Vladimir Ivanovitsj Voronin
Vladimir Ivanovitsj Voronin (17. oktober 1890–18. oktober 1952) var ein kaptein i den sovjetiske marinen, fødd i Sumskij Posad i dagens Republikken Karelen i Russland.
| Vladimir Ivanovitsj Voronin | |
 | |
| Verkeleg namn | Владимир Иванович Воронин |
| Statsborgarskap | Det russiske imperiet, Sovjetunionen |
| Fødd | 5. oktober 1890 Sumskij Posad |
| Død | 18. oktober 1952 (62 år) |
| Yrke | oppdagar, sjøfarer, politikar, militær |
| Vladimir Ivanovitsj Voronin på Commons | |
I 1932 var han kaptein på den sovjetiske isbrytaren «Aleksander Sibirjakov» som var det første skipet som segla heile Nordaustpassasjen utan å måtte overvintre. Denne reisa var organisert av det sovjetiske polarinstituttet. Reisa tok 65 dagar og skipet var mellom anna i drift i 11 dagar då propellskaftet braut sundt.
I 1933-1934 var han kaptein på ein annan polarekspedisjon på isbrytaren «Tsjeljuskin». Skipet hamna i pakkisen nær Koljutsjin i Tsjuktsjarhavet og mannskapet brukte nesten ei veke på å kome laus att. Skipet sette seg derimot fast i pakkisen igjen og dreiv mot Beringsundet. Mot slutten av november vart det klart at skipet ikkje kom til å kome seg laus igjen og dei innsåg at dei måtte overvintre. Etter kvart vart skipet skvist mellom store isfjell og stod i fare for å søkke. Voronin gav ordre om å laste av alt utstyr og sette opp ein leir bak skipet. Store sprekker oppstod derimot i isen under telta og mannskapet måtte laste utstyret tilbake på skipet. «Tsjljuskin» dreiv i to månader i Tsjuktsjarhavet aust for Wrangeløya. Til slutt vart skipet knust av isen. Voronin og
Otto Schmidt klarte akkurat å hoppe av i tide før det sokk nær Koljutsjin. Eit medlem av mannskapet mista livet. Mannskapet fekk radiokontakt med landsbyen Uelen på Tsjukotkahalvøya og mannskapet vart etter kvart redda. Redningsoperasjon tok over ein månad med fly på grunn av dårleg vêr.[1]
Voroninøya i Karahavet er kalla opp etter kapteinen.