Rachel McQuillan

McQuillan debuteerde in 1986 op het ITF-toernooi van Sydney (Australië). Op datzelfde toernooi een jaar later stond zij voor het eerst in een finale – toen veroverde zij haar eerste titel, door landgenote Kristine Radford te verslaan. In totaal won zij veertien ITF-titels, de laatste in 2003 in Bendigo (Australië).

Eind 1987 speelde McQuillan voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Brisbane. Zij stond in 1989 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Athene – zij verloor van de Zweedse Cecilia Dahlman. McQuillan veroverde nooit een WTA-enkelspeltitel – wel bereikte zij zes keer de finale, voor het laatst in 1994 in Hobart. McQuillan nam deel aan de Olympische spelen van 1992 in Barcelona en aan die van 1996 in Atlanta – in beide gevallen kwam zij niet voorbij de eerste ronde.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 28e plaats, die zij bereikte in juni 1991.

McQuillan behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1987 op het ITF-toernooi van Melbourne (Australië) samen met landgenote Rennae Stubbs. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Auburn (Australië), samen met landgenote Jo-Anne Faull – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Australische duo Kirrily Sharpe en Janine Thompson te verslaan. In totaal won zij 21 ITF-titels, de laatste in 2002 in Nuriootpa (Australië).

In 1988 speelde McQuillan voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Sydney, weer samen met Jo-Anne Faull. Zij stond in 1990 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Tokio, ook nu samen met Jo-Anne Faull – zij verloren van het koppel Gigi Fernández en Elizabeth Smylie. In 1991 veroverde McQuillan haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Schenectady, samen met de Duitse Claudia Porwik, door het Amerikaanse koppel Nicole Arendt en Shannan McCarthy te verslaan. In 1992 speelde zij, met Nicole Provis aan haar zijde, op de Olympische spelen in Barcelona – zij behaalden er een bronzen medaille. In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in 2001 in Tokio, samen met de Zuid-Afrikaanse Liezel Huber.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de vijftiende plaats, die zij bereikte in juni 1992.

Haar beste resultaat in het gemengd dubbelspel is het bereiken van de halve finale – samen met David Macpherson presteerde zij dit vier keer.^[1]

In de periode 1990–2001 nam McQuillan negen keer deel aan het Australische Fed Cup-team. Ook hier was zij in het dubbelspel succesvoller: daarin won zij 63% van haar partijen (5 uit 8) – in het enkelspel was dat 25% (6 uit 24).

Positie per einde seizoen:

• (en) Profiel van Rachel McQuillan op de website van de WTA
• (en) Profiel van Rachel McQuillan op de website van de ITF
• (en) Profiel van Rachel McQuillan op de website van de Billie Jean King Cup
• (en) Profiel van Rachel McQuillan op sports-reference.com (gearchiveerd)
• (en) Profiel van Rachel McQuillan op olympedia.org
• (en) Profiel van Rachel McQuillan op de website van Wimbledon
• (en) Profiel van Rachel McQuillan op de website van Tennis Australia