Thiago Alcántara

Spaans voetballer

Thiago Alcântara do Nascimento (San Pietro Vernotico, 11 april 1991) is een Spaans-Braziliaans huidig voetbaltrainer en voormalig voetballer die doorgaans als middenvelder speelde. Hij stroomde door vanuit de jeugdopleiding van FC Barcelona en kwam uit voor de Catalanen, daarna speelde hij voor Bayern München en Liverpool in zijn profcarrière. Alcântara debuteerde in 2011 in het Spaans voetbalelftal.

Thiago Alcântara
Thiago Alcântara (2019)
Persoonlijke informatie
Volledige naamThiago Alcântara do Nascimento
BijnaamEl Mago (De Tovenaar)
Geboortedatum11 april 1991
GeboorteplaatsSan Pietro Vernotico, Vlag van Italië Italië
Lengte172 cm
BeenRechts
PositieMiddenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2024
Huidige clubVlag van Spanje FC Barcelona
Huidige clubTeammanager en vertaler
Jeugd
1995–1996
1996–2000
2000–2001
2001–2005
2005–2008
Vlag van Brazilië Flamengo
Vlag van Spanje Ureca
Vlag van Spanje Kelme
Vlag van Brazilië Flamengo
Vlag van Spanje FC Barcelona
Senioren *
SeizoenClubW (G)
2007–2009
2009–2013
2013–2020
2020–2024
Vlag van Spanje FC Barcelona B
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Engeland Liverpool
54(3)
68(7)
150(17)
68(2)
Interlands **
2011–2024Vlag van Spanje Spanje46(2)
Getrainde teams
2024–Vlag van Spanje FC Barcelona (teammanager)

* Bijgewerkt op 22 februari 2024
** Bijgewerkt op 22 februari 2024
Portaal  Portaalicoon  Voetbal

Alcântara is een zoon van de voormalig Braziliaans international Mazinho, die in 1994 wereldkampioen werd en bij onder meer Vasco da Gama en Valencia speelde. Zijn twee jaar jongere broer Rafinha stroomde ook door vanuit de jeugdopleiding van FC Barcelona.

Clubcarrière

Jeugd

Thiago werd geboren in het Italiaanse San Pietro Vernotico in de periode dat zijn vader bij Lecce speelde. In 1992 verhuisde het gezin naar São Paulo, gevolgd door een nieuwe verhuizing in 1994 naar Spanje. Thiago begon met voetballen bij het Galicische Nigrán. In 2001 verhuisde hij naar Rio de Janeiro. Thiago speelde aanvankelijk in het schoolteam van het Colégio Anglo-Americano, waar hij werd opgemerkt door Flamengo. Samen met zijn teamgenoot Rodrigo Moreno Machado ging hij naar de jeugdopleiding van deze profclub. In 2004 vertrokken zowel Thiago als Rodrigo met hun familie naar Vigo. Ureca werd de nieuwe club van beide jonge voetballers, waar ze werden opgemerkt door de profclubs.

FC Barcelona

Thiago ging in 2005 samen met zijn broertje Rafael naar FC Barcelona's jeugdopleiding. In het seizoen 2006/07 speelde Thiago in het Cadete A-team, samen met onder meer Gai Assulin. In de zomer van 2007 liet trainer Josep Guardiola hem in de voorbereiding meespelen met FC Barcelona B. In het seizoen 2007/08 speelde hij echter vooral voor de Juvenil A, het hoogste jeugdelftal van de club. Op 12 oktober 2007 maakte Thiago zijn debuut voor het tweede elftal met een invalbeurt voor Eneko Fernández tegen Igualada in de Tercera División. Op 5 september 2007 debuteerde Thiago in het eerste elftal van FC Barcelona. In de halve finale van de Copa de Catalunya tegen Girona kwam de middenvelder als vervanger van Xavi Torres in het veld. Op 17 mei 2009 maakte hij zijn debuut in de Primera División tegen Real Mallorca. Na 73 minuten kwam hij als vervanger van Eiður Guðjohnsen in het veld. Op 20 februari 2010 maakte hij in de gewonnen wedstrijd tegen Racing Santander (4–0) zijn eerste doelpunt in de Primera División. In 2011 won Thiago met FC Barcelona de Spaanse landstitel en de UEFA Champions League.

