Kevin Zannoni

Kevin Zannoni (Cesena, 8 september 2000) is een Italiaans motorcoureur.

Carrière

Zannoni begon zijn motorsportcarrière in de minibikes. In 2014 debuteerde hij in de Pre Moto3-klasse van het Italiaans kampioenschap wegrace en werd vierde in de eindstand. In 2015 werd hij derde in dezelfde klasse. In 2016 stapte hij binnen het Italiaans kampioenschap over naar de Moto3-klasse, waarin hij op een Mahindra reed. Hij behaalde drie podiumplaatsen, voordat hij in de seizoensfinale op het Circuit Mugello zijn eerste race won. Met 129 punten werd hij achter Manuel Pagliani en Nicholas Spinelli derde in de eindstand. Dat jaar nam hij ook deel aan de FIM MotoGP Rookies Cup. Een zevende plaats op het Misano World Circuit Marco Simoncelli was zijn beste resultaat en hij werd met 41 punten vijftiende in het klassement.

In 2017 stapte Zannoni binnen het kampioenschap over naar een KTM en won hij twee races op Misano en het Autodromo Vallelunga. Hiernaast stond hij nog vijf keer op het podium. Met 178 punten werd hij achter Spinelli tweede in de eindstand. Tevens maakte hij dat jaar zijn debuut in de Moto3-klasse van het wereldkampioenschap wegrace als wildcardcoureur voor Althea Racing op een KTM tijdens de Grand Prix van San Marino, maar haalde hierin de finish niet.

In 2018 bleef Zannoni actief in het Italiaanse Moto3-kampioenschap, maar stapte hij over naar een TM. Hij kende een dominant seizoen en won vijf races; twee op zowel Misano als Mugello en een op Vallelunga. Daarnaast stond hij nog vijf keer op het podium. Met 241 punten werd hij overtuigend kampioen in de klasse. Tevens nam hij voor hetzelfde team deel aan het Spaanse Moto3-kampioenschap. Hier was een elfde plaats op het Circuit de Barcelona-Catalunya zijn beste resultaat en eindigde hij met elf punten op plaats 27 in het klassement. Ook reed hij dat jaar wederom als wildcardcoureur in de Moto3-race van de Grand Prix van San Marino, waarin hij twintigste werd.

In 2019 begon Zannoni het Italiaanse Moto3-seizoen met drie opeenvolgende zeges - twee op Misano en een op Mugello. In de rest van het seizoen behaalde hij nog slechts een podiumplaats, waardoor hij met 121 punten achter Spinelli en Alberto Surra derde werd. Tevens reed hij dat jaar als wildcardcoureur in de Grand Prix van Italië, maar moest hierin met technische problemen opgeven. Hij miste het laatste weekend in de Italiaanse Moto3 omdat hij dat weekend door het team SIC58 Squadra Corse werd opgeroepen om de geblesseerde Niccolò Antonelli op een Honda tijdens de Grand Prix van Thailand te vervangen. Hij eindigde in deze race als zeventiende.

In 2020 reed Zannoni een vierde opeenvolgende seizoen in het Italiaanse Moto3-kampioenschap, waarin hij voor het opleidingsteam van Gresini Racing op een Honda reed. Hij won de eerste vier races van het seizoen op Mugello en Misano. Hoewel hij daarna niet meer op het podium finishte, werd hij met 145 punten wel voor de tweede keer kampioen in de klasse.

In 2021 maakte Zannoni de overstap naar de MotoE-klasse van het wereldkampioenschap wegrace, waarin hij voor het LCR E-Team reed. Hij kende een moeizame start, maar gedurende het seizoen werden zijn resultaten steeds beter. Een vierde plaats in San Marino was zijn beste race-uitslag. Met 44 punten werd hij twaalfde in de eindstand. Tevens stapte hij binnen het Italiaans kampioenschap wegrace over naar de Supersport-klasse, waarin hij op een Yamaha reed. Hier was een vijfde plaats op het Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari zijn beste resultaat, waardoor hij met 47 punten veertiende in het klassement werd.

In 2022 was Zannoni in de MotoE de enige coureur van het team Ongetta Sic58 Squadracorse. Wederom was een vierde plaats zijn beste resultaat, die hij in Frankrijk behaalde. Met 71,5 punten verbeterde hij zichzelf naar de tiende plaats in het kampioenschap. In het Italiaans kampioenschap Supersport won hij tweemaal op Misano en stond hij daarnaast nog zeven keer op het podium. Met 195 punten werd hij achter Marco Bussolotti tweede in het eindklassement.

In 2023 reed Zannoni enkel in de MotoE, wederom bij Sic58. In de Grand Prix van Oostenrijk behaalde hij zijn eerste pole position in het wereldkampioenschap en stond hij in beide races op het podium. Met 130 punten werd hij negende in het kampioenschap. In 2024 kwam hij uit voor het Openbank Aspar Team. In Frankrijk stond hij in de eerste race op het podium. Ook in Catalonië behaalde hij een podiumfinish in de eerste race, voordat hij in de tweede race zijn eerste Grand Prix-overwinning behaalde.

Statistieken

Grand Prix

Per seizoen

SeizoenKlasseMotorTeamRacesWinstPodiumsPolesSRPtnPos
2017Moto3KTMAlthea Racing100000NC
2018Moto3TMTM Racing Factory 3570 MTA10000041e
2019Moto3TMTM Official Team10000038e
HondaSIC58 Squadra Corse100000
2021MotoEEnergicaLCR E-Team700014412e
2022MotoEEnergicaOngetta Sic58 Squadracorse12000071,510e
2023MotoEDucatiOngetta Sic58 Squadracorse1602101309e
2024*MotoEDucatiOpenBank Aspar Team1224001474e
Totaal512611392,5

Per klasse

KlasseSeizoenen1e GP1e podium1e winstRacesWinstPodiumsPolesSRPtnKampioen
Moto32017-2019San Marino 20174000000
MotoE2021-hedenSpanje 2021Oostenrijk 2023 R1Catalonië 2024 R2472611392,50
Totaal2017-2019, 2021-heden512611392,50

Races per jaar

(vetgedrukt betekent pole positie; cursief betekent snelste ronde)

JaarKlasseMotor12345678910111213141516171819PosPtn
2017Moto3KTMQATARGAMESPAFRAITACATNEDDUITSJOOSGBRSMR
DNF
ARAJPNAUSMALVALNC0
2018Moto3TMQATARGAMESPAFRAITACATNEDDUITSJOOSGBRSMR
20
ARATHAJPNAUSMALVAL410
2019Moto3TMQATARGAMESPAFRAITA
DNF
CATNEDDUITSJOOSGBRSMRARA380
HondaTHA
17
JPNAUSMALVAL
2021MotoEEnergicaSPA
14
FRA
11
CAT
12
NED
13
OOS
9
SMR1
6
SMR2
4
1244
2022MotoEEnergicaSPA1
12
SPA2
13
FRA1
16
FRA2
4
ITA1
8
ITA2
5
NED1
10
NED2
9
OOS1
7
OOS2
13
SMR1
11
SMR2
10
1071,5
2023MotoEDucatiFRA1
4
FRA2
8
ITA1
8
ITA2
10
DUI1
11
DUI2
12
NED1
10
NED2
6
GBR1
12
GBR2
DNF
OOS1
3
OOS2
3
CAT1
11
CAT2
7
SMR1
5
SMR2
6
9130
2024MotoEDucatiPOR1
5
POR2
7
FRA1
2
FRA2
9
CAT1
3
CAT2
1
ITA1
4
ITA2
1
NED1
13
NED2
7
DUI1
8
DUI2
15
OOS1OOS2SMR1SMR24*147*

* Seizoen nog bezig.

  • (en) Kevin Zannoni op de officiële website van het wereldkampioenschap wegrace