Julia Dream
| Julia Dream Singel av Pink Floyd frå albumet Relics | ||
| A-side | ||
|---|---|---|
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 12. april 1968 | |
| Innspelt | 13. februar 1968 | |
| Studio | Abbey Road Studios i London | |
| Sjanger | Psykedelisk folk | |
| Lengd | 2:37 | |
| Selskap | Columbia (EMI) (Storbritannia) Tower/Capitol (USA) | |
| Komponist | Roger Waters | |
| Tekstforfattar | Roger Waters | |
| Låtskrivar(ar) | Roger Waters | |
| Produsent | Norman Smith | |
| Pink Floyd-kronologi | ||
| «Apples and Oranges» (1967) | Julia Dream | «Let There Be More Light» (1968)
|
«Julia Dream» er ein song av Pink Floyd gjeven ut som B-sida til singelen «It Would Be So Nice» i 1968.[1][2] Songen var den første som vart spelt inn av bandet med solovokal av David Gilmour.
Låtskriving
Songen vart skriven av bassisten Roger Waters, «Julia Dream» har eit langsamt tempo, ein luftig, ambient Mellotron frå klaverspelaren Rick Wright og fyldig korvokal.
Tekstane på songen omfattar referansar til ein ederdunsdyne, noko som òg vert nemnt i to andre kjende Pink Floyd-songar – Syd Barrett sin «Flaming» og Gilmour/Waters sin «A Pillow of Winds». Linja «Am I really dying?» dukka opp att ti år seinare i songen «Mother» på albumet «The Wall».
Seinare utgjevingar
Songen vart sidan gjeven ut på fleire samlealbum: plateboksen The Early Years 1965–1972, The Best of Pink Floyd, Relics og plata The Early Singles som var med i plateboksen Shine On.
Medverkande
- David Gilmour – akustisk gitar, slidegitar, dobbelspora solovokal
- Roger Waters – bassgitar, korvokal
- Rick Wright – Mellotron, Hammondorgel, korvokal
- Nick Mason – røyrbjøller, tempelkubbar, treklossar
Andre versjonar
- Mark Lanegan brukte å spele denne songen på ein akustisk turné i 2010.[3]
- Acid Mothers Temple spelte songen i 2011 på eit akustisk konertalbum, Live as a Troubadour.
- Mostly Autumn spelte denne songen i 2005 på konsert-DVD-en Pink Floyd Revisited.
- Shadow Gallery spelte denne songen som ein del av medleyen «Floydian Memories», på spesialutgåva av albumet Room V frå 2005.