Arnkjell Einarsson

Arnkjell Einarsson (Arnkel) eller Torv-Einarsson, var jarl på Orknøyane, truleg frå omkring 935 til 954.

Han er omtala i Orknøyingasoga^[1], i soga om Håkon den gode^[2] (kap.4), soga om Olav den heilage^[3] (kap. 96) og i andre av dei norrøne sogene, der det er opplyst at Arnkjell var son til orknøyjarlen Einar Ragnvaldsson (Torv-Einar) og at han hadde to brør: Erlend og Torfinn (Torfinn Hausakljuv). Arnkjell hadde truleg òg ei syster som heitte Tordis.^[4]

Etter at Torv-Einar døydde, vart Arnkjell og brørne hans sams jarlar på Orknøyane. Det blir oftast rekna med at Einar døydde i 910, men tidsrekninga er usikker. Dette dødsåret gir ei uvanleg lang styrigstid for sønene hans (frå 910 til 954/963), og det verkar meir truleg at Einar kan ha levd lenger, kanskje til midten av 930-åra. Snorre skriv i soga om Olav den heilage (kap.96), at Eirik Blodøks kom til Orknøyane etter å ha blitt forvist frå Noreg, og då var Torv-Einar død. Truleg skjedde dette heilt på slutten av 930-åra.

Frå Orknøyane drog Eirik Blodøks på hærferd til dei britiske øyane og Arnkjell og broren Erlend var i lag med han. Dei norrøne sogene har noko ulike skildringar av lagnaden til Eirik Blodøks, men mest truleg fall han i 954 i slaget ved Stainmore.^[5][6] I den angelsaksiske krønika^[7] for åra 948 og 954, finn vi òg støtte for at Eirik (Eric) sitt herredøme over Northumberland var slutt på denne tida.

i Orknøyingasoga (kap. 8) er det opplyst at i dette slaget miste begge brørne Arnkjell og Erlend livet, saman med Eirik Blodøks.