Kirsten van de Ven

Van de Ven verliet op 18-jarige leeftijd haar amateur-vereniging HVCH om een studie te gaan volgen en te gaan voetballen in Amerika. Ze begon in 2004 bij de Quinnipiac University, waar ze de tweede speelster ooit werd die in één jaar tijd zowel de Rookie of the Year award en de Player of the Year award bij de Northeast Conference in de wacht sleepte. Na haar eerste jaar in Florida ging ze naar de Florida State University, die in een betere competitie uitkomen. In die tijd maakte ze ook haar debuut voor het Nederlands elftal, nadat ze voor onder 19 in 33 wedstrijden 10 doelpunten maakte. Toen ze eind 2007 klaar was met studeren keerde ze weer terug naar Nederland en per januari 2008 ging ze bij Willem II voetballen in de nieuwe Eredivisie, waar ze direct een basisplaats kreeg.

In de zomer van 2009 nam Van de Ven deel met het Nederlands elftal aan het EK. Ze speelde alle wedstrijden, scoorde twee keer en bereikte uiteindelijk de halve finales met Nederland.

Per 1 maart 2010 verlaat Van de Ven Willem II voor de Zweedse promovendus Tyresö FF dat vanaf dan uitkomt in de Damallsvenskan.^[1] Tijdens haar debuut op tweede paasdag scoorde ze de openingstreffer voor haar club in de uitwedstrijd tegen Djurgården.^[2] Tyresö FF kreeg echter met zware financiële tegenslagen te maken, en werd uit de Damallsvenskan gezet. Van der Ven besloot om in 2014 een contract te tekenen bij FC Rosengård. In het seizoen 2015 staat ze eerste met de dames van Rosengård.

Op 12 januari 2016 werd bekend dat Kirsten van de Ven naar FC Twente vrouwen vertrekt.^[3] Met die club won ze de Eredivisie 2015/16 waarna ze haar carrière beëindigde.

Op 4 april 2011 bereikte Van de Ven de mijlpaal van 50 interlands tegen Schotland. In de wedstrijd die met 6-2 gewonnen werd scoorde ze tevens haar 12e interlandtreffer.

Van de Ven werd door bondscoach Roger Reijners opgenomen in de selectie voor het wereldkampioenschap in 2015. In de derde wedstrijd van Nederland, een 1-1-gelijkspel tegen gastland Canada, viel ze in en scoorde ze drie minuten voor tijd de gelijkmaker. In de vierde wedstrijd, de achtste finale tegen Japan, scoorde ze in de blessuretijd de aansluitingstreffer in een 2-1-nederlaag. Nederland lag desondanks uit het toernooi en Japan haalde de finale.

In 2017 werd Van de Ven aangesteld als manager vrouwenvoetbal bij de KNVB. Hier werd zij verantwoordelijk voor de verdere ontwikkeling van het meisjes- en vrouwenvoetbal in zowel de breedte- als topsport

In haar tijd in Amerika heeft ze naast het voetballen een bachelor in Psychologie gehaald. Vervolgens heeft ze aan de Universiteit van Tilburg de Master 'Arbeids- en Organisatiepsychologie' afgerond.

Nederlands Elftal

• bronzen medaille: EK 2009

Tyresö FF

• Damallsvenskan
• Kampioen: 2012
• Zweedse beker vrouwen
• Tweede plaats: 2012
• Zweedse supercup vrouwen
• Tweede plaats: 2013

FC Rosengård

• Damallsvenskan
• Kampioen: 2014
• Zweedse supercup vrouwen
• Kampioen: 2015
• Zweedse supercup vrouwen

FC Twente

• Kampioen 2015/16

Quinnipiac University

• Rookie of the Year award (Northeast Conference): 2004
• Player of the Year award (Northeast Conference): 2004

Seizoen	Club	Land	Competitie	Wedstrijden	Doelpunten
2004	Quinnipiac University	Verenigde Staten	Northeast Conference	18	12
2005	Florida State University	Verenigde Staten	Atlantic Coast Conference	17	5
2006	Florida State University	Verenigde Staten	Atlantic Coast Conference	24	5
2007	Florida State University	Verenigde Staten	Atlantic Coast Conference	26	7
2007/08	Willem II	Nederland	Eredivisie	7	1
2008/09	Willem II	Nederland	Eredivisie	17	9
2009/10	Willem II	Nederland	Eredivisie	6	3
2010	Tyresö FF	Zweden	Damallsvenskan	22	13
2011	Tyresö FF	Zweden	Damallsvenskan	18	7
2012	Tyresö FF	Zweden	Damallsvenskan	17	10
2013	Tyresö FF	Zweden	Damallsvenskan	22	9
2014	FC Rosengård	Zweden	Damallsvenskan	7	3
2015	FC Rosengård	Zweden	Damallsvenskan	20	5

Laatste update: 15 mei 2015

Interlandgoals
Goal	Datum	Locatie	Tegenstander	Score	Uitslag	Competitie
1.	25 oktober 2008	Pabellón de la Ciudad del Fútbol, Madrid, Spanje	Spanje	2–0	2–0	EK-kwalificatie 2009
2.	23 augustus 2009	Veritas Stadion, Türkü, Finland	Oekraïne	1–0	2–0	EK 2009
3.	26 augustus 2009	Olympic Stadium, Helsinki, Finland	Finland	1–1	1–2
4.	3 maart 2010	GSP Stadium, Nicosia, Cyprus	Zwitserland	4–0	4–0	2010 Cyprus Cup
5.	21 augustus 2010	Haradzki Stadion, Maladzechna, Wit-Rusland	Wit-Rusland	1–0	4–0	WK-kwalificatie 2011
6.	12 december 2010	Estádio do Pacaembu, São Paulo, Brazilië	Brazilië	1–1	2–3	Torneio Internacional Cidade de São Paulo
7.	15 december 2010		Mexico	1–0	3–1
8.	19 december 2010		Mexico	1–0	2–1
9.	7 maart 2011	Ammochostos Stadium, Larnaca, Cyprus	Zwitserland	1–0	6–0	2011 Cyprus Cup
10.				2–0
11.				3–0
12.	3 april 2011	Kras Stadion, Volendam, Nederland	Schotland	1–0	6–2	Vriendschappelijk
13.	22 oktober 2011	Gradski stadion, Vrbovec, Kroatië	Kroatië	2–0	3–0	EK-kwalificatie 2013
14.	19 november 2011	Ivančna Gorica Stadion, Ivančna Gorica, Slovenië	Slovenië	1–0	2–0
15.	5 april 2012	De Koel, Venlo, Nederland	Slovenië	2–1	3–1
16.	7 februari 2015	Polman Stadion, Almelo, Nederland	Thailand	7–0	7–0	Vriendschappelijk
17.	15 juni 2015	Olympic Stadium, Montreal, Canada	Canada	1–1	1–1	WK 2015
18.	23 juni 2015	BC Place, Vancouver, Canada	Japan	1–2	1–2