Night Owl av James Taylor

«Night Owl» vart inspirert av Night Owl Cafe i Greenwich Village i New York City, der The Flying Machine ofte spelte.^[2][3] Flying Machine-versjonen vart gjeven ut som ein singel med «Brighten Your Night with My Day» på b-sida.^[4][5] Taylor og dei andre gruppe-medlemmane var misnøgde med framføringa på innspelinga og fann henne «middelmåtig.»^[5] Sjølv om songen fekk regional radiospeling i det nordaustlege USA, nekta plateselskapet å finansiera fleire innspelingar med bandet.^[4] Forfattar Stephen Davis skildra songen som «ein livleg R&B-låt.»^[2] Tony Orlando hevdar å ha vorte særleg gripen av songen.^[6] Taylor spelte seinare inn «Night Owl», saman med fleire andre songar han skreiv for The Flying Machine, som «Knocking 'Round the Zoo,» på hans sjølvoppkalla solodebutalbum på Apple Records.^[5] Allmusic-kritikaren Lindsay Planer vurderte songen som ein av dei «merkverdige innslaga» på James Taylor-albumet.^[7] James Taylor-albumet inkluderte instrumentale mellomspel mellom songane, og James Taylor-biografen Timothy White skildra messingblåseinstrumenta som vart brukt i mellomspela som «klønete» og som å høyre ut som ouverture til ein Broadway-musikal.^[4] White meiner likevel at messingblåseinstrumenta vart brukt betre som akkompagnement til songen sjølv.^[4]

I 1971, etter at James Taylor fekk popularitet med utgjevinga av sitt andre album Sweet Baby James, gav produsenten Chip Taylor ut Flying Machine-demoar, inkludert «Night Owl», på albumet James Taylor and the Original Flying Machine.^[8] For CD-utgjevinga av James Taylor and the Original Flying Machine remiksa Chip Taylor songen og la til bassgitar og perkusjon, noko som forfattaren Ian Halperin klagar over.^[5]

Broren til James Taylor, Alex Taylor, valde å inkludere sin eiga versjon av «Night Owl» på debutalbumet sitt frå 1971, With Friends & Neighbors.^[4][9] James Taylor spelte gitar på denne versjonen.^[4][9] King Curtis spelte tenorsaksofon.^[10] White skildra Alex Taylor sin versjon som «ein jamn rockande versjon.»^[4] Redaktør Ben Windham i Tuscaloosa News skildra Alex Taylor sin versjon som svært forskjellig frå James Taylor sin versjon, trass i likskapen i stemmene deira.^[10] Han skildra Alex Taylor-versjonen som å ha fått «ei gammaldags soul-handsaming.»^[10]

I 1971 spelte òg Anne Murray inn «Night Owl» på albumet hennar Talk It Over in the Morning.^[11] Kritikaren Greg Adams frå Allmusic skildra hennar versjon som «funky.»^[11] Billboard skildra Murray som å vere «på sitt beste» i songen.^[12]

Carly Simon var i eit forhold med James Taylor under innspelinga av hennar album frå 1972, No Secrets. Ho ville gjerne ha med ein av Taylor sine songar på albumet sitt.^[13] Produsenten Richard Perry valde ut «Night Owl» for ho til å spele inn, fordi «det var ein meir funky, bluesaktig låt enn [Taylor sine] meir folk-orienterte songar.»^[13] Paul McCartney, Linda McCartney, Doris Troy, Jimmy Ryan og Bonnie Bramlett stod for koringa på Simon si utgåve av songen.^[13][14] Nicky Hopkins, ein langvarig samarbeidspartner med Rolling Stones, spelte piano, Jimmy Ryan spelte gitar, og både Klaus Voormann og Bobby Keys spelte på songen.^[14][15] Taylor var i starten ikkje heilt nøgd med at Simon sin versjon av songen høyrdest ut for han som eit unytta spor frå Rolling Stones sitt siste album, Exile on Main Street.^[2] Kritikaren Stephen Holden i Rolling Stone meinte likevel at det var den nest beste songen på No Secrets, etter hitsingelen «You're So Vain.»^[14] High Fidelity meinte at dette var den beste songen på albumet.^[16] Stereo Review omtalte songen som ein «brennande heit versjon.»^[17] Forfattaren Jami Bernard skidlra Simon sine «hylande knurr» på songen som ein «triumf.»^[18] Simon inkluderte seinare «Night Owl» på samlealbumet The Best of Carly Simon.^[19]