Mascarvila

Comuna de l'airal urban de Tolosa situat al nòrd de Lauragués al còr d'Occitània a 30 km a l'èst de Tolosa suls rius de Gojona e de Dragona.

Dauzat e Rostaing qu'explican Mascarvila per un nom germanic d'òme, Mascarius (latinizacion), ambe l'apondi del resultat de villa, « granda proprietat » ^[5]. Es logic : la finala vila a la fin del nom e pas al començament es sovent associada a la colonizacion franca e donc Mascar a plan de rasons d'èsser un nom germanic ^[6].

Miquèu Grosclaude explica tanben Mascaràs, Mascarans e Haron e Mascarans per un nom de persona Mascarus. Cal precisar tanben que Mascarus èra dins una inscripcion latina de 55, çò qu'empacha, segon Ernèst Negre, de l'interpretar coma germanic; Mascarus seriá gallés e Ernèst Negre se pensa qu'auriá lo sens de « negre » ^[7] [suposicion benlèu explicada pel vèrbe occitan mascarar]. Xavier Delamarre coneis pas Mascaros, mès sonque Mascios ^[8]. Que Mascar(us) siá purament germanic o manlevat a data anciana pels germans als cèltas, la preséncia de l'òrdre germanic determinant-determinat a Mascarvila, d'un sufixe germanic a Mascarens (comuna de Lautrèc) mòstran que los germans utilizèron lo nom.

Pendent l'Ancian Regime, Mascarvila èra del comtat de Caramanh [incorporat a la província de Lengadòc en 1779], de l'archidiocèsi de Tolosa, de la senescauciá de Lauragués. Le vocable de la glèisa, annèxa d'Albiac, es Sent Estève (o Estèfe). Tanlèu 1790, Mascarvila èra del canton de Caramanh ^[9]. En 2015, suprimiguèron le canton de Caramanh e Mascarvila passèc al canton de Revèl, largament espandit.

• 
• 
  Glèisa
• 
  Lo cloquièr

Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

• Molin de vent d'En Carreton, del sègle XVII (monument istoric)
• Glèisa
• Castèl de Mascarvila e pargue (monuments istorics)

• André Le Nôtre

• Comunas de la Nauta Garona

• Portal de Lengadòc