Caunar

La prononciacion qu'ei [kaw'na]. Las fòrmas ancianas que son Caunario, en latin, shens data, Cauna (mapa de 1638), Caunar (mapas de 1651 e deu començament deu sègle XVIII), Cauna (mapa de 1714), Canna (mapa de 1733) ^[2]

Dauzat que supausa un *Calinanum, d'un nom latin d'òmi *Calinus, derivat de Callius, dab lo sufixe -anum, o senon un mot format sus cauno, « tuta, espelunga » ^[3].

Negre, citat per B. Boyrie-Fénié, que pensa a l'occitan cóunar, « arbo cavornut », format de l'occitan cauna, « tuta », dab lo sufixe -ar, l'ensemble representant dilhèu « lòc curat, tuta » ^[2].

Lo gascon locau que guarda -n finau e lo sufixe -anum de Dauzat qu'ei impossible. Que caleré meilèu supausar lo sufixe collectiu -are, qui s'ajusta a noms de plantas o tanben a mots topografics. Lo lengadocian cauna, « tuta, iga » qu'a dilhèu existit en gascon : que sembla estar present dens Caunelha e que designa tanben lo caven (l'abelhèr). Que cau donc pensar a un caunar, dab lo sens de lòc on i a traucs, braus o dilhèu tutas, espelungas ^[2]. Que i a au sud deu borg un lòc nomentat Traouc.

• Comunas de las Lanas

• Comunautat de comunas de Shalossa Tursan

• Portau de Gasconha