Lesinhan de las Corbièras

Se situa entre Carcassona a l'oèst e Narbona a l'èst. Al nòrd se trapa lo parçan de Menerbés e al sud lo de Corbièras.

Comunas confrontantas de Lesinhan

Torrosèla , Escalas	Argens de Menerbés	Robian, Canet d'Aude
Conilhac de las Corbièras		Cruscadas
Ferrals de las Corbièras	Botenac	Luc d'Orbiu

Las fòrmas ancianas son : Vallis Boriana quae nunc Lisinianus appellatur en 806, Vallis Dorciana quae nunc ? Lezinyanus vocatur en 809, Licinianum en 847, Villa Licinianum... cum ecclesia in honore... Sancti Felicis en 899, Lezinianum en 1118, Lidinianum en 1227, Lezigniem en 1247, Lizinanum en 1262, Lezignianum... Lisinianum en 1263, Lérichan al sègle XIII, Lesinhanum en 1324, Lezinhanum en 1351, Leryhan en 1381-91, Lesinachum en 1383, Lezinhan al sègle XIV, Lerynhan en 1478, Vallis Barriana en 1494 (la Gallia Christiana escriu Vallis Borriana), Lesignanum en 1432, Lésinan..., Lezinha..., Lesinhan en 1538, etc, Lezinian en 1641, Lesignian en 1648. Al sègle XVIII, Lesinhan es de còps nommat Lézignan-les-Religieuses (covent de Clarissas e diferenciacion d'ambe Lesinhan de la Ceba). La prononciacion occitana es Lezignà ^[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [lezi'ɲa].
Lesinhan vendriá d'un nom latin d'òme, Licinius, ambe'l sufixe -anum ^[2] (per los Féniés, que sègon probablament Negre, un nom d'òme Licinianus, sense sufixe ^[3]). Lesinhan èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Licinius (o benlèu Licinianus).

Montrabeg es una anciana rectoriá, del vocable de Santa Eugènia, e un castèl modèrne situat près d'Aude; [i a tanben una tuca de 59 m, probable lòc d'origina d'una fortalesa]. Las fòrmas ancianas son Mons Rabejus en 1204, Castrum de Monterabegio en 1272, De Monterebegio en 1298, Monrabey au sègle XIV, Monsrebegio en 1477, Une tour au lieu de Montravech en 1503-1589, Mont Rabech en 1538, Saincte Eugénye de Montrabech en 1639 ^[4].Mai qu'un lòc Raveg, la proprietat de Ravidius, nom atestat, qu'èra lo d'un dels amants de la famosa Lèsbia de Catul, en realitat Clòdia (fòrma vulgara del latin Clàudia, occitan Glàudia), ambe Mont ajustat, cal supausar lo nom rabeg (evolucion probabla d'un eretièr d'[una declinason de] rapidus, segon lo TdF), precisament localizat dins l'Aude e qu'a lo sens de « raspa d'una aiga » e mont, aplicat a la tuca de 59 m.

Le lòc [a l'èst de Lesinhan] pòrta le remembre d'una anciana glèisa dedicada a Santa Candida, martira, benlèu del segond sègle. Las fòrmas ancianas son Locus qui dicitur Sancta Candida en 847, Ecclesia in honore Sancte Candide de 1377 al sègle XV, Sainte Candelle en 1761 ^[5],[6]. Cossí se ditz ?

Serama o Cerama es una anciana rectoriá, ambe un castèl e una capèla [localizada a un caireforc dessenhat per la natura, mes pas adaptat a las epòcas d'insecuritat e environat d'airals sanhoses]; èra una anciana rectoriá de la diocèsi de Narbona, del vocable de Sant Martin [signe d'ancianetat]]. Las fòrmas ancianas son Apud Seramam, villa de Seramo, de Sarama en 1444, Seranianum en 1144, Rector de Cerama en 1351, Serama en 1538, Cérame en 1774, Sérame en 1781 ^[7]. L'abat Savartés manda a LAS ADDICIONS, a la fin del libre : Fiscus qui vocatur Caesaranus (Histoire du Languedoc, V, pròvas 3), Cesaranus en 922 (Gallia Christiana, VI, Instruments, carta 15), Villa Seserani en 1157 (Histoire du Languedoc, V, pròvas, p. 618), Villa Cesaram en 1165 (Gallia Christiana, VI, Instruments, carta 44). L'abat Savartés ajusta : « Cresèm a una marrida lectura per aquelis quatre tèxtes » ^[8]. Vertat es que la preséncia de Caesar pòrta a se malfisar (çaquelà, pòt èsser un nom de persona, sense que siá l'emperaire). Vertat es, tanben, que le Gallia es pas totjorn segur. Mes i a quicòm mai que fa supausar una error a l'abat : le passatge de l'alveolara -n- a la bilabiala -m-. Se cal gardar de pensar qu'es impossible; sembla associat a la pèrda d'una [z] : *Cesarana > *CeSerana > Cerama.

Lesinhan ven del latin Licinius qu'èra lo mèstre d'una villa romana situada a l'emplaçament actual de las escòlas.
Simpla vilòta al començament de l'Edat Contemporanèa, Lesinhan s'es mudada progressivament en centre important entre Carcassona e Narbona, aquò sense estar un grand caireforc. Comparar ambe l'evolucion demografica plan lenta de Castèlnòu d'Arri e de Limós.

• Lesinhan èra caplòc de son canton. A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, lo canton passèt de 18 a 10 comunas e Lesinhan ne venguèt lo burèu centralizator. Lo canton cambièt de nom e venguèt Le Lézignanais.

A l'ora d'ara, la vila a mai de 11 000 abitants.

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 11223, totala: 11383
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
1 379	1 505	1 668	1 669	1 792	2 269	2 168	2 442	2 537
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
2 754	3 016	3 934	3 969	4 670	6 286	6 569	4 792	4 857
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
4 951	6 339	6 787	7 039	7 152	7 227	7 248	6 986	6 682
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
6 939	7 558	7 355	7 514	7 881	8 266	9 465	9 712	9 968 10 117
2009	2010
10 224 10 375	10 539 10 690
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

• En 2018 la populacion èra de 11248 abitants e la densitat èra de 298,51 ab/km².

• FC Lesinhan XIII

• Josèp Anglada (1868-1930), filològ e lingüista occitan.
• Leon Castèl (1871-1955) politician occitan, deputat d'Aude de 1919 a 1942.
• Aquilles Rossèl (1891-1952) poèta occitan.

• Comunas d'Aude

• (fr) Lesinhan sul site de l'Insee
• (fr) http://archive.org/stream/revuedeslangues25montgoog#page/n147/mode/2up Estudi del dialècte de Lesinhan
• (fr) La comuna de Lesinhan de las Corbièras - Sit oficial

• Portal de Lengadòc