Eurovisiesongfestival 1980

De Dutch Rhythm Steel & Show Band verzorgde het interludium.

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.^[1]

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden in het Engels op het bord. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatrice stond op het podium, schuin voor het scorebord. Het land dat de punten aan het doorgeven was, was herkenbaar doordat het lampje voor het land oplichtte. Datzelfde lampje knipperde de gehele puntentelling bij het land dat op dat moment het hoogste aantal punten had.

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde voor het eerst in volgorde van laag naar hoog, niet meer in volgorde van optreden. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde dit waarna ze land en punten in de andere taal herhaalde. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt. Bij elk land dat gebeld werd, gebruikte Fluitsma een andere telefoon die op haar desk stond.

Voordat België als laatste jury punten gaf was het verschil tussen koploper Ierland en Duitsland slechts 10 punten. Door Duitsland 7 punten te geven stond de overwinning voor Johnny Logan al vast. België bevestigde de overwinning door aan Ierland 12 punten te geven.

Plaats	Land	Artiest(en)	Lied	Taal	Punten
1	Ierland	Johnny Logan	What's another year	Engels	143
2	Duitsland	Katja Ebstein	Theater	Duits	128
3	Verenigd Koninkrijk	Prima Donna	Love enough for two	Engels	106
4	Zwitserland	Paola del Medico	Cinéma	Frans	104
5	Nederland	Maggie MacNeal	Amsterdam	Nederlands	93
6	Italië	Alan Sorrenti	Non so che darei	Italiaans	87
7	Portugal	José Cid	Um grande, grande amor	Portugees	71
8	Oostenrijk	Blue Danube	Du bist Musik	Duits	64
9	Luxemburg	Sophie & Magaly	Papa pingouin	Frans	56
10	Zweden	Tomas Ledin	Just nu!	Zweeds	47
11	Frankrijk	Profil	Hé, hé, m'sieurs dames	Frans	45
12	Spanje	Trigo Limpio	Quédate esta noche	Spaans	38
13	Griekenland	Anna Vissi & Epikouri	Autostop	Grieks	30
14	Denemarken	Bamses Venner	Tænker altid på dig	Deens	25
15	Turkije	Ajda Pekkan	Pet'r oil	Turks	23
16	Noorwegen	Sverre Kjelsberg & Mattis Hætta	Sámiid ædnan	Noors	15
17	België	Telex	Euro-vision	Frans	14
18	Marokko	Samira Bensaid	Bitaqat khub	Arabisch	7
19	Finland	Vesa-Matti Loiri	Huilumies	Fins	6

• Oostenrijk - Ernst Grissemann^[2]
•  Turkije - Bülend Özveren
•  Griekenland - Mako Georgiadou (ERT)^[3], Dimitris Konstantaras (National Radio)
•  Luxemburg - Jacques Navadic^[4]
•  Marokko - Bouzidi Mohamed
•  Italië - Michele Gammino
•  Denemarken - Jørgen de Mylius^[5]
•  Zweden - Ulf Elfving (SVT, TV1), Kent Finell (SR P3)^[6]
•  Zwitserland - Theodor Haller (DRS), Georges Hardy (SSR), Giovanni Bertini (TSI)
•  Finland - Heikki Harma & Aarre Elo^[7]
• Noorwegen - Knut Aunbu^[8]
•  Duitsland - Ado Schlier^[9]
•  Verenigd Koninkrijk - Terry Wogan (BBC One), Steve Jones (BBC Radio 2)
• Portugal - Eládio Clímaco^[10]
•  Nederland - Pim Jacobs (Nederland 2)^[11], Willem van Beusekom (Hilversum 1)
•  Frankrijk - Patrick Sabatier^[4]
•  Ierland - Larry Gogan (RTÉ One), Mike Murphy (RTÉ Radio 1)
•  Spanje - Miguel de los Santos^[12]
•  België - Jacques Mercier (RTBF1)^[4], Luc Appermont (BRT TV1)^[13]

Land	Artiest	Eerdere deelname
Duitsland	Katja Ebstein	Duitsland 1970 en 1971
Zwitserland	Paola del Medico	Zwitserland 1969
Nederland	Maggie MacNeal	Nederland 1974 (deel van Mouth & MacNeal)

Voor de Zweedse deelnemer Tomas Ledin was het al zijn 5de poging bij Melodifestivalen, nu kon hij gelukkig wel winnen.In Denemarken deed Grethe Ingmann voor de 3de opeenvolgende keer mee aan de Dansk Melodi Grand Prix, maar ook nu kon ze niet winnen. Ted Gärdestad die vorig jaar voor Zweden op het podium stond waagde opnieuw zijn kans maar werd slechts 5de. Anita Skorgan (Eurovisiesongfestival 1977 en '79) en haar man Jahn Teigen (ESF '78) waren er in Noorwegen weer bij. De groep Co-Co (ESF '78) trad nu in de Britse finale aan als The Main Event en werd laatste. Twee leden van de groep Gemini (ESF '78) namen in een andere groep deel aan de Portugese selectie. In Frankrijk werd oud-winnares Frida Boccara 5de, Minouche Barelli (Monaco '67) schopte het zelfs niet tot de finale.

•  Marokko: een opvallende deelneemster was de Marokkaanse zangeres Samira Bensaid. Het is tot op heden de enige deelname van dit Noord-Afrikaanse land.

•  Turkije: Na 1 jaar afwezigheid keerde Turkije weer terug.

• Israël: de groep Ha'ahim ve Ha'ahayot zou het land vertegenwoordigen met Pizmon chozer maar Israël trok zijn inzending terug toen bleek dat het festival georganiseerd zou worden op een nationale rouwdag. Tot op heden is Israël het enige land in de Eurovisiegeschiedenis dat zich na het behalen van de winst het daaropvolgende jaar terugtrok.
•  Monaco: pas in 2004 zou Monaco weer deelnemen.

• Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival (alfabetisch)
• Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival (chronologisch)
• Volledige uitzending Eurovisie Songfestival 1980

Zie de categorie Eurovision Song Contest 1980 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.