David Allan

David Allan (13. februar 1744–6. august 1796) var ein skotsk målar på 1700-talet.

David Allan
Statsborgarskap	Kongeriket Storbritannia
Fødd	13. februar 1744 Alloa
Død	6. august 1796 (52 år) Edinburgh
Yrke	kunstmålar
Sjanger	historiemåleri
David Allan på Commons

David Allan var fødd i Alloa sentralt i Skottland på eigedommen til jarlen av Mar.^[1]Han studerte målarkunst ved akademiet til Foulis i Glasgow. Med støtte frå jarlen av Mar og lord Cathcart drog han i 1764 til Roma, der han var i elleve år. Der studerte han under Gavin Hamilton og kopierte gamle meistrar.^[1] Allan utvikla han ein nyklassisistisk stil med historiske motiv.

I 1771 sende han to måleri, Pompey the Great after his Defeat og Cleopatra Weeping Over the Ashes of Mark Antony (begge no tapte) til Royal Academy-utstillinga i London. I 1773 vann han gullmedalje frå Accademia di San Luca for Hector’s Farewell from Andromache og Origin of Portraiture.

Målaren vende tilbake frå Roma i 1777, og var ei stund i London, der han hovudsakleg måla protrett. I 1780 flytta han til Edinburgh, og etterfølgde Alexander Runciman som direktør for Kunstakademiet i Edinburgh i 1786.^[1]

Allan blei ein etterspurd portrettmålar, og måla særleg skotske mesenar. Han måla også folkelivsskildringar, og var gjennom dette ein føregangar for David Wilkie. Dei humoristiske draga i Allan si kunst skaffa han tilnamnet «den skotske Hogarth», sjølv om han mangla den satiriske snerten til Hogarth.^[2] Han laga illustrasjonar som Illustrations of the Gentle Shepherd til Allan Ramsay sitt dikt «The Gentle Shepherd»,^[3] og James Macpherson sine Ossian-dikt.^[2]

Ein av elevane hans var Alexander Carse, som viser påverknad frå Allen i dei tidlege verka sine.^[4]

Han døydde i Edinburgh^[2] og blei gravlagd ved Old Calton Burial Ground der. Royal Scottish Academy stod for gravsteinen hans, som har eit portrett i relieff av kunstnaren.