Bèlflor

una comuna francesa

Vilatge d'Occitània

Bèlflor o probablament Velflor (Belflou en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Bèlflor
Belflou
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo castèl de Bèlflor.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas43° 19′ 09″ N, 1° 47′ 11″ E
Superfícia8,93 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
300 m
234 m
203 m
Geografia politica
PaísLengadòc Armas de Lengadòc
EstatBandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1101
De la Puèja al Rasés (Salas d'Èrs abans 2015)
Intercom
200035855
CC de Castèlnau d'Arri Lauragués Audenc
CònsolBruno Pomart
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
119 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

125 ab.
Densitat13,55 ab./km²
Autras informacions
Còde postal11410
Còde INSEE11030

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Sanctus Felix de Landes en 1175, Forcia Sancti Felicis de Lanes, que modo vocatur Valflor en 1206, De Valleflore en 1283, Sanctus Felix de Valleflori en 1288, Vallis Floris en 1319, Villa de Valle Flore en 1327, Saint Félix de Beaufleur entre 1244 e lo sègle XVII, Valflor sense data, Belflou en 1781, etc[1],[2].Velflor representa lo latin vallis florum, « la val de las flors »[3]. Lo passatge de Val a Vel es esporadic en lengadocian e en gascon, coma per exemple a Velbaser o a Velromana, Velpronda, [bɛt'klaɾɔ] (de vallem claram) e [bɛt'kaβɔ] (de vallem cavam) [4]. Non i a donc cap ligam ambe bèl. Citem tanben en francés la vallée (sic) de la Bellongue.

La Barta

La Barta es un masatge e un castèl modèrne[, situat al sud-èst de Velflor], una anciana parròquia de la diocèsi de Mirapeis, unida a Velflor en 1791. Las fòrmas ancianas son : Decimarium Sancte Marie de Labarte en 1244, La Barte en 1738, La Barthe en 1781 [5].
Le nom es sense mistèri sus la vegetacion que trobèron les primièrs abitants.

Calhavèl le Grand e Calhavèl le Pichon o Calhavelon

Calhavèl le Grand es una anciana comunautat. Son dos masatges situats sus una peninsula del lac de la Ganguisa.
Las fòrmas ancianas son : Calabertum en 1271, Cailhavellum en 1234, Villula de Calhavello en 1327, Cailhavel en 1441, Cailhabel le Grand en 1781, Caillabel en 1807. Per Calhavèl le Pichon o Calhavelon : Cailhabel le Petit en 1781, Caillabelou en 1807 [6].
Calhavèl, la comuna, es le diminutiu de Calhau, comuna vesina. Aicí, i a pas de Calhau, mes le nom sembla ben un diminutiu o un transferiment a partir del lòc Calhavèl, o lo nom de persona Calhavèl. un càmbiament de nom es possible, se la fòrma de 1271 correspond a una realitat.

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
PeriòdeIdentitatEtiquetaQualitat
2014(2026)Bruno Pomart foncionari de polícia, puèi retirat
març de 20082014Roland Rouquet  
març de 20012008Christian Condouretdivèrs dreita 
 2001   
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 121, totala: 121

179318001806182118311836184118461851
414374333

185618611866187218761881188618911896
----277----

190119061911192119261931193619461954
--237------

196219681975198219901999200620072008
130
123
101
84
85
80
100
103
106
107
20092010
106
107
106
107
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 119 abitants e la densitat èra de 13,33 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Ligams extèrnes

Nòtas