NGC 1275

NGC 1275 (ook bekend als Perseus A) is een lensvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Perseus. Het hemelobject ligt 235 miljoen lichtjaar (65,28 × 10⁶ parsec) van de Aarde verwijderd en werd op 14 februari 1863 ontdekt door de Duits-Deense astronoom Heinrich Louis d'Arrest.

NGC 1275
Sterrenbeeld Perseus
Type	Lensvormig sterrenstelsel (S0)
NGC	NGC 1275
Rechte klimming	03u19m48,2s
Declinatie (Epoche 2000)	+41° 30′ 42,1″
Magnitude	11,7 mag
Afstand	235 × 106 lichtjaar
Schijnbare afmeting	2,57′ × 1,86′
Diameter	35.000 lichtjaar
Roodverschuiving	0,01756
Radiële snelheid	5218 km/s
Portaal    Astronomie

NGC 1275 bestaat in feite uit 2 sterrenstelsels, die ongeveer 200.000 lichtjaar uit elkaar liggen. Het centrale gedeelte van het grootste systeem (het zogenaamde dominante systeem) stoot grote hoeveelheden gas uit in filamentaire formaties. De hoeveelheid gas wordt geschat op 10 miljoen keer de massa van de zon. De filamenten zijn ongeveer 200 lichtjaar breedt en 20.000 lichtjaar lang.