Pascale Paradis

In 1982 stond Paradis in de junioren-enkelspelfinale van het Australian Open, en in 1983 won Paradis als junior de enkelspeltitel van het juniorentoernooi van zowel Roland Garros als Wimbledon.

In 1984 bereikte zij voor het eerst een WTA-finale, op het toernooi van Pittsburgh – zij verloor de eindstrijd van de Amerikaanse Andrea Leand.^[3] Meteen de volgende week bereikte zij opnieuw de finale, op het toernooi van Indianapolis – nu moest zij het afleggen tegen de Amerikaanse JoAnne Russell.^[4]

Op het demonstratietoernooi van de Olympische Zomerspelen van 1984 in Los Angeles kwam zij tot de derde ronde, waarin zij verloor van de latere winnares Steffi Graf.

In het dubbelspel won Paradis twee WTA-titels: een in 1986 in Oklahoma samen met de Nederlandse Marcella Mesker, en de andere in 1987 in Zürich samen met landgenote Nathalie Herreman.

Paradis speelde in 1985, 1986 en 1993 in totaal 5 partijen voor Frankrijk op de Fed Cup^[5].

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, zowel in het enkelspel als in het vrouwendubbelspel. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 20e plaats in het enkelspel, die zij bereikte in november 1988.

Positie per einde seizoen:

• (en) Profiel van Pascale Paradis op de website van de WTA
• (en) Profiel van Pascale Paradis op de website van de ITF
• (en) Profiel van Pascale Paradis op de website van de Billie Jean King Cup
• (en) Profiel van Pascale Paradis op olympedia.org