Despotat d'Epir

Lo Despotat d'Epir èra un deis estats successors de l'Empèri Bizantin après son partiment a l'eissida de la Quatrena Crosada en 1204. Fondat per Miquèu Comnèn Ducas, venguèt un centre de resisténcia còntra leis estats latins fondats en Grècia e aculhiguèt de refugiats grècs. Après la restauracion de l'Empèri Bizantin en 1261, lo Despotat demorèt independent en despiech d'una brèva reintegracion en 1340. A la fin deis annadas 1340, foguèt conquistat per lei Sèrbes que laissèron la màger part dau poder a de senhors albanés. Au començament dau sègle XV, de combats opausèron senhors sèrbes, italians e albanés. Aquò favorizèt l'intervencion de l'Empèri Otoman qu'aprofichèt lei demandas d'ajuda dei diferents camps per conquistar una partida dau país en 1417. Limitat au litorau e ais illas, lo Despotat deguèt de mai acceptar la senhoriá turca avans d'èsser annexat en 1479.