Bayern München

Thiago tekende in juli 2013 een contract bij Bayern München. Dat betaalde circa €25.000.000,- voor hem aan FC Barcelona.[1] Hij won in zijn eerste jaar bij Bayern München zowel de Bundesliga, de FIFA Club World Cup als de DFB-Pokal. Trainer Josep Guardiola maakte in ongeveer de helft van de wedstrijden dat seizoen gebruik van hem. Een knieblessure maakte in maart 2013 een einde aan zijn seizoen.[2] Het duurde uiteindelijk tot april 2015 voor Thiago terugkeerde op het veld. Zodoende kon hij dat seizoen nog zeven wedstrijden bijdragen aan een volgend landskampioenschap. Thiago kwam in zijn derde jaar in Duitsland meer in actie, maar werd nooit een consequente basisspeler. Na drie jaar onder Josep Guardiola, wisselde Bayern München vanaf juli 2016 regelmatig van hoofdtrainer. Thiago kreeg in het seizoen 2016/17 onder Carlo Ancelotti meer basisplaatsen dan ooit. Jupp Heynckes maakte in het seizoen 2017/18 ook regelmatig gebruik van hem, maar een dijbeenblessure opgelopen in november 2017 kostte hem weer drie maanden revalideren.[3] In het seizoen 2018/19 speelde hij onder Niko Kovač meer dan ooit. Hij kwam dat jaar dertig competitiewedstrijden in actie, waarvan zesentwintig als basisspeler. Hij won dat seizoen zijn zesde opeenvolgende landskampioenschap met Bayern, alsook zijn tweede DFB-Pokal en derde DFL-Supercup. In het seizoen 2019/20 won Thiago zijn eerste treble met Bayern. Zowel de Bundesliga als de DFB-Pokal werden dit seizoen gewonnen. In de UEFA Champions League-finale was Bayern met 1–0 te sterk voor Paris Saint-Germain.

Liverpool

In september 2020 tekende Alcântara een vierjarig contract bij Liverpool, waarmee een bedrag van ongeveer €30.000.000,- was gemoeid.[4] Op 20 september maakte hij in de 2-0 overwinning op Chelsea zijn debuut voor de club. Op 8 mei 2021 maakte hij zijn eerste doelpunt voor Liverpool, in de met 2-0 gewonnen wedstrijd tegen Southampton. Hij speelde dertig wedstrijden in zijn eerste seizoen in Engeland. In zijn tweede seizoen won Thiago met Liverpool beide nationale bekers, maar verloor hij de Champions League van Real Madrid. Ook verloor het nipt de strijd om het kampioenschap van Manchester City. Zelf kan hij dat seizoen tot twee goals en vijf assists, waar hij in het seizoen bleef steken op slechts één goal.

Ondanks meerdere blessures speelde Thiago in het seizoen 2022/23 28 wedstrijden in alle competities. Op 26 april 2023 raakte hij geblesseerd aan de heup, waarna hij ruim negen maanden eruit lag. Op 4 februari 2024 maakte hij zijn rentree tegen Arsenal in de laatste vijf minuten van de wedstrijd, maar daarna stond hij opnieuw aan de kant, ditmaal met een spierblessure. Op 17 mei 2024 maakte Liverpool bekend dat zijn contract, dat aan het einde van het seizoen afliep, niet zou worden verlengd.

Op 7 juli 2024 kondigde Thiago aan dat hij met pensioen gaat van het profvoetbal.[5]

Carrière na het profvoetbal

Een paar dagen na de aankondiging van zijn pensioen werd Thiago opgemerkt op 11 juli 2024 op de Ciutat Esportiva Joan Gamper van FC Barcelona. De Spaanse media speculeerden al wekenlang dat Thiago de beoogde assistent, vertaler of teammanager kon worden onder Hansi Flick. Deze speculaties kwamen voort uit hun hechte band die zij hebben opgebouwd tijdens hun gezamenlijke tijd bij Bayern München, waar Flick als hoofdtrainer en Thiago als speler actief waren. Thiago's aanwezigheid op het trainingscomplex een dag later van Barcelona voedde deze geruchten verder, aangezien zijn kennis van de Duitse taal en Spaans en Catalaanse taal.

Clubstatistieken

SeizoenClubCompetitieCompetitieBekerInternationaalTotaal
Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.Wed.Dlp.Ass.
2008/09FC Barcelona Primera Division100000100
2009/10110100000210
2010/1112203121011633
2011/1227249229024548
2012/1327257142003639
Club Totaal6879204812031001120
2013/14Bayern München Bundesliga16243006112535
2014/157002004211321
2015/1627246109144248
2016/1727655119234199
2017/18192232210303274
2018/1930267105024238
2019/20243060010024032
Club Totaal15017213253539132353137
2020/21Liverpool Premier League24102004003010
2021/22251440110103925
2022/2318005015002801
2023/24100000000100
Club Totaal6824110219109836
TOTAAL2862634639138410164334563

Bijgewerkt tot 22 februari 2024.

Interlandcarrière

Thiago verkoos de Spaanse elftallen boven Brazilië. Op 1 oktober 2007 speelde hij tegen San Marino zijn eerste wedstrijd in het jeugdelftal onder 17. De middenvelder maakte twee doelpunten in de wedstrijd, die met 6–0 werd gewonnen. In mei 2008 behoorde hij tot de selectie die het Europees kampioenschap –17 in Turkije won. Thiago scoorde tweemaal uit een vrije trap in de groepswedstrijd tegen Frankrijk en vanuit een strafschop in de finale tegen wederom Frankrijk. In juli 2009 behoorde hij tot de Spaanse selectie voor het EK –19. Een jaar later werd hij eveneens opgeroepen voor het Europees kampioenschap. In de eerste wedstrijd van de groepsfase scoorde hij de gelijkmaker in de gewonnen wedstrijd tegen Kroatië (2–1). In juni 2011 werd Thiago met Spanje Europees kampioen op het EK –21. De middenvelder maakte in de finale tegen Zwitserland het tweede Spaanse doelpunt. Op 10 augustus 2011 debuteerde Thiago tegen Italië in het Spaans nationaal elftal.[6] Op 17 mei 2016 werd hij opgenomen in de Spaanse selectie voor het Europees kampioenschap 2016 in Frankrijk.[7] Spanje werd in de achtste finale uitgeschakeld door Italië (2–0).

Thiago maakte eveneens deel uit van de Spaanse selectie, die onder leiding van interim-bondscoach Fernando Hierro in 2018 deelnam aan het WK 2018 in Rusland. In groep B werd gelijkgespeeld tegen Portugal (3–3) en Marokko (2–2). Spanje won in de poulefase alleen van Iran (1–0). In de achtste finales trokken de Zuid-Europeanen in de strafschoppenreeks aan het kortste eind in een duel met gastland Rusland (3–4), nadat beide teams in de reguliere speeltijd plus verlenging op 1–1 waren blijven steken. Koke en Iago Aspas misten voor Spanje vanaf elf meter, oog in oog met de Russische doelman Igor Akinfejev. Thiago kwam in twee van de vier duels in actie.

Interlands van Thiago Alcântara voor  Spanje
DatumWedstrijdUitslagCompetitieGoals
Als speler bij FC Barcelona
1.10 augustus 2011  ItaliëSpanje  2 – 1Vriendschappelijk
2.6 september 2011  SpanjeLiechtenstein  6 – 0Kwalificatie EK 2012
3.11 oktober 2011  SpanjeSchotland  3 – 1Kwalificatie EK 2012
Als speler bij Bayern München
4.14 augustus 2013  EcuadorSpanje  0 – 2Vriendschappelijk
5.5 maart 2014  SpanjeItalië  1 – 0Vriendschappelijk
6.12 oktober 2015  OekraïneSpanje  0 – 1Kwalificatie EK 2016
7.13 november 2015  SpanjeEngeland  2 – 0Vriendschappelijk
8.24 maart 2016  ItaliëSpanje  1 – 1Vriendschappelijk
9.1 juni 2016  Zuid-KoreaSpanje  1 – 6Vriendschappelijk
10.7 juni 2016  SpanjeGeorgië  0 – 1Vriendschappelijk
11.13 juni 2016  SpanjeTsjechië  1 – 0EK 2016
12.21 juni 2016  KroatiëSpanje  2 – 1EK 2016

Bijgewerkt op 28 juni 2016.[8]

Erelijst

Competitie
AantalJaren
FC Barcelona
UEFA Champions League1x2010/11
UEFA Super Cup1x2011
FIFA Club World Cup1x2011
Primera División4x2008/09, 2009/10, 2010/11, 2012/13
Copa del Rey1x2011/12
Supercopa de España2x2010, 2011
Bayern München
UEFA Champions League1x2019/20
FIFA Club World Cup1x2013
Bundesliga7x2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20
DFB-Pokal4x2013/14, 2015/16, 2018/19, 2019/20
DFL-Supercup3x2016, 2017, 2018
Liverpool
FA Cup1x2021/22
EFL Cup1x2021/22
FA Community Shield1x2022
Spanje –21
UEFA EK onder 212x2011, 2013
Spanje –17
UEFA EK onder 171x2008

Zie ook

Referenties

Zie de categorie Thiago Alcântara van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.