਹਵਾਲੇ

🔥 Top keywords: ਮੁੱਖ ਸਫ਼ਾਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੇਲੇ ਅਤੇ ਤਿਓੁਹਾਰਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਖੇਡਾਂਪੰਜਾਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ-ਨਾਚਭਾਈ ਵੀਰ ਸਿੰਘਪੰਜਾਬੀ ਕੱਪੜੇਗੁਰੂ ਨਾਨਕਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰਖ਼ਾਸ:ਖੋਜੋਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਵਿਰਾਸਤੀ ਖੇਡਾਂਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂਪੰਜਾਬੀ ਤਿਓਹਾਰਵਿਸਾਖੀਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦਗੁਰੂ ਅਰਜਨਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬਭਗਤ ਸਿੰਘਪੰਜਾਬੀ ਭੋਜਨ ਸੱਭਿਆਚਾਰਪੰਜਾਬ, ਭਾਰਤਛਪਾਰ ਦਾ ਮੇਲਾਪੰਜਾਬੀ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸਹੇਮਕੁੰਟ ਸਾਹਿਬਵਹਿਮ ਭਰਮਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਬੋਲੀਆਂਜਪੁਜੀ ਸਾਹਿਬਗੁਰੂ ਅੰਗਦਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀਪੰਜਾਬੀ ਮੁਹਾਵਰੇ ਅਤੇ ਅਖਾਣਭੰਗੜਾ (ਨਾਚ)ਪੰਜਾਬੀ ਲਈ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਇਨਾਮ ਜੇਤੂਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘਦਿਵਾਲੀ