Dødt språk
Latin is a dead language Anonym skuleelev |
Dødt språk er eit omgrep ein kan bruka for eit utdøydd språk som framleis blir nytta i visse samanhengar. Språket blir rekna som «dødt» fordi det ikkje blir nytta i spontan tale og dermed ikkje lenger går gjennom den naturlege språkutviklinga ein finn i levande språk.
Døde språk blir nytta fordi dei speler ei rolle i visse samanhengar, til dømes til religionsutøving, som skriftspråk i samband med utdanning, vitskap og liknande, eller som eit fastsett standardspråk brukt til særskilde høve. Ein del slike døde språk blir kalla klassiske språk.
Kjende døde språk
| Språk | Døydde ut | Seinare bruk |
|---|---|---|
| Gammalgresk | 300-talet f.Kr. | Utdanning fram til våre dagar, brukt i biologisk nomenklatur |
| Gammalhebraisk | ca. 200 | Liturgisk språk i jødedommen; gjenoppliva rundt 1900 som moderne hebraisk |
| Gammalsyrisk | 1300-talet | Liturgisk språk i den syriske kyrkja |
| Klassisk arabisk | 800-talet | Liturgisk språk i islam, forløpar for moderne standard arabisk |
| Klassisk kinesisk | ca. 200 | Litterært språk i Aust-Asia fram til 1900-talet |
| Koiné | ca. 300 | Liturgisk språk i den gresk-ortodokse kyrkja fram til våre dagar |
| Koptisk | ca. 1500-talet | Liturgisk språk i den koptiske kyrkja fram til våre dagar |
| Kyrkjeslavisk | Aldri eit talespråk; litterært språk fram til 1700-talet | Liturgisk språk i slaviske ortodokse kyrkjer som den russisk-ortodokse kyrkja fram til våre dagar |
| Latin | ca. 600[2] | Utdanning fram til våre dagar, brukt i biologisk nomenklatur, liturgisk språk i den katolske kyrkja fram til våre dagar |
| Pali | ca. 300-talet[3] | Liturgisk språk i theravada-buddhismen fram til våre dagar |
| Sanskrit | ca. 1100-talet[4] | Liturgisk språk i hinduismen fram til våre dagar |
| Sumerisk | 2000 f.Kr. | Brukt av skriftlærde i Assyria og Babylonia fram til ca. 500 f.Kr.[5] |
Sjå òg
- diglossia