ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਭਾਬੀਨੀ ਦਾਸ | |
---|---|
ਜਨਮ | 1862 |
ਮੌਤ | 1919 |
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਬੰਗਾਲੀ |
ਪੇਸ਼ਾ | ਲੇਖਕ |
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਭਾਬੀਨੀ ਦਾਸ (1862–1919) ਇੱਕ ਬੰਗਾਲੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਸੀ।
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਭਾਬੀਨੀ ਦਾ ਜਨਮ ਲਗਭਗ 1862 ਵਿੱਚ ਮੁਰਸ਼ਿਦਾਬਾਦ, ਬੰਗਾਲ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਘਰ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹੀ-ਲਿਖੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਦੇਵੇਂਦਰਨਾਥ ਦਾਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨੌਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਤੀ 1876 ਵਿੱਚ ਇੰਡੀਅਨ ਸਿਵਲ ਸਰਵਿਸ ਇਮਤਿਹਾਨਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਇੰਗਲੈਂਡ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਗਣਿਤ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਕੈਂਬਰਿਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਚਲਾ ਗਿਆ। 1882 ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਕੋਲ ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ 18 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਇਕੱਠੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਚਲੇ ਗਏ।[1][2]
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਭਾਬੀਨੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕਲਚਰ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ। ਉਹ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮਾਣੇ ਗਏ ਰੁਤਬੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਈ ਸੀ। 1885 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਨੁਭਵ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ, ਇੰਗਲੈਡ ਬੰਗਾ ਮਹਿਲਾ (ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੰਗਾਲੀ ਔਰਤ)। ਉਹ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖਣ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਤ ਸੀ ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਅਗਿਆਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ। ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਬੰਗਾਲੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮਾਣੀ ਗਈ ਆਜ਼ਾਦੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ। ਉਸਨੇ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਵਿੱਚ ਹੇਠਲੇ ਵਰਗਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਸਲੂਕ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜੋ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਉਹ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਮਾਜ ਦਾ ਪੈਸਾ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬੰਗਾਲੀ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਨਾਰੀਵਾਦ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਵੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ। ਉਹ 1889 ਵਿੱਚ ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ। ਉਹ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਇਸਤਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ਬਾਰੇ ਲਿਖਦੀ ਰਹੀ। ਉਸਨੇ ਭਾਰਤੀ, ਪ੍ਰਬਾਸੀ, ਅਤੇ ਸਾਧਨਾ ਰਸਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਲਈ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਆਸਰਾ ਬਣਾਇਆ।[1][3]
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਭਾਬਿਨੀ ਦੀ ਮੌਤ 1919 ਵਿੱਚ ਹੋਈ।[1]