Gunnar Nygård

Gunnar Nygård var telegrafutdanna og deltok i Prøvesendingane i telegrafstyret i 1923–24, først frå Tryvasshøgda, seinare frå Telegrafbygningen i Oslo sentrum.

Då Telegrafverket i 1925 starta faste sendingar på vegne av Kringkastingselsskapet AS i lokala til Brødrene Hals tidlegare pianofabrikk vart han fullmektig i kontrollen, og i 1933 følgde han med til NRK, der han avanserte til sjefteknikar. Han medverka ikkje berre på den tekniske sida, men òg i programavviklinga. Han hadde ei utmerka songstemme. I dei tidlege åra måtte han trø til under morgonandakta dersom salmen som presten ynskte ikkje fanst i grammofonplatearkivet.

Under felttoget i Noreg i 1940 følgde Nygård regjeringa, og då kampane vart oppgjeve i Noreg vart Nygård send til Amerika for å undersøkja høve for norske sendingar frå det nøytrale USA.^[1] Han forlét Noreg ombord på MK «Grimsøy» i Honningsvåg den 8. juni og kom til Canada via Island den 28. juni.^[2] I Boston fekk NRK i september 1940 høve til å senda norske sendingar over kortbølgjestasjonen WRUL (World Radio University Listeners) med ein dagleg halvtime, mynta på sjøfolka i handelsflåten som var høyrt over heile kloden.^[3]

Hausten 1945 var Nygård tilbake det nye Kringkastingshuset på Marienlyst og han var med på å byggja opp NRK igjen etter krigsåra. Han hadde ulike oppgåver til han i 1947 fekk ansvaret for å leia dei nye kortbølgjesendingane til nordmenn og norskættede i utlandet, Utenlandssendingen som vart opna av kong Haakon 3. januar 1948.

Frå 1952 hadde Nygård tittelen programsekretær. I 1964 fekk han St. Olavsmedaljen for 40 års teneste for radioen. Han døydde i 1997 i sitt hundrede leveår